بدبخت
Ottoman Turkish
Etymology
From Persian بدبخت (bad-baxt).
Adjective
بدبخت • (bedbaht)
Noun
بدبخت • (bedbaht)
- a person of misfortune; one worthy of pity
Descendants
- Turkish: bedbaht
Persian
Etymology
From بد (bad, “bad”) + بخت (baxt, “luck”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /bad.ˈbaxt/
- (Dari, formal) IPA(key): [bäd̪.bäxt̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [bæd̪.bæxt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [bäd̪.bäχt̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | badbaxt |
| Dari reading? | badbaxt |
| Iranian reading? | badbaxt |
| Tajik reading? | badbaxt |
Adjective
بدبخت • (bad-baxt) (comparative بدبختتَر, superlative بدبختتَرین)
Noun
بدبخت • (bad-baxt)
- a person of misfortune; one worthy of pity
- pauper