بلغ

See also: بلع, تلغ, and ب ل غ

Arabic

Etymology 1.1

Root
ب ل غ (b l ḡ)
11 terms

Verb

بَلَغَ • (balaḡa) I (non-past يَبْلُغُ (yabluḡu), verbal noun بُلُوغ (bulūḡ) or مَبْلَغ (mablaḡ))

  1. to reach (to arrive at)
  2. (intransitive) to reach puberty (also بَلَغَ الْحُلُمَ (balaḡa l-ḥuluma))
Conjugation
Conjugation of بَلَغَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal nouns بُلُوغ, مَبْلَغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
بُلُوغ, مَبْلَغ
bulūḡ, mablaḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
بَالِغ
bāliḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَبْلُوغ
mablūḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بَلَغْتُ
balaḡtu
بَلَغْتَ
balaḡta
بَلَغَ
balaḡa
بَلَغْتُمَا
balaḡtumā
بَلَغَا
balaḡā
بَلَغْنَا
balaḡnā
بَلَغْتُمْ
balaḡtum
بَلَغُوا
balaḡū
f بَلَغْتِ
balaḡti
بَلَغَتْ
balaḡat
بَلَغَتَا
balaḡatā
بَلَغْتُنَّ
balaḡtunna
بَلَغْنَ
balaḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَبْلُغُ
ʔabluḡu
تَبْلُغُ
tabluḡu
يَبْلُغُ
yabluḡu
تَبْلُغَانِ
tabluḡāni
يَبْلُغَانِ
yabluḡāni
نَبْلُغُ
nabluḡu
تَبْلُغُونَ
tabluḡūna
يَبْلُغُونَ
yabluḡūna
f تَبْلُغِينَ
tabluḡīna
تَبْلُغُ
tabluḡu
تَبْلُغَانِ
tabluḡāni
تَبْلُغْنَ
tabluḡna
يَبْلُغْنَ
yabluḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَبْلُغَ
ʔabluḡa
تَبْلُغَ
tabluḡa
يَبْلُغَ
yabluḡa
تَبْلُغَا
tabluḡā
يَبْلُغَا
yabluḡā
نَبْلُغَ
nabluḡa
تَبْلُغُوا
tabluḡū
يَبْلُغُوا
yabluḡū
f تَبْلُغِي
tabluḡī
تَبْلُغَ
tabluḡa
تَبْلُغَا
tabluḡā
تَبْلُغْنَ
tabluḡna
يَبْلُغْنَ
yabluḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَبْلُغْ
ʔabluḡ
تَبْلُغْ
tabluḡ
يَبْلُغْ
yabluḡ
تَبْلُغَا
tabluḡā
يَبْلُغَا
yabluḡā
نَبْلُغْ
nabluḡ
تَبْلُغُوا
tabluḡū
يَبْلُغُوا
yabluḡū
f تَبْلُغِي
tabluḡī
تَبْلُغْ
tabluḡ
تَبْلُغَا
tabluḡā
تَبْلُغْنَ
tabluḡna
يَبْلُغْنَ
yabluḡna
imperative
الْأَمْر
m اُبْلُغْ
ubluḡ
اُبْلُغَا
ubluḡā
اُبْلُغُوا
ubluḡū
f اُبْلُغِي
ubluḡī
اُبْلُغْنَ
ubluḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بُلِغْتُ
buliḡtu
بُلِغْتَ
buliḡta
بُلِغَ
buliḡa
بُلِغْتُمَا
buliḡtumā
بُلِغَا
buliḡā
بُلِغْنَا
buliḡnā
بُلِغْتُمْ
buliḡtum
بُلِغُوا
buliḡū
f بُلِغْتِ
buliḡti
بُلِغَتْ
buliḡat
بُلِغَتَا
buliḡatā
بُلِغْتُنَّ
buliḡtunna
بُلِغْنَ
buliḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبْلَغُ
ʔublaḡu
تُبْلَغُ
tublaḡu
يُبْلَغُ
yublaḡu
تُبْلَغَانِ
tublaḡāni
يُبْلَغَانِ
yublaḡāni
نُبْلَغُ
nublaḡu
تُبْلَغُونَ
tublaḡūna
يُبْلَغُونَ
yublaḡūna
f تُبْلَغِينَ
tublaḡīna
تُبْلَغُ
tublaḡu
تُبْلَغَانِ
tublaḡāni
تُبْلَغْنَ
tublaḡna
يُبْلَغْنَ
yublaḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبْلَغَ
ʔublaḡa
تُبْلَغَ
tublaḡa
يُبْلَغَ
yublaḡa
تُبْلَغَا
tublaḡā
يُبْلَغَا
yublaḡā
نُبْلَغَ
nublaḡa
تُبْلَغُوا
tublaḡū
يُبْلَغُوا
yublaḡū
f تُبْلَغِي
tublaḡī
تُبْلَغَ
tublaḡa
تُبْلَغَا
tublaḡā
تُبْلَغْنَ
tublaḡna
يُبْلَغْنَ
yublaḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبْلَغْ
ʔublaḡ
تُبْلَغْ
tublaḡ
يُبْلَغْ
yublaḡ
تُبْلَغَا
tublaḡā
يُبْلَغَا
yublaḡā
نُبْلَغْ
nublaḡ
تُبْلَغُوا
tublaḡū
يُبْلَغُوا
yublaḡū
f تُبْلَغِي
tublaḡī
تُبْلَغْ
tublaḡ
تُبْلَغَا
tublaḡā
تُبْلَغْنَ
tublaḡna
يُبْلَغْنَ
yublaḡna
Derived terms

