امان

See also: آمان, أمان, and اماں

Khalaj

Noun

اَمان (âman) (definite accusative اَمانؽ, plural اَمانلار)

  1. Arabic spelling of âman (security)

Declension

Declension of امان
singular plural
nominative امان امانلار
genitive امانؽݧ امانلارؽݧ
dative امانقا امانلارقا
definite accusative امانؽ امانلارؽ
locative امانچا امانلارچا
ablative اماندا امانلاردا
instrumental امانلا امانلارلا
equative امانوارا امانلاروارا

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

From Arabic أَمَان (ʔamān).

Noun

امان • (emân, aman)

  1. safety, security, peace
  2. protection, safeguard
  3. quarter
  4. mercy
  5. pity

Descendants

  • Turkish: aman
  • Armenian: աման (aman)
  • Greek: αμάν (amán)
  • Macedonian: аман (aman)
  • Serbo-Croatian: aman

Interjection

امان • (emân, aman)

  1. alas!
  2. mercy!
  3. pity!
  4. oh!
  5. ah!

Descendants

Pashto

Etymology

From Arabic أَمَان (ʔamān).

Noun

امان • (amānm

  1. security, calm
  2. mercy, pardon, amnesty

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic أَمَان (ʔamān).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? amān
Dari reading? amān
Iranian reading? amân
Tajik reading? amon

Noun

امان • (amân)

  1. safety, security
  2. mercy, respite, quarter

Further reading

Punjabi

Noun

اِمان • (īmānm (Gurmukhi spelling ਇਮਾਨ)

  1. alternative spelling of اِیمان (īmān)

Declension

Declension of امان
singular plural
direct اِمان (īmān) اِمان (īmān)
oblique اِمان (īmān) اِماناں (īmānāṉ)
vocative اِمانا (īmānā) اِمانو (īmāno)
ablative اِمانوں (īmānoṉ) اِماناں (īmānāṉ)
locative اِمانے (īmāne) اِمانِیں (īmānīṉ)
instrumental اِمانوں (īmānoṉ)

References

  • Iqbal, Salah ud-Din (2002) “بے_امان”, in vaḍḍī panjābī lughat‎ (in Punjabi), Lahore: ʻAzīz Pablisharz