Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish رفیق (refiḳ, “any companion or associate”),[1][2] from Arabic رَفِيق (rafīq), from رَفُقَ (rafuqa, “to be a companion”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /ɾeˈfic/, (definite accusative) /ɾe.fiːˈci/
- Hyphenation: re‧fik
Noun
refik (definite accusative refiki, plural refikler)
- (dated) A companion, friend.
- Synonyms: arkadaş, dost
- (dated) Masculine spouse, husband.
- Synonyms: eş, koca, zevç
Declension
Declension of refik
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
refik
|
refikler
|
| definite accusative
|
refiki
|
refikleri
|
| dative
|
refike
|
refiklere
|
| locative
|
refikte
|
refiklerde
|
| ablative
|
refikten
|
refiklerden
|
| genitive
|
refikin
|
refiklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
refikim
|
refiklerim
|
| 2nd singular
|
refikin
|
refiklerin
|
| 3rd singular
|
refiki
|
refikleri
|
| 1st plural
|
refikimiz
|
refiklerimiz
|
| 2nd plural
|
refikiniz
|
refikleriniz
|
| 3rd plural
|
refikleri
|
refikleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
refikimi
|
refiklerimi
|
| 2nd singular
|
refikini
|
refiklerini
|
| 3rd singular
|
refikini
|
refiklerini
|
| 1st plural
|
refikimizi
|
refiklerimizi
|
| 2nd plural
|
refikinizi
|
refiklerinizi
|
| 3rd plural
|
refiklerini
|
refiklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
refikime
|
refiklerime
|
| 2nd singular
|
refikine
|
refiklerine
|
| 3rd singular
|
refikine
|
refiklerine
|
| 1st plural
|
refikimize
|
refiklerimize
|
| 2nd plural
|
refikinize
|
refiklerinize
|
| 3rd plural
|
refiklerine
|
refiklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
refikimde
|
refiklerimde
|
| 2nd singular
|
refikinde
|
refiklerinde
|
| 3rd singular
|
refikinde
|
refiklerinde
|
| 1st plural
|
refikimizde
|
refiklerimizde
|
| 2nd plural
|
refikinizde
|
refiklerinizde
|
| 3rd plural
|
refiklerinde
|
refiklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
refikimden
|
refiklerimden
|
| 2nd singular
|
refikinden
|
refiklerinden
|
| 3rd singular
|
refikinden
|
refiklerinden
|
| 1st plural
|
refikimizden
|
refiklerimizden
|
| 2nd plural
|
refikinizden
|
refiklerinizden
|
| 3rd plural
|
refiklerinden
|
refiklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
refikimin
|
refiklerimin
|
| 2nd singular
|
refikinin
|
refiklerinin
|
| 3rd singular
|
refikinin
|
refiklerinin
|
| 1st plural
|
refikimizin
|
refiklerimizin
|
| 2nd plural
|
refikinizin
|
refiklerinizin
|
| 3rd plural
|
refiklerinin
|
refiklerinin
|
|
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “رفیق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 982
- ^ Kélékian, Diran (1911) “رفیق”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 625
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “refik”, in Nişanyan Sözlük
Further reading