Etymology 1.2

Causative of بَلَغَ (balaḡa, to reach, arrive at).

Verb

بَلَّغَ • (ballaḡa) II (non-past يُبَلِّغُ (yuballiḡu), verbal noun تَبْلِيغ (tablīḡ))

  1. (ditransitive) to inform
  2. to report (عَن (ʕan) on), give an account (عن = of)
    بَلَّغَ الشُّرْطَةَ عَنِ الْمُجْرِمِ (ballaḡa š-šurṭata ʕani l-mujrimi)
  3. to cause to obtain
  4. to send
  5. to give with outstretched arms the reins of a horse
  6. to make (ه = s.o.) reach or attain (ه = s.th.)
  7. to convey, transmit, impart, communicate, report (ه = to s.o., ه = s.th.)
  8. to inform, notify (ه = s.o., ه = of s.th.), tell, let know (ه = s.o., ه = about)
  9. to inform against (عن = against s.o.), report, denounce (عن = s.o.)
  10. بَلَّغَ رِسَالَةً : to fulfill a mission
Conjugation
Conjugation of بَلَّغَ (II, sound, full passive, verbal noun تَبْلِيغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَبْلِيغ
tablīḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُبَلِّغ
muballiḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُبَلَّغ
muballaḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بَلَّغْتُ
ballaḡtu
بَلَّغْتَ
ballaḡta
بَلَّغَ
ballaḡa
بَلَّغْتُمَا
ballaḡtumā
بَلَّغَا
ballaḡā
بَلَّغْنَا
ballaḡnā
بَلَّغْتُمْ
ballaḡtum
بَلَّغُوا
ballaḡū
f بَلَّغْتِ
ballaḡti
بَلَّغَتْ
ballaḡat
بَلَّغَتَا
ballaḡatā
بَلَّغْتُنَّ
ballaḡtunna
بَلَّغْنَ
ballaḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَلِّغُ
ʔuballiḡu
تُبَلِّغُ
tuballiḡu
يُبَلِّغُ
yuballiḡu
تُبَلِّغَانِ
tuballiḡāni
يُبَلِّغَانِ
yuballiḡāni
نُبَلِّغُ
nuballiḡu
تُبَلِّغُونَ
tuballiḡūna
يُبَلِّغُونَ
yuballiḡūna
f تُبَلِّغِينَ
tuballiḡīna
تُبَلِّغُ
tuballiḡu
تُبَلِّغَانِ
tuballiḡāni
تُبَلِّغْنَ
tuballiḡna
يُبَلِّغْنَ
yuballiḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَلِّغَ
ʔuballiḡa
تُبَلِّغَ
tuballiḡa
يُبَلِّغَ
yuballiḡa
تُبَلِّغَا
tuballiḡā
يُبَلِّغَا
yuballiḡā
نُبَلِّغَ
nuballiḡa
تُبَلِّغُوا
