بدروزگار

Persian

Etymology

From بد (bad, bad; evil) +‎ روزگار (ruzgâr, fate, age).

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [bäd̪.ɾoːz.(ɪ).ɡɑːɾ]
    • (Kabuli) IPA(key): [bäd̪.ɾoːz.(ɪ).ɡɑːɾ]
    • (Hazaragi) IPA(key): [bäd̪.ɾʊːz.(i).ɡɔːɾ]

Readings
Classical reading? badrōz(i)gār
Dari reading? badrōz(i)gār
Iranian reading? badruz(e)gâr
Tajik reading? badrüz(i)gor

Adjective

بدروزگار • (badruzgâr or badruzegâr)

  1. (literary) wicked; evil
    • 1258, Shaykh Muṣliḥ-ud-Dīn Saʿdī of Shiraz, translated by Wheeler M. Thackston, The Gulistan (Rose Garden) of Sa’di: Bilingual English and Persian Edition with Vocabulary, Bethesda, MD: Ibex Publishers, published 2008, →ISBN, page 32:
      نماند ستمکارِ بدروزگار
      بماند برو لعنتِ پایدار
      na-mānad sitamkār-i badrūzgār
      bimānad bar ō la'nat-i pāydār
      No evil oppressor lives forever,
      But curses upon him last eternally.
      (Classical Persian romanization)