حکیم
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic حَكِيم (ḥakīm).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ha.ˈkiːm/
- (Dari, formal) IPA(key): [hä.kʰíːm]
- (Iran, formal) IPA(key): [hæ.kʰʲíːm]
- (Tajik, formal) IPA(key): [hä.kʰím]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | hakīm |
| Dari reading? | hakīm |
| Iranian reading? | hakim |
| Tajik reading? | hakim |
Noun
| Dari | حکیم |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | ҳаким |
حَکیم • (hakim) (plural حکیمان)
- sage, wise man
- c. 1599, Bahāʾ al‐Dīn ʿĀmilī, کشکول[1]:
- اسکندر که بمرد، در تابوتی از طلایش نهادند و به اسکندریهاش بردند و گروهی از حکیمان بر وی زاری کردند.
- iskandar ki bimurd, dar tābūtē az talāy-aš nihādand u ba iskandariyya-aš burdand u gurōhē az hakīmān bar way zārī kardand.
- When Alexander died, they put him in a golden coffin and took him to Alexandria, and a group of sages mourned for him.
- (archaic) doctor, physician
Descendants
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “حکیم”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian حکیم (hakīm), from Arabic حَكِيم (ḥakīm). Compare Punjabi ਹਕੀਮ (hakīm) / حکیم (hakīm), Gujarati હકીમ (hakīm).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ɦə.kiːm/
Noun
حَکِیم • (hakīm) m (Hindi spelling हकीम)