tuballiḡū
يُبَلِّغُوا
yuballiḡū
f تُبَلِّغِي
tuballiḡī
تُبَلِّغَ
tuballiḡa
تُبَلِّغَا
tuballiḡā
تُبَلِّغْنَ
tuballiḡna
يُبَلِّغْنَ
yuballiḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَلِّغْ
ʔuballiḡ
تُبَلِّغْ
tuballiḡ
يُبَلِّغْ
yuballiḡ
تُبَلِّغَا
tuballiḡā
يُبَلِّغَا
yuballiḡā
نُبَلِّغْ
nuballiḡ
تُبَلِّغُوا
tuballiḡū
يُبَلِّغُوا
yuballiḡū
f تُبَلِّغِي
tuballiḡī
تُبَلِّغْ
tuballiḡ
تُبَلِّغَا
tuballiḡā
تُبَلِّغْنَ
tuballiḡna
يُبَلِّغْنَ
yuballiḡna
imperative
الْأَمْر
m بَلِّغْ
balliḡ
بَلِّغَا
balliḡā
بَلِّغُوا
balliḡū
f بَلِّغِي
balliḡī
بَلِّغْنَ
balliḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بُلِّغْتُ
bulliḡtu
بُلِّغْتَ
bulliḡta
بُلِّغَ
bulliḡa
بُلِّغْتُمَا
bulliḡtumā
بُلِّغَا
bulliḡā
بُلِّغْنَا
bulliḡnā
بُلِّغْتُمْ
bulliḡtum
بُلِّغُوا
bulliḡū
f بُلِّغْتِ
bulliḡti
بُلِّغَتْ
bulliḡat
بُلِّغَتَا
bulliḡatā
بُلِّغْتُنَّ
bulliḡtunna
بُلِّغْنَ
bulliḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَلَّغُ
ʔuballaḡu
تُبَلَّغُ
tuballaḡu
يُبَلَّغُ
yuballaḡu
تُبَلَّغَانِ
tuballaḡāni
يُبَلَّغَانِ
yuballaḡāni
نُبَلَّغُ
nuballaḡu
تُبَلَّغُونَ
tuballaḡūna
يُبَلَّغُونَ
yuballaḡūna
f تُبَلَّغِينَ
tuballaḡīna
تُبَلَّغُ
tuballaḡu
تُبَلَّغَانِ
tuballaḡāni
تُبَلَّغْنَ
tuballaḡna
يُبَلَّغْنَ
yuballaḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَلَّغَ
ʔuballaḡa
تُبَلَّغَ
tuballaḡa
يُبَلَّغَ
yuballaḡa
تُبَلَّغَا
tuballaḡā
يُبَلَّغَا
yuballaḡā
نُبَلَّغَ
nuballaḡa
تُبَلَّغُوا
tuballaḡū
يُبَلَّغُوا
yuballaḡū
f تُبَلَّغِي
tuballaḡī
تُبَلَّغَ
tuballaḡa
تُبَلَّغَا
tuballaḡā
تُبَلَّغْنَ
tuballaḡna
يُبَلَّغْنَ
yuballaḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَلَّغْ
ʔuballaḡ
تُبَلَّغْ
tuballaḡ
يُبَلَّغْ
yuballaḡ
تُبَلَّغَا
tuballaḡā
يُبَلَّغَا
yuballaḡā
نُبَلَّغْ
nuballaḡ
تُبَلَّغُوا
tuballaḡū
يُبَلَّغُوا
yuballaḡū
f تُبَلَّغِي
tuballaḡī
تُبَلَّغْ
tuballaḡ
تُبَلَّغَا
tuballaḡā
تُبَلَّغْنَ
tuballaḡna
يُبَلَّغْنَ
yuballaḡna
References

