جانان

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Classical Persian جانان (jānān).

Noun

جانان • (canan)

  1. beloved, darling
    Synonyms: جانانه (canane), محبوبه (mahbube)
  • جان (can)
  • جانانه (canane)

Descendants

  • Turkish: canan

References

Persian

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? jānān
Dari reading? jānān
Iranian reading? jânân
Tajik reading? jonon

Noun

جانان • (jânân)

  1. plural of جان (jân, life; soul)

Noun

جانان • (jânân)

  1. one’s beloved; darling; sweetheart

Derived terms

  • جانانه (jânâne)

Descendants

Uyghur

Etymology

From Persian جانان (jânân).

Pronunciation

  • IPA(key): /d͡ʒɑnɑn/

Noun

جانان • (janan) (plural جانانلار (jananlar))

  1. beautiful woman
  2. sweetheart, darling

Further reading

  • Schwarz, Henry G. (1992) An Uyghur-English Dictionary (East Asian Research Aids & Translations; 3), Bellingham, Washington: Center for East Asian Studies, Western Washington University, →ISBN