انگشت
Pashto
Noun
انگشت • (angúšt) m
Persian
Etymology 1
Inherited from Middle Persian ʾngwst', from Proto-Indo-Iranian *Hangúštʰas, from Proto-Indo-European *h₂eng- (“joint”). Cognate with Avestan 𐬀𐬧𐬔𐬎𐬱𐬙𐬀 (aṇgušta) and Sanskrit अङ्गुष्ठ (aṅguṣṭha, “thumb, big toe”).[1]
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔaŋ.ˈɡuʃt/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔäŋ.ɡʊ́ʃt̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæŋ.ɡóʃt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔäŋ.ɡúʃt̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | angušt |
| Dari reading? | angušt |
| Iranian reading? | angošt |
| Tajik reading? | angušt |
Noun
| Dari | انگشت |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | ангушт |
اَنگُشت • (angošt) (plural اَنگُشت‌ها (angošt-hâ), or اَنگُشتان (angoštân))
- finger
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume I, verse 385:
- لیک در ظلمت یکی دزدی نهان / می‌نهد انگشت بر استارگان
- lik dar zolmat yeki dozd-i nehân / mi-nehad angošt bar estâregân
- But in the darkness a hidden thief is laying his finger upon the stars.
- digit; (especially) the Persian digit of about 2 cm
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| bare | انگشت (angošt) | انگشتان، انگشت‌ها، انگشتا△ (angoštấn, angošt-hấ, angoštấ△) |
| definitive direct object | انگشت را، انگشت رو△ (angošt râ, angošto△) | انگشتان را، انگشت‌ها را، انگشتا رو△ (angoštấn râ, angošt-hấ râ, angoštấ ro△) |
| ezâfe | انگشت (angošt-e) | انگشتان، انگشت‌های، انگشتای△ (angoštấn-e, angošt-hấ-ye, angoštấ-ye△) |
| marked indefinite or relative definite |
انگشتی (angošt-i) | انگشتانی، انگشت‌هایی، انگشتایی△ (angoštấn-i, angošt-hấ-i, angoštấi△) |
△ Colloquial.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| 1st person singular (“my”) |
انگشتم (angoštam) | انگشت‌هایم، انگشت‌هام، انگشتام△ (angošt-hấyam, angoštấm△) |
| 2nd person singular (“your”) |
انگشتت (angoštat, angoštet△) | انگشت‌هایت، انگشت‌هات، انگشتات△ (angošt-hấyat, angoštất△) |
| 3rd person singular (“his, her, its”) |
انگشتش (angoštaš, angošteš△) | انگشت‌هایش، انگشت‌هاش، انگشتاش△ (angošt-hấyaš, angoštấš△) |
| 1st person plural (“our”) |
انگشتمان، انگشتمون△ (angoštemân, angoštemun△) | انگشت‌هایمان، انگشت‌هامون، انگشتامون△ (angošt-hấyemân, angoštấmun△) |
| 2nd person plural (“your”) |
انگشتتان، انگشتتون△ (angoštetân, angoštetun△) | انگشت‌هایتان، انگشت‌هاتون، انگشتاتون△ (angošt-hấyetân, angoštấtun△) |
| 3rd person plural (“their”) |
انگشتشان، انگشتشون△ (angoštešân, angoštešun△) | انگشت‌هایشان، انگشت‌هاشون، انگشتاشون△ (angošt-hấyešân, angoštấšun△) |
△ Colloquial.
Alternative forms
- انگشد (angošd) (dialectal, Isfahan)
Derived terms
(verbs)
- انگشت گذاشتن (angošt gozâštan)
(others)
- انگشت شست (angošt-e šast)
- انگشت شمار (angošt-šomâr)
- انگشت نگاری (angošt-negâri)
- انگشت پا (angošt-e pâ)
- پنج انگشت (panj angošt)
Descendants
- → Gujarati: અંગુશ્ત (aṅguśt)
Etymology 2
From Proto-Iranian *angišta-, from Proto-Iranian *Hángārah, from Proto-Indo-Iranian *Hángāras, from Proto-Indo-European *h₁óngʷl̥ (“charcoal”).[2]
Pronunciation
- IPA(key): [æŋˈɡʲeʃt̪ʰ]
- (Classical Persian) IPA(key): /ʔaŋ.ˈɡiʃt/
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔäŋ.ɡɪ́ʃt̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔæŋ.ɡʲéʃt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔäŋ.ɡíʃt̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | angišt |
| Dari reading? | angišt |
| Iranian reading? | angešt |
| Tajik reading? | angišt |
Noun
| Dari | انگشت |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | ангишт |
انگشت • (angešt)
References
- ^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2000) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 1, Moscow: Vostochnaya Literatura, page 169
- ^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2000) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 1, Moscow: Vostochnaya Literatura, page 168