بورون
Arabic
Noun
بُورُون • (bōrōn) m
Declension
singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | بُورُون bōrōn |
الْبُورُون al-bōrōn |
بُورُون bōrōn |
nominative | بُورُونٌ bōrōnun |
الْبُورُونُ al-bōrōnu |
بُورُونُ bōrōnu |
accusative | بُورُونًا bōrōnan |
الْبُورُونَ al-bōrōna |
بُورُونَ bōrōna |
genitive | بُورُونٍ bōrōnin |
الْبُورُونِ al-bōrōni |
بُورُونِ bōrōni |
Malay
Noun
بورون (plural بورون-بورون or بورون٢)
Ottoman Turkish
Alternative forms
- بورن (burun)
- պուրուն (burun) — Armeno-Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *burun; cognate with Azerbaijani burun, Crimean Tatar burun, Karachay-Balkar бурун (burun), Tatar борын (borın), Turkmen burun, Uyghur بۇرۇن (burun) and Uzbek burun.
Noun
بورون • (burun)
- nose, a protuberance on the face housing the nostrils
- beak, a rigid structure projecting from the face of a bird
- tip, the extreme end of something, especially when pointed
- headland, cape, promontory, any projecting piece of land
Derived terms
- بورون اوتی (burun otu, “snuff”)
- بورونلو (burunlu, “provided with a nose or beak”)
- صبان بورونی (saban burunu, “tip of a plowshare”)
- قارغه بورون (karga burun, “aquiline nose”)
Descendants
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “burun”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 705
- Hindoglu, Artin (1838) “بورون”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 130a
- Kélékian, Diran (1911) “بورون”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 284
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Nasus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1117
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “T”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 916
- Nişanyan, Sevan (2002–) “burun”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “بورون”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 396