جود
See also: خود
Arabic
Etymology 1
Pronunciation
- Rhymes: -uːd
Adjective
جُود • (jūd) m pl
- masculine plural of جَوَاد (jawād)
Noun
جَوْد • (jawd) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | جَوْد jawd |
الْجَوْد al-jawd |
جَوْد jawd |
| nominative | جَوْدٌ jawdun |
الْجَوْدُ al-jawdu |
جَوْدُ jawdu |
| accusative | جَوْدًا jawdan |
الْجَوْدَ al-jawda |
جَوْدَ jawda |
| genitive | جَوْدٍ jawdin |
الْجَوْدِ al-jawdi |
جَوْدِ jawdi |
Noun
جُود or جَوْد • (jūd or jawd) m
- generosity, munificence (because in the desert rain is a rare gift; cf. بَحْر (baḥr) and سَيْل (sayl))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | جُود; جَوْد jūd; jawd |
الْجُود; الْجَوْد al-jūd; al-jawd |
جُود; جَوْد jūd; jawd |
| nominative | جُودٌ; جَوْدٌ jūdun; jawdun |
الْجُودُ; الْجَوْدُ al-jūdu; al-jawdu |
جُودُ; جَوْدُ jūdu; jawdu |
| accusative | جُودًا; جَوْدًا jūdan; jawdan |
الْجُودَ; الْجَوْدَ al-jūda; al-jawda |
جُودَ; جَوْدَ jūda; jawda |
| genitive | جُودٍ; جَوْدٍ jūdin; jawdin |
الْجُودِ; الْجَوْدِ al-jūdi; al-jawdi |
جُودِ; جَوْدِ jūdi; jawdi |
Etymology 2
Borrowed from Aramaic גּוֹדָא (gōḏā) / ܓܰܘܕܴܐ (gawdā), whence also Neo-Babylonian 𒋢𒄖𒁺 (kušgu-du /gūdu/), and Georgian გუდა (guda), Armenian գուդա (guda).
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʒawd/
Noun
جَوْد • (jawd) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | جَوْد jawd |
الْجَوْد al-jawd |
جَوْد jawd |
| nominative | جَوْدٌ jawdun |
الْجَوْدُ al-jawdu |
جَوْدُ jawdu |
| accusative | جَوْدًا jawdan |
الْجَوْدَ al-jawda |
جَوْدَ jawda |
| genitive | جَوْدٍ jawdin |
الْجَوْدِ al-jawdi |
جَوْدِ jawdi |
References
- Fraenkel, Siegmund (1893) “Beiträge zur Erklärung der Glossen des Bar Bahlûl II.”, in Wiener Zeitschrift für die Kunde des Morgenlandes[1] (in German), volume 7, page 82