تورثي

Arabic

Etymology 1

Verb

تُورَثِي • (tūraṯī) (form I) /tuː.ra.θiː/

  1. second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of وَرِثَ (wariṯa)

Etymology 2

Verb

تورثي (form IV)

  1. تُورِثِي (tūriṯī) /tuː.ri.θiː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of أَوْرَثَ (ʔawraṯa)
  2. تُورَثِي (tūraṯī) /tuː.ra.θiː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَوْرَثَ (ʔawraṯa)