انقلع

Arabic

Root
ق ل ع (q l ʕ)
14 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /in.qa.la.ʕa/

Verb

اِنْقَلَعَ • (inqalaʕa) VII (non-past يَنْقَلِعُ (yanqaliʕu), verbal noun اِنْقِلَاع (inqilāʕ))

  1. to be plucked out, to be uprooted, to get out, to scram

Conjugation

Conjugation of اِنْقَلَعَ (VII, sound, no passive, verbal noun اِنْقِلَاع)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِنْقِلَاع
inqilāʕ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْقَلِع
munqaliʕ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِنْقَلَعْتُ
inqalaʕtu
اِنْقَلَعْتَ
inqalaʕta
اِنْقَلَعَ
inqalaʕa
اِنْقَلَعْتُمَا
inqalaʕtumā
اِنْقَلَعَا
inqalaʕā
اِنْقَلَعْنَا
inqalaʕnā
اِنْقَلَعْتُمْ
inqalaʕtum
اِنْقَلَعُوا
inqalaʕū
f اِنْقَلَعْتِ
inqalaʕti
اِنْقَلَعَتْ
inqalaʕat
اِنْقَلَعَتَا
inqalaʕatā
اِنْقَلَعْتُنَّ
inqalaʕtunna
اِنْقَلَعْنَ
inqalaʕna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْقَلِعُ
ʔanqaliʕu
تَنْقَلِعُ
tanqaliʕu
يَنْقَلِعُ
yanqaliʕu
تَنْقَلِعَانِ
tanqaliʕāni
يَنْقَلِعَانِ
yanqaliʕāni
نَنْقَلِعُ
nanqaliʕu
تَنْقَلِعُونَ
tanqaliʕūna
يَنْقَلِعُونَ
yanqaliʕūna
f تَنْقَلِعِينَ
tanqaliʕīna
تَنْقَلِعُ
tanqaliʕu
تَنْقَلِعَانِ
tanqaliʕāni
تَنْقَلِعْنَ
tanqaliʕna
يَنْقَلِعْنَ
yanqaliʕna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْقَلِعَ
ʔanqaliʕa
تَنْقَلِعَ
tanqaliʕa
يَنْقَلِعَ
yanqaliʕa
تَنْقَلِعَا
tanqaliʕā
يَنْقَلِعَا
yanqaliʕā
نَنْقَلِعَ
nanqaliʕa
تَنْقَلِعُوا
tanqaliʕū
يَنْقَلِعُوا
yanqaliʕū
f تَنْقَلِعِي
tanqaliʕī
تَنْقَلِعَ
tanqaliʕa
تَنْقَلِعَا
tanqaliʕā
تَنْقَلِعْنَ
tanqaliʕna
يَنْقَلِعْنَ
yanqaliʕna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْقَلِعْ
ʔanqaliʕ
تَنْقَلِعْ
tanqaliʕ
يَنْقَلِعْ
yanqaliʕ
تَنْقَلِعَا
tanqaliʕā
يَنْقَلِعَا
yanqaliʕā
نَنْقَلِعْ
nanqaliʕ
تَنْقَلِعُوا
tanqaliʕū
يَنْقَلِعُوا
yanqaliʕū
f تَنْقَلِعِي
tanqaliʕī
تَنْقَلِعْ
tanqaliʕ
تَنْقَلِعَا
tanqaliʕā
تَنْقَلِعْنَ
tanqaliʕna
يَنْقَلِعْنَ
yanqaliʕna
imperative
الْأَمْر
m اِنْقَلِعْ
inqaliʕ
اِنْقَلِعَا
inqaliʕā
اِنْقَلِعُوا
inqaliʕū
f اِنْقَلِعِي
inqaliʕī
اِنْقَلِعْنَ
inqaliʕna

Hijazi Arabic

Root
ق ل ع
3 terms

Etymology

From Arabic اِنْقَلَعَ (inqalaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /an.ɡa.laʕ/

Verb

انقلع • (angalaʕ) VII (non-past يِنْقَلِع (yingaliʕ))

  1. mediopassive of قلع (galaʕ):
    1. (vulgar) to leave
      Synonyms: راح (rāḥ), طلع (ṭiliʕ), مشي (miši)

Conjugation

Conjugation of انقلع
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقلعت (angalaʕt) انقلعت (angalaʕt) انقلع (angalaʕ) انقلعنا (angalaʕna) انقلعتوا (angalaʕtu) انقلعوا (angalaʕu)
f انقلعتي (angalaʕti) انقلعت (angalaʕat)
non-past m أنقلع (angaliʕ) تنقلع (tingaliʕ) ينقلع (yingaliʕ) ننقلع (ningaliʕ) تنقلعوا (tingalʕu) ينقلعوا (yingalʕu)
f تنقلعي (tingalʕi) تنقلع (tingaliʕ)
imperative m انقلع (angaliʕ) انقلعوا (angalʕu)
f انقلعي (angalʕi)

South Levantine Arabic

Root
ق ل ع
1 term

Etymology

From Arabic اِنْقَلَعَ (inqalaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.ʔa.laʕ/, [ɪnˈʔɑ.lˤɑʕ]

Verb

انقلع • (inʔalaʕ) VII (present بنقلع (binʔaleʕ))

  1. (passive voice) to get torn out, to be uprooted, to get pulled out
    انقلعي من وجهي!inʔalaʕī min wijhī!Get lost! (lit. get out from my face)

Conjugation

Conjugation of انقلع
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقلعت (inʔalaʕt) انقلعت (inʔalaʕt) انقلع (inʔalaʕ) انقلعنا (inʔalaʕna) انقلعتو (inʔalaʕtu) انقلعو (inʔalaʕu)
f انقلعتي (inʔalaʕti) انقلعت (inʔalaʕat)
present m بنقلع (banʔaleʕ) بتنقلع (btinʔaleʕ) بنقلع (binʔaleʕ) مننقلع (mninʔaleʕ) بتنقلعو (btinʔalʕu) بنقلعو (binʔalʕu)
f بتنقلعي (btinʔalʕi) بتنقلع (btinʔaleʕ)
subjunctive m انقلع (anʔaleʕ) تنقلع (tinʔaleʕ) ينقلع (yinʔaleʕ) ننقلع (ninʔaleʕ) تنقلعو (tinʔalʕu) ينقلعو (yinʔalʕu)
f تنقلعي (tinʔalʕi) تنقلع (tinʔaleʕ)
imperative m انقلع (inʔaleʕ) انقلعو (inʔalʕu)
f انقلعي (inʔalʕi)