تحقي
Arabic
Etymology 1
Verb
تحقي (form I)
- تَحِقِّي (taḥiqqī) /ta.ħiq.qiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَقَّ (ḥaqqa)
- تَحُقِّي (taḥuqqī) /ta.ħuq.qiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَقَّ (ḥaqqa)
- تُحَقِّي (tuḥaqqī) /tu.ħaq.qiː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of حَقَّ (ḥaqqa) and حُقَّ (ḥuqqa)
Etymology 2
Verb
تحقي (form IV)