داهية
Arabic
| Root |
|---|
| د ه ي (d h y) |
| 5 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /daː.hi.ja/
Noun
دَاهِيَة • (dāhiya) f (plural دَوَاهٍ (dawāhin))
- calamity, disaster, catastrophe
- Synonyms: see Thesaurus:مصيبة
- فَلْيَذْهَبْ فِي دَاهِيَةٍ ― falyaḏhab fī dāhiyatin ― Let him go to hell.
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | دَاهِيَة dāhiya |
الدَّاهِيَة ad-dāhiya |
دَاهِيَة dāhiyat |
| nominative | دَاهِيَةٌ dāhiyatun |
الدَّاهِيَةُ ad-dāhiyatu |
دَاهِيَةُ dāhiyatu |
| accusative | دَاهِيَةً dāhiyatan |
الدَّاهِيَةَ ad-dāhiyata |
دَاهِيَةَ dāhiyata |
| genitive | دَاهِيَةٍ dāhiyatin |
الدَّاهِيَةِ ad-dāhiyati |
دَاهِيَةِ dāhiyati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | دَاهِيَتَيْن dāhiyatayn |
الدَّاهِيَتَيْن ad-dāhiyatayn |
دَاهِيَتَيْ dāhiyatay |
| nominative | دَاهِيَتَانِ dāhiyatāni |
الدَّاهِيَتَانِ ad-dāhiyatāni |
دَاهِيَتَا dāhiyatā |
| accusative | دَاهِيَتَيْنِ dāhiyatayni |
الدَّاهِيَتَيْنِ ad-dāhiyatayni |
دَاهِيَتَيْ dāhiyatay |
| genitive | دَاهِيَتَيْنِ dāhiyatayni |
الدَّاهِيَتَيْنِ ad-dāhiyatayni |
دَاهِيَتَيْ dāhiyatay |
| plural | broken plural diptote in ـٍ (-in) | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | دَوَاهِي dawāhī |
الدَّوَاهِي ad-dawāhī |
دَوَاهِي dawāhī |
| nominative | دَوَاهٍ dawāhin |
الدَّوَاهِي ad-dawāhī |
دَوَاهِي dawāhī |
| accusative | دَوَاهِيَ dawāhiya |
الدَّوَاهِيَ ad-dawāhiya |
دَوَاهِيَ dawāhiya |
| genitive | دَوَاهٍ dawāhin |
الدَّوَاهِي ad-dawāhī |
دَوَاهِي dawāhī |
Noun
دَاهِيَة • (dāhiya) m or f by sense (plural دَوَاهٍ (dawāhin))
- old fox, sly dog, smart fellow, cunning, sly
- رَجُلٌ دَاهِيَةٌ ― rajulun dāhiyatun ― a cunning man
- هِيَ دَاهِيَةٌ مَاكِرَةٌ ― hiya dāhiyatun mākiratun ― She's a sly cunning woman.
Usage notes
- This word can be used as a noun or adjective and can describe both men and women.
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | دَاهِيَة dāhiya |
الدَّاهِيَة ad-dāhiya |
دَاهِيَة dāhiyat |
| nominative | دَاهِيَةٌ dāhiyatun |
الدَّاهِيَةُ ad-dāhiyatu |
دَاهِيَةُ dāhiyatu |
| accusative | دَاهِيَةً dāhiyatan |
الدَّاهِيَةَ ad-dāhiyata |
دَاهِيَةَ dāhiyata |
| genitive | دَاهِيَةٍ dāhiyatin |
الدَّاهِيَةِ ad-dāhiyati |
دَاهِيَةِ dāhiyati |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | دَاهِيَتَيْن dāhiyatayn |
الدَّاهِيَتَيْن ad-dāhiyatayn |
دَاهِيَتَيْ dāhiyatay |
| nominative | دَاهِيَتَانِ dāhiyatāni |
الدَّاهِيَتَانِ ad-dāhiyatāni |
دَاهِيَتَا dāhiyatā |
| accusative | دَاهِيَتَيْنِ dāhiyatayni |
الدَّاهِيَتَيْنِ ad-dāhiyatayni |
دَاهِيَتَيْ dāhiyatay |
| genitive | دَاهِيَتَيْنِ dāhiyatayni |
الدَّاهِيَتَيْنِ ad-dāhiyatayni |
دَاهِيَتَيْ dāhiyatay |
| plural | broken plural diptote in ـٍ (-in) | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | دَوَاهِي dawāhī |
الدَّوَاهِي ad-dawāhī |
دَوَاهِي dawāhī |
| nominative | دَوَاهٍ dawāhin |
الدَّوَاهِي ad-dawāhī |
دَوَاهِي dawāhī |
| accusative | دَوَاهِيَ dawāhiya |
الدَّوَاهِيَ ad-dawāhiya |
دَوَاهِيَ dawāhiya |
| genitive | دَوَاهٍ dawāhin |
الدَّوَاهِي ad-dawāhī |
دَوَاهِي dawāhī |
Adjective
دَاهِيَة • (dāhiya) f
- feminine singular of دَاهٍ (dāhin)
Hijazi Arabic
| Root |
|---|
| د ه ي |
| 1 term |
Etymology
From Arabic دَاهِيَة (dāhiya).
Pronunciation
- IPA(key): /daː.h.ja/
Verb
داهية • (dāhya) f