دومن

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Byzantine Greek τιμόνι (timóni), from Venetan timón. The initial /d/ is most likely due to the voicing effect in Greek for the preceding neuter article τον (ton), also compare Laz დიმონი (dimoni).

Noun

دومن • (dümen)

  1. (nautical) rudder, an underwater vane used to steer a vessel

Derived terms

  • دومن صویی (dümen suyu, wake)
  • دومن طولابی (dümen dolabı, rudder-wheel)
  • دومن قوللانمق (dümen kullanmak, to steer)
  • دومن نفری (dümen neferi, the last man in a file)
  • دومنجی (dümenci, helmsman)
  • دومنی چویرمك (dümeni çevirmek, to change direction)

Descendants

  • Turkish: dümen, domen, dömen, demen (dialectal)
  • Albanian: dymen
  • Arabic: دُومَان (dūmān)
  • Armenian: (Constantinople) տիւմէն (tiwmēn), (Van) դուման (duman)
  • Bulgarian: дюме́н (djumén)
  • Dalmatian: dùmen
  • Moroccan Arabic: دمان (dmān)
  • Serbo-Croatian:
    • Cyrillic script: ду̀мен
    • Latin script: dùmen
  • Ukrainian: деме́н (demén), деме́но (deméno)

Further reading

Persian

Adverb

دومن • (duman)

  1. (dialectal, Kazerun, Tang-e Eram) downward, downwards

Preposition

دومن • (duman)

  1. (dialectal, Kazerun, Tang-e Eram) at the bottom of