دعوت
Arabic
Verb
دعوت (form I)
- دَعَوْتُ (daʕawtu) /da.ʕaw.tu/: first-person singular past active of دَعَا (daʕā)
- دَعَوْتَ (daʕawta) /da.ʕaw.ta/: second-person masculine singular past active of دَعَا (daʕā)
- دَعَوْتِ (daʕawti) /da.ʕaw.ti/: second-person feminine singular past active of دَعَا (daʕā)
Gujarati
Proper noun
دعوت • (dāvat) n
- Lisan ud-Dawat spelling of દાવત (dāvat)
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic دَعْوَة (daʕwa).
Noun
دعوت • (daʼvet) (definite accusative مجلسی (daʼveti), plural دعوات (daʼavat))
- call, summons, an instance of calling or hailing someone using one's voice
- Synonym: چاغرمه (çağırma)
- invitation, lathing, the act of inviting or requesting a person's company
Derived terms
- دعوت ایتمك (daʼvet etmek, “to invite”)
- دعوت تذكرهسی (daʼvet tezkeresi, “note of invitation”)
- دعوتجی (daʼvetci, “inviter”)
- دعوتسز (daʼvetsiz, “uninvited”)
- دعوتلو (daʼvetli, “invited”)
- دعوتی (daʼvetî, “pertaining to invitations”)
- دعوتیه (daʼvetiye, “present given to an inviter”)
Descendants
- Turkish: davet
- → Armenian: տավէթ (tavētʻ), դա̈վա̈թ (dävätʻ)
Further reading
- Avery, Robert et al., editors (2013), “davet”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Çağbayır, Yaşar (2007) “davet”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1114
- Devellioğlu, Ferit (1962) “da'vet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 202
- Kélékian, Diran (1911) “دعوت”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 574a
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Invitatio”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 864
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “دعوت”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2091
- Nişanyan, Sevan (2002–) “davet”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “دعوت”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 905
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic دَعْوَة (daʕwa).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /daʔ.ˈwat/
- (Dari, formal) IPA(key): [d̪äʔ.wät̪]
- (Iran, formal) IPA(key): [d̪æʔ.væt̪]
- (Tajik, formal) IPA(key): [d̪äʔ.vät̪]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | da'wat |
| Dari reading? | da'wat |
| Iranian reading? | da'vat |
| Tajik reading? | da'vat |
Noun
| Dari | دعوت |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | даъват |
دَعوَت • (da'vat)
- invitation, call (to a religion, etc.)
- ما را برای شام دعوت کردند. (more literary)
- mâ-râ barâ-ye šâm da'vat kardand.
- برای شام دعوتمون کردن. (colloquial)
- barâ-ye šâm da'vat-emun kardan.
- They invited us for dinner.
- c. 1260s, Jalāl ad-Dīn Mohammad Rūmī, translated by Reynold A. Nicholson, مثنوی معنوی [Masnavi-ye-Ma'navi], volume VI, verse 843:
- دعوت دین کن که دعوت واردست
- da'vat-e din kon ke da'vat vâred-ast
- Call [him] to the [true] religion, for the [command to] call hath come down [from God].
- convivial meeting
Derived terms
(verbs)
- دعوت شدن (da'vat šodan)
- دعوت کردن (da'vat kardan)
(others)
- دعوتنامه (da'vatnâme)
Descendants
- → Gujarati: દાવત (dāvat)
- → Hindustani:
- → Marwari: दावत (dāvat)
- → Punjabi:
- Gurmukhi script: ਦਾਵਤ (dāvat), ਦਾਅਵਤ (dāavat), ਦਾਹਵਤ (dāhvat)
- Shahmukhi script: دَعْوَت (daʻvat)
- → Sindhi:
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “دعوت”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
Urdu
Etymology
Etymology tree
Borrowed from Classical Persian دَعْوَت (da'wat), borrowed from Arabic دَعْوَة (daʕwa), from دَعَا (daʕā).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /d̪əʔ.ʋət̪/, [d̪ɑː.ʋət̪], [-wət̪]
Audio (Pakistan): (file) - Rhymes: -ət̪
- Hyphenation: دَع‧وَت
Noun
دَعْوَت • (da'vat) f (Hindi spelling दावत)
- invitation
- invite, request (to join a movement, or purpose)
- feast, dinner, banquet
- invitation, call (to faith; religion)
- incantation, invocation
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | دَعْوَت (daʻvat) | دَعْوَتیں (daʻvatẽ) |
| oblique | دَعْوَت (daʻvat) | دَعْوَتوں (daʻvatõ) |
| vocative | دَعْوَت (daʻvat) | دَعْوَتو (daʻvato) |
Descendants
Further reading
- “دعوت”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
- “دعوت”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
- Fallon, Platts, Qureshi, Shakespear (2024) “دعوت”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Urdu Dictionaries]
Ushojo
Etymology
Noun
دعوت (da'vat)