جادو

Arabic

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Proper noun

جَادُو • (jādūf

  1. a town in north-western Libya

Baluchi

Noun

جادو • (jádú)

  1. magic
  2. enchantment

See also

Old Anatolian Turkish

Alternative forms

  • جاذو (cazu)

Etymology

Borrowed from Classical Persian جادو (jādū).

Noun

جادو • (cadu)

  1. sorcerer / sorceress
  2. fair eye

Descendants

  • Azerbaijani: cadu
  • Gagauz: cadı
  • Ottoman Turkish: جادو (cadu, cadı), جاذو (cazı), جادی (cadu, cadı), جاذی (cazı)
    • Turkish: cadı
    • Armenian: ջազի (ǰazi)
    • Bulgarian: джади́я (džadíja), джиди́я (džidíja)
    • Laz: ჯაზი (cazi), ჯადი (cadi)Lome
    • Macedonian: џадија (džadija)
    • Serbo-Croatian:
      Cyrillic script: џа̀дија
      Latin script: džàdija

Further reading

  • Pomorska, Marzanna (2013) Materials for a Historical Dictionary of New Persian Loanwords in Old Anatolian and Ottoman Turkish from the 13th to the 16th Century (Studia Turcologica Cracoviensia; 13)‎[1], Kraków: Jagiellonian University Press, →ISBN, page 51

Ottoman Turkish

Alternative forms

  • جاذو (cazı), جادی (cadu, cadı), جاذی (cazı)

Etymology

Inherited from Old Anatolian Turkish جادو (cadu), from Classical Persian جادو (jādū).

Noun

جادو • (cadu, cadı)

  1. magician, sorcerer / sorceress
    Synonyms: بوكوجی (büyücü), سحرباز (sihrbaz)
  2. phantom; vampire, ghoul etc.
  3. (figurative) cantankerous woman, harridan

Descendants

  • Turkish: cadı
  • Armenian: ջազի (ǰazi)
  • Bulgarian: джади́я (džadíja), джиди́я (džidíja)
  • Laz: ჯაზი (cazi), ჯადი (cadi)Lome
  • Macedonian: џадија (džadija)
  • Serbo-Croatian:
    Cyrillic script: џа̀дија
    Latin script: džàdija

Further reading

Persian

Etymology

From Middle Persian 𐭩𐭠𐭲𐭥𐭪𐭠 (yʾtwk' /⁠ǰādūg⁠/, wizardry; wizard), from Old Persian 𐎹𐎠𐎬𐎢 (y-a-tu-u /⁠yātu⁠/), from Proto-Indo-Iranian *yaHtúš. Compare Sanskrit यातु (yātu).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? jādū
Dari reading? jādū
Iranian reading? jâdu
Tajik reading? jodu

Noun

Dari جادو
Iranian Persian
Tajik ҷоду

جادو • (jâdu)

  1. magic, charm, enchantment, conjuration
    Synonyms: سحر (sehr), افسون (afsun), شعبده (šo'bade)
  2. (archaic) wizard, conjurer, sorcerer, witch
    Synonyms: ساحر (sâher), جادوگر (jâdugar), افسونگر (afsungar)
    • c. 1011, Abu'l-Qāsim Firdawsī, “The reign of Gushtāsp”, in شاهنامه [Book of Kings]‎[3]:
      یکی جادو آمد به دین آوری
      به ایران به دعوی پیغمبری
      همی گوید از آسمان آمدم
      ز نزد خدای جهان آمدم
      yakē jādū āmad ba dīn āwarī
      ba ērān ba da'wā-yi payġambarī
      hamē gōyad az āsmān āmadam
      zi nazd-i xudā-yi jahān āmadam
      A sorcerer came to bring his religion
      To Iran, claiming to be a prophet.
      He would say, "I have come from the heavens,
      I have come from the Lord of the world."
      (Classical Persian romanization)
  3. (obsolete) juggling

Derived terms

Descendants

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian جادو (jādū).

Pronunciation

Noun

جادو • (jādūm (Hindi spelling जादू)

  1. magic
  2. enchantment
  3. charm
  4. incantation

Synonyms

Derived terms

  • جادوگر (jādūgar, magician, witch, wizard, sorcerer)
  • جادوگری (jādūgarī, magic skill, witchcraft, wizardry, sorcery)
  • جادوئی (jāduī, magical, enchanted, bewitched)

References