رفيف
Arabic
Adjective
رَفِيف • (rafīf)
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | رَفِيف rafīf |
الرَّفِيف ar-rafīf |
رَفِيفَة rafīfa |
الرَّفِيفَة ar-rafīfa |
| nominative | رَفِيفٌ rafīfun |
الرَّفِيفُ ar-rafīfu |
رَفِيفَةٌ rafīfatun |
الرَّفِيفَةُ ar-rafīfatu |
| accusative | رَفِيفًا rafīfan |
الرَّفِيفَ ar-rafīfa |
رَفِيفَةً rafīfatan |
الرَّفِيفَةَ ar-rafīfata |
| genitive | رَفِيفٍ rafīfin |
الرَّفِيفِ ar-rafīfi |
رَفِيفَةٍ rafīfatin |
الرَّفِيفَةِ ar-rafīfati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | رَفِيفَيْن rafīfayn |
الرَّفِيفَيْن ar-rafīfayn |
رَفِيفَتَيْن rafīfatayn |
الرَّفِيفَتَيْن ar-rafīfatayn |
| nominative | رَفِيفَانِ rafīfāni |
الرَّفِيفَانِ ar-rafīfāni |
رَفِيفَتَانِ rafīfatāni |
الرَّفِيفَتَانِ ar-rafīfatāni |
| accusative | رَفِيفَيْنِ rafīfayni |
الرَّفِيفَيْنِ ar-rafīfayni |
رَفِيفَتَيْنِ rafīfatayni |
الرَّفِيفَتَيْنِ ar-rafīfatayni |
| genitive | رَفِيفَيْنِ rafīfayni |
الرَّفِيفَيْنِ ar-rafīfayni |
رَفِيفَتَيْنِ rafīfatayni |
الرَّفِيفَتَيْنِ ar-rafīfatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | رَفِيفَات rafīfāt |
الرَّفِيفَات ar-rafīfāt |
| nominative | ? | ? | رَفِيفَاتٌ rafīfātun |
الرَّفِيفَاتُ ar-rafīfātu |
| accusative | ? | ? | رَفِيفَاتٍ rafīfātin |
الرَّفِيفَاتِ ar-rafīfāti |
| genitive | ? | ? | رَفِيفَاتٍ rafīfātin |
الرَّفِيفَاتِ ar-rafīfāti |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “رفيف”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
Noun
رَفِيف • (rafīf) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | رَفِيف rafīf |
الرَّفِيف ar-rafīf |
رَفِيف rafīf |
| nominative | رَفِيفٌ rafīfun |
الرَّفِيفُ ar-rafīfu |
رَفِيفُ rafīfu |
| accusative | رَفِيفًا rafīfan |
الرَّفِيفَ ar-rafīfa |
رَفِيفَ rafīfa |
| genitive | رَفِيفٍ rafīfin |
الرَّفِيفِ ar-rafīfi |
رَفِيفِ rafīfi |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “رفيف”, in The Student's Arabic–English Dictionary[2], London: W.H. Allen