دایه

See also: داية

Persian

Alternative forms

  • دا ( / ) (archaic, dialectal)
  • تایه (tāya / tâye) (colloquial)

Etymology

Inherited from Middle Persian [script needed] (dʾyk /⁠dāyak⁠/, nurse), from Proto-Iranian *daHyaka-, from Proto-Indo-European *dʰeh₁(y)- (to nurse, suckle).[1] Akin to Northern Kurdish dayik, , Central Kurdish دایک (dayk), Southern Kurdish داڵگ (dallg) and Old Armenian դայեակ (dayeak), an Iranian borrowing.

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? dāya
Dari reading? dāya
Iranian reading? dâye
Tajik reading? doya

Noun

دایه • (dāya / dâye)

  1. nurse, foster-mother
  2. midwife

Derived terms

  • دایگانی (dāyagānī / dâyegâni)
  • دایگی (dāyagī / dâyegi)

Descendants

  • Arabic: دَايَة (dāya)
    • Andalusian Arabic: داية (dāya)[2]
    • Gulf Arabic: داية (dāya)

References

  1. ^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2003) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 2, Moscow: Vostochnaya Literatura, page 447:*dāi̯a-ka-
  2. ^ علی صیادانی، وام‌واژه‌های فارسی دیوان ابن هانی؛ شاعر شیعه اندلس, پژوهش‌های زبان‌شناسی تطبیقی، ص ۱۵۵

Further reading