حكيم
Arabic
| Root |
|---|
| ح ك م (ḥ k m) |
| 19 terms |
Etymology
Compare Hebrew חָכָם (khakhám, ḥāḵā́m), Aramaic חַכִּים (ḥakkīm) and Ugaritic 𐎈𐎋𐎎 (ḥkm)
Pronunciation
- IPA(key): /ħa.kiːm/
- Rhymes: -iːm
Audio: (file)
Adjective
حَكِيم • (ḥakīm) (feminine حَكِيمَة (ḥakīma), masculine plural حُكَمَاء (ḥukamāʔ), elative أَحْكَم (ʔaḥkam))
- wise
- the Wise (one of the names of Allah) [with اَلْ (al-)]
- acting with prudence and successfully
- solid
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | حَكِيم ḥakīm |
الْحَكِيم al-ḥakīm |
حَكِيمَة ḥakīma |
الْحَكِيمَة al-ḥakīma |
| nominative | حَكِيمٌ ḥakīmun |
الْحَكِيمُ al-ḥakīmu |
حَكِيمَةٌ ḥakīmatun |
الْحَكِيمَةُ al-ḥakīmatu |
| accusative | حَكِيمًا ḥakīman |
الْحَكِيمَ al-ḥakīma |
حَكِيمَةً ḥakīmatan |
الْحَكِيمَةَ al-ḥakīmata |
| genitive | حَكِيمٍ ḥakīmin |
الْحَكِيمِ al-ḥakīmi |
حَكِيمَةٍ ḥakīmatin |
الْحَكِيمَةِ al-ḥakīmati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | حَكِيمَيْن ḥakīmayn |
الْحَكِيمَيْن al-ḥakīmayn |
حَكِيمَتَيْن ḥakīmatayn |
الْحَكِيمَتَيْن al-ḥakīmatayn |
| nominative | حَكِيمَانِ ḥakīmāni |
الْحَكِيمَانِ al-ḥakīmāni |
حَكِيمَتَانِ ḥakīmatāni |
الْحَكِيمَتَانِ al-ḥakīmatāni |
| accusative | حَكِيمَيْنِ ḥakīmayni |
الْحَكِيمَيْنِ al-ḥakīmayni |
حَكِيمَتَيْنِ ḥakīmatayni |
الْحَكِيمَتَيْنِ al-ḥakīmatayni |
| genitive | حَكِيمَيْنِ ḥakīmayni |
الْحَكِيمَيْنِ al-ḥakīmayni |
حَكِيمَتَيْنِ ḥakīmatayni |
الْحَكِيمَتَيْنِ al-ḥakīmatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| basic broken plural diptote | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | حُكَمَاء ḥukamāʔ |
الْحُكَمَاء al-ḥukamāʔ |
حَكِيمَات ḥakīmāt |
الْحَكِيمَات al-ḥakīmāt |
| nominative | حُكَمَاءُ ḥukamāʔu |
الْحُكَمَاءُ al-ḥukamāʔu |
حَكِيمَاتٌ ḥakīmātun |
الْحَكِيمَاتُ al-ḥakīmātu |
| accusative | حُكَمَاءَ ḥukamāʔa |
الْحُكَمَاءَ al-ḥukamāʔa |
حَكِيمَاتٍ ḥakīmātin |
الْحَكِيمَاتِ al-ḥakīmāti |
| genitive | حُكَمَاءَ ḥukamāʔa |
الْحُكَمَاءِ al-ḥukamāʔi |
حَكِيمَاتٍ ḥakīmātin |
الْحَكِيمَاتِ al-ḥakīmāti |
Descendants
Noun
حَكِيم • (ḥakīm) m (plural حُكَمَاء (ḥukamāʔ), feminine حَكِيمَة (ḥakīma))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حَكِيم ḥakīm |
الْحَكِيم al-ḥakīm |
حَكِيم ḥakīm |
| nominative | حَكِيمٌ ḥakīmun |
الْحَكِيمُ al-ḥakīmu |
حَكِيمُ ḥakīmu |
| accusative | حَكِيمًا ḥakīman |
الْحَكِيمَ al-ḥakīma |
حَكِيمَ ḥakīma |
| genitive | حَكِيمٍ ḥakīmin |
الْحَكِيمِ al-ḥakīmi |
حَكِيمِ ḥakīmi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | حَكِيمَيْن ḥakīmayn |
الْحَكِيمَيْن al-ḥakīmayn |
حَكِيمَيْ ḥakīmay |
| nominative | حَكِيمَانِ ḥakīmāni |
الْحَكِيمَانِ al-ḥakīmāni |
حَكِيمَا ḥakīmā |
| accusative | حَكِيمَيْنِ ḥakīmayni |
الْحَكِيمَيْنِ al-ḥakīmayni |
حَكِيمَيْ ḥakīmay |
| genitive | حَكِيمَيْنِ ḥakīmayni |
الْحَكِيمَيْنِ al-ḥakīmayni |
حَكِيمَيْ ḥakīmay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | حُكَمَاء ḥukamāʔ |
الْحُكَمَاء al-ḥukamāʔ |
حُكَمَاء ḥukamāʔ |
| nominative | حُكَمَاءُ ḥukamāʔu |
الْحُكَمَاءُ al-ḥukamāʔu |
حُكَمَاءُ ḥukamāʔu |
| accusative | حُكَمَاءَ ḥukamāʔa |
الْحُكَمَاءَ al-ḥukamāʔa |
حُكَمَاءَ ḥukamāʔa |
| genitive | حُكَمَاءَ ḥukamāʔa |
الْحُكَمَاءِ al-ḥukamāʔi |
حُكَمَاءِ ḥukamāʔi |
Descendants
- → Azerbaijani: həkim
- → Georgian: ექიმი (ekimi)
- → Middle Armenian: հաքիմ (hakʻim), հեքիմ (hekʻim)
- Armenian: հեքիմ (hekʻim), խեքիմ (xekʻim), հաքիմ (hakʻim), հէքիմ (hēkʻim), խէքիմ (xēkʻim) — traditional orthography, հա̈քյիմ (häkʻyim) — Karabakh, dialectological notation
- → Ottoman Turkish: هكیم (hekim), حكیم (hekîm, hakîm)
- → Persian: حکیم (hakim)
- → Swahili: hakimu
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “حكيم”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “حكيم”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen
South Levantine Arabic
| Root |
|---|
| ح ك م |
| 3 terms |
Etymology
Pronunciation
Adjective
حكيم • (ḥakīm) (feminine حكيمة (ḥakīme), common plural حكما (ḥukama))
Noun
حكيم • (ḥakīm) m (plural حكما (ḥukama), feminine حكيمة (ḥakīme))