بلچق
Old Anatolian Turkish
Etymology 1
Inherited from Proto-Oghuz بَلْجِقْ (balčïq), from Proto-Turkic *balčïk.
Alternative forms
- بلچخ (balçıḫ), بالچوق (balçuq), بلچغ (balçıġ)
Pronunciation
- IPA(key): /bɑɫˈt͡ʃɯq/
- Hyphenation: بل‧چق
Noun
بلچق • (balçıq) (definite accusative بلچغی (balçıġı), plural بلچقلر (balçıqlar))
- slime, sludge; soft, moist earth or clay, having an adhesive quality; viscous mud; any substance of a dirty nature, that is moist, soft, and adhesive; bitumen
- mud, a mixture of water and soil or fine grained sediment.
- Synonym: چامور (çamur)
- swamp, a piece of wet, spongy land; low ground saturated with water; soft, wet ground
- Synonyms: بتاق (bataq), باتلق (batlıq), بتاقلو (bataqlu), آزمق (azmaq), دودن (düden)
Derived terms
- بلچق خرما (balçıq ḫürmā, “a special sort of crushed dates”)
- بلچقلمق (balçıqlamaq, “to cover with mud”)
Descendants
- Azerbaijani: palçıq
- → Khalaj: palçoq, palçuq
- → Lezgi: палчух (palčuꭓ)
- Gagauz: Balçık
- Ottoman Turkish: بالچق (balçık)
- Turkish: balçık
- → Armenian: պալչըխ (palčʻəx)
Further reading
- Kanar, Mehmet (2018) “balçık”, in Eski Anadolu Türkçesi Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Dictionary] (in Turkish), 2nd edition, Istanbul: Say Yayınları, page 87
- “balçuk”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[1] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
بلچق • (balçaq) (definite accusative بلچغی (balçaġı), plural بلچقلر (balçaqlar))
- alternative spelling of بلچاق (balçaq)
Further reading
- “balçak”, in XIII. Yüzyılından Beri Türkiye Türkçesiyle Yazılmış Kitaplarından Toplanan Tanıklarıyle Tarama Sözlüğü (Türk Dil Kurumu yayınları; 212)[2] (in Turkish), Ankara: Türk Dil Kurumu, 1963–1977