حنون

See also: جنون

Arabic

Etymology

From the root ح ن ن (ḥ n n). Compare Hebrew חָנוּן (ḥanún, gracious, merciful, compassionate).

Pronunciation

  • IPA(key): /ħa.nuːn/

Adjective

حَنُون • (ḥanūn) (feminine حَنُون (ḥanūn), common plural حُنُن (ḥunun))

  1. loving, fond, affectionate; compassionate, merciful, gracious
    Synonyms: شَفُوق (šafūq), عَطُوف (ʕaṭūf), رَؤُوف (raʔūf)

Declension

Declension of adjective حَنُون (ḥanūn)
singular masculine feminine
basic singular triptote basic singular triptote
indefinite definite indefinite definite
informal حَنُون
ḥanūn
الْحَنُون
al-ḥanūn
حَنُون
ḥanūn
الْحَنُون
al-ḥanūn
nominative حَنُونٌ
ḥanūnun
الْحَنُونُ
al-ḥanūnu
حَنُونٌ
ḥanūnun
الْحَنُونُ
al-ḥanūnu
accusative حَنُونًا
ḥanūnan
الْحَنُونَ
al-ḥanūna
حَنُونًا
ḥanūnan
الْحَنُونَ
al-ḥanūna
genitive حَنُونٍ
ḥanūnin
الْحَنُونِ
al-ḥanūni
حَنُونٍ
ḥanūnin
الْحَنُونِ
al-ḥanūni
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal حَنُونَيْن
ḥanūnayn
الْحَنُونَيْن
al-ḥanūnayn
حَنُونَيْن
ḥanūnayn
الْحَنُونَيْن
al-ḥanūnayn
nominative حَنُونَانِ
ḥanūnāni
الْحَنُونَانِ
al-ḥanūnāni
حَنُونَانِ
ḥanūnāni
الْحَنُونَانِ
al-ḥanūnāni
accusative حَنُونَيْنِ
ḥanūnayni
الْحَنُونَيْنِ
al-ḥanūnayni
حَنُونَيْنِ
ḥanūnayni
الْحَنُونَيْنِ
al-ḥanūnayni
genitive حَنُونَيْنِ
ḥanūnayni
الْحَنُونَيْنِ
al-ḥanūnayni
حَنُونَيْنِ
ḥanūnayni
الْحَنُونَيْنِ
al-ḥanūnayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote basic broken plural triptote
indefinite definite indefinite definite
informal حُنُن
ḥunun
الْحُنُن
al-ḥunun
حُنُن
ḥunun
الْحُنُن
al-ḥunun
nominative حُنُنٌ
ḥununun
الْحُنُنُ
al-ḥununu
حُنُنٌ
ḥununun
الْحُنُنُ
al-ḥununu
accusative حُنُنًا
ḥununan
الْحُنُنَ
al-ḥununa
حُنُنًا
ḥununan
الْحُنُنَ
al-ḥununa
genitive حُنُنٍ
ḥununin
الْحُنُنِ
al-ḥununi
حُنُنٍ
ḥununin
الْحُنُنِ
al-ḥununi

Descendants

  • Moroccan Arabic: حنين (ḥnīn)

Verb

حَنَوْنَ • (ḥanawna) (form I) /ħa.naw.na/

  1. third-person feminine plural past active of حَنَا (ḥanā)