رفیق
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic رَفِيق (rafīq, “comrade, companion, fellow”).
Noun
رفیق • (refik) (feminine تفیقه (refika), plural رفقا (rufaka))
- fellow traveller, one who travels together with another
- (by extension) companion, fellow, mate, comrade
Derived terms
- رفیقلق (refiklik, “companionship”)
Descendants
- Turkish: refik
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “refik”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3948
- Devellioğlu, Ferit (1980) “refik”, in Türk argosu: Inceleme ve sözlük (Aydin Kitabevi yayınları. Sözlük dizisi; 1)[1] (in Turkish), 6th edition, Ankara: Aydın Kitabevi, page 1058
- Kélékian, Diran (1911) “رفیق”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 625
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Socius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1565
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “رفیق”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2345
- Nişanyan, Sevan (2002–) “refik”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “رفیق”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 982
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic رَفِيق (rafīq).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /ɾa.ˈfiːq/
- (Dari, formal) IPA(key): [rä.fíːq]
- (Iran, formal) IPA(key): [ɹæ.fíːɢ̥]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ɾä.fíq]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | rafīq |
| Dari reading? | rafīq |
| Iranian reading? | rafiġ |
| Tajik reading? | rafiq |
Noun
| Dari | رفیق |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | рафиқ |
رفیق • (rafiq) (plural رفیقان, or رفیقها, or رفقاء (rofaqâ'))
- friend, mate, pal, companion
- rafiq (a rank in the order of the assassins, below da'i)
- comrade (fellow socialist, communist or other very politically leftist person)
- فروردین ۱۳۵۳. چریکهای فدائی خلق. آموزشهایی برای جنگ چریکی در شهر. ص ۱۲.
- در واقعه نیروی هوائی سه رفیق ارزنده بخاطر همین عدم تحرک شهید گشتند.
- dar vâqe'e-ye niru-ye havâ'i se rafiq-e arzande bexâter-e hamin 'adam-e taharrok šahid gaštand.
- In the Air Force incident three valuable comrades were martyred because of this lack of mobility.
- فروردین ۱۳۵۳. چریکهای فدائی خلق. آموزشهایی برای جنگ چریکی در شهر. ص ۱۲.
Inflection
| singular | plural | |
|---|---|---|
| bare | رفیق (rafiq) | رفیقان، رفیقا△ (rafiqấn, rafiqấ△) |
| definitive direct object | رفیق را، رفیق رو△ (rafiq râ, rafiqo△) | رفیقان را، رفیقا رو△ (rafiqấn râ, rafiqấ ro△) |
| ezâfe | رفیق (rafiq-e) | رفیقان، رفیقای△ (rafiqấn-e, rafiqấ-ye△) |
| marked indefinite or relative definite |
رفیقی (rafiq-i) | رفیقانی، رفیقایی△ (rafiqấn-i, rafiqấi△) |
△ Colloquial.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| 1st person singular (“my”) |
رفیقم (rafíqam) | رفیقانم، رفیقام△ (rafiqấnam, rafiqấm△) |
| 2nd person singular (“your”) |
رفیقت (rafíqat, rafíqet△) | رفیقانت، رفیقات△ (rafiqấnat, rafiqất△) |
| 3rd person singular (“his, her, its”) |
رفیقش (rafíqaš, rafíqeš△) | رفیقانش، رفیقاش△ (rafiqấnaš, rafiqấš△) |
| 1st person plural (“our”) |
رفیقمان، رفیقمون△ (rafíqemân, rafíqemun△) | رفیقانمان، رفیقامون△ (rafiqấnemân, rafiqấmun△) |
| 2nd person plural (“your”) |
رفیقتان، رفیقتون△ (rafíqetân, rafíqetun△) | رفیقانتان، رفیقاتون△ (rafiqấnetân, rafiqấtun△) |
| 3rd person plural (“their”) |
رفیقشان، رفیقشون△ (rafíqešân, rafíqešun△) | رفیقانشان، رفیقاشون△ (rafiqấnešân, rafiqấšun△) |
△ Colloquial.