Egyptian Arabic

Root
ب ل غ
1 term

Etymology

From Arabic بَلَّغَ (ballaḡa).

Pronunciation

  • IPA(key): /bal.laɣ/

Verb

بلّغ • (ballaḡ)

  1. to report
  2. to inform
    Synonym: عرّف (ʕarraf)

Conjugation

Conjugation of بلغ
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بلّغت (ballaḡt) بلّغت (ballaḡt) بلّغ (ballaḡ) بلّغنا (ballaḡna) بلّغتوا (ballaḡtu) بلّغوا (ballaḡu)
f بلّغتي (ballaḡti) بلّغت (ballaḡit)
present subjunctive m ابلّغ (aballaḡ) تبلّغ (tiballaḡ) يبلّغ (yiballaḡ) نبلّغ (niballaḡ) تبلّغوا (tiballaḡu) يبلّغوا (yiballaḡu)
f تبلّغي (tiballaḡi) تبلّغ (tiballaḡ)
present indicative m ببلّغ (baballaḡ) بتبلّغ (bitballaḡ) بيبلّغ (biyballaḡ) بنبلّغ (binballaḡ) بتبلّغوا (bitballaḡu) بيبلّغوا (biyballaḡu)
f بتبلّغي (bitballaḡi) بتبلّغ (bitballaḡ)
future1 m هبلّغ (haballaḡ) هتبلّغ (hatballaḡ) هيبلّغ (hayballaḡ) هنبلّغ (hanballaḡ) هتبلّغوا (hatballaḡu) هيبلّغوا (hayballaḡu)
f هتبلّغي (hatballaḡi) هتبلّغ (hatballaḡ)
imperative m بلّغ (ballaḡ) بلّغوا (ballaḡu)
f بلّغي (ballaḡi)

1 The future tense can be prefixed with either هـ (ha-) or حـ (ḥa-) depending on the speaker.

South Levantine Arabic

Root
ب ل غ
2 terms

Etymology

From Arabic بَلَّغَ (ballaḡa).

Pronunciation

  • IPA(key): /bal.laɣ/, [ˈbal.laɣ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

بلّغ • (ballaḡ) II (present ببلّغ (biballeḡ))

  1. to report
  2. to inform
    Synonyms: خبّر (ḵabbar), عرّف (ʕarraf)
    لازم تبلّغ الشرطة.lāzem tballeḡ iš-šurṭaYou must inform the police.

Conjugation

Conjugation of بلغ
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بلّغت (ballaḡt) بلّغت (ballaḡt) بلّغ (ballaḡ) بلّغنا (ballaḡna) بلّغتو (ballaḡtu) بلّغو (ballaḡu)
f بلّغتي (ballaḡti) بلّغت (ballaḡat)
present m ببلّغ (baballiḡ) بتبلّغ (bitballiḡ) ببلّغ (biballiḡ) منبلّغ (minballiḡ) بتبلّغو (bitballḡu) ببلّغو (biballḡu)
f بتبلّغي (bitballḡi) بتبلّغ (bitballiḡ)
subjunctive m ابلّغ (aballiḡ) تبلّغ (tballiḡ) يبلّغ (yballiḡ) نبلّغ (nballiḡ) تبلّغو (tballḡu) يبلّغو (yballḡu)
f تبلّغي (tballḡi) تبلّغ (tballiḡ)
imperative m بلّغ (balliḡ) بلّغو (ballḡu)
f بلّغي (ballḡi)