توطن

Arabic

Verb

تَوَطَّنَ • (tawaṭṭana) V (non-past يَتَوَطَّنُ (yatawaṭṭanu), verbal noun تَوَطُّن (tawaṭṭun))

  1. to settle down in [with accusative or بِ (bi) ‘a location’]
  2. to reconcile (oneself) to, to get (oneself) prepared for [with نَفْسَ (nafsa, + object pronoun) ‘oneself’ and عَلَى (ʕalā) ‘an action/doing something’]
  3. to get used to, to tolerate [with نَفْسَ (nafsa, + object pronoun) and عَلَى (ʕalā) ‘an action/doing something’]
  4. to make up one's mind on/to [with نَفْسَ (nafsa, + object pronoun) and عَلَى (ʕalā) ‘an action/do(ing) something’]

Conjugation

Conjugation of تَوَطَّنَ (V, sound, impersonal passive (?), verbal noun تَوَطُّن)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَوَطُّن
tawaṭṭun
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَوَطِّن
mutawaṭṭin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَوَطَّن
mutawaṭṭan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَوَطَّنْتُ
tawaṭṭantu
تَوَطَّنْتَ
tawaṭṭanta
تَوَطَّنَ
tawaṭṭana
تَوَطَّنْتُمَا
tawaṭṭantumā
تَوَطَّنَا
tawaṭṭanā
تَوَطَّنَّا
tawaṭṭannā
تَوَطَّنْتُمْ
tawaṭṭantum
تَوَطَّنُوا
tawaṭṭanū
f تَوَطَّنْتِ
tawaṭṭanti
تَوَطَّنَتْ
tawaṭṭanat
تَوَطَّنَتَا
tawaṭṭanatā
تَوَطَّنْتُنَّ
tawaṭṭantunna
تَوَطَّنَّ
tawaṭṭanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَوَطَّنُ
ʔatawaṭṭanu
تَتَوَطَّنُ
tatawaṭṭanu
يَتَوَطَّنُ
yatawaṭṭanu
تَتَوَطَّنَانِ
tatawaṭṭanāni
يَتَوَطَّنَانِ
yatawaṭṭanāni
نَتَوَطَّنُ
natawaṭṭanu
تَتَوَطَّنُونَ
tatawaṭṭanūna
يَتَوَطَّنُونَ
yatawaṭṭanūna
f تَتَوَطَّنِينَ
tatawaṭṭanīna
تَتَوَطَّنُ
tatawaṭṭanu
تَتَوَطَّنَانِ
tatawaṭṭanāni
تَتَوَطَّنَّ
tatawaṭṭanna
يَتَوَطَّنَّ
yatawaṭṭanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَوَطَّنَ
ʔatawaṭṭana
تَتَوَطَّنَ
tatawaṭṭana
يَتَوَطَّنَ
yatawaṭṭana
تَتَوَطَّنَا
tatawaṭṭanā
يَتَوَطَّنَا
yatawaṭṭanā
نَتَوَطَّنَ
natawaṭṭana
تَتَوَطَّنُوا
tatawaṭṭanū
يَتَوَطَّنُوا
yatawaṭṭanū
f تَتَوَطَّنِي
tatawaṭṭanī
تَتَوَطَّنَ
tatawaṭṭana
تَتَوَطَّنَا
tatawaṭṭanā
تَتَوَطَّنَّ
tatawaṭṭanna
يَتَوَطَّنَّ
yatawaṭṭanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَوَطَّنْ
ʔatawaṭṭan
تَتَوَطَّنْ
tatawaṭṭan
يَتَوَطَّنْ
yatawaṭṭan
تَتَوَطَّنَا
tatawaṭṭanā
يَتَوَطَّنَا
yatawaṭṭanā
نَتَوَطَّنْ
natawaṭṭan
تَتَوَطَّنُوا
tatawaṭṭanū
يَتَوَطَّنُوا
yatawaṭṭanū
f تَتَوَطَّنِي
tatawaṭṭanī
تَتَوَطَّنْ
tatawaṭṭan
تَتَوَطَّنَا
tatawaṭṭanā
تَتَوَطَّنَّ
tatawaṭṭanna
يَتَوَطَّنَّ
yatawaṭṭanna
imperative
الْأَمْر
m تَوَطَّنْ
tawaṭṭan
تَوَطَّنَا
tawaṭṭanā
تَوَطَّنُوا
tawaṭṭanū
f تَوَطَّنِي
tawaṭṭanī
تَوَطَّنَّ
tawaṭṭanna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُوُطِّنَ
tuwuṭṭina
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُتَوَطَّنُ
yutawaṭṭanu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُتَوَطَّنَ
yutawaṭṭana
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُتَوَطَّنْ
yutawaṭṭan
f