خورشید

Persian

Alternative forms

  • هورشید (horšid), خرشید (xuršēd), خرشد (xuršid)

Etymology

From Middle Persian 𐭧𐭥𐭫(𐭧)𐭱𐭩𐭲 (xwar(x)šēd, sun), from Proto-Iranian *huHarxšaytah. Compare Avestan 𐬵𐬎𐬎𐬀𐬭𐬆-𐬑𐬱𐬀𐬉𐬙𐬀- (huuarə-xšaēta-, bright sun (an epithet)). Equivalent to خور (xwar, sun) +‎ شید (šêd, shine).

The first part is cognate with خراسان (xorâsân), the name of a province in eastern Iran (since the sun rises in the east), and the second part with Old Armenian աշխէտ (ašxēt).[1]

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [xʊɾ.ʃiːd̪], [xʊɾ.ʃeːd̪]
    • (Kabuli) IPA(key): [xʊɾ.ʃiːd̪], [xʊɾ.ʃeːd̪]
    • (Hazaragi) IPA(key): [xuɾ.ʃid̪̥], [xuɾ.ʃeːd̪̥]

Readings
Classical reading? xwaršēd
Dari reading? xuršīd, xuršēd
Iranian reading? xoršid
Tajik reading? xuršed

Noun

خورشید • (xwaršēd / xoršid) (Tajik spelling хуршед)

  1. the sun
  2. sunshine

Derived terms

Descendants

  • Hindustani:
    Hindi: ख़्वुरशेद (xvurśed), ख़ुर्शीद (xurśīd)
    Urdu: خورشید (xurśid)

Proper noun

خورشید • (xwaršēd / xoršid) (Tajik spelling Хуршед)

  1. a unisex given name, Khorshid or Khurshed

See also

References

  1. ^ Nourai, Ali (2011) An Etymological Dictionary of Persian, English and other Indo-European Languages, pages 249, 402
  • Vullers, Johann August (1855) “خرشید”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[1] (in Latin), volume I, Gießen: J. Ricker, page 676b
  • Vullers, Johann August (1855) “خرشید”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum[2] (in Latin), volume I, Gießen: J. Ricker, page 749a

Urdu

Etymology

From Persian خورشید (xoršid).

Pronunciation

Noun

خورْشِید • (xurśīdm (Hindi spelling ख़ुर्शीद)

  1. (astronomy) sun
    Synonyms: سورج (sūraj), سوریہ (sūrya), روی (ravī)