روزكار

See also: روزگار

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Persian روزگار (ruzgâr, time, age; wind), from Middle Persian [script needed] (rōzkār, day, a day's work).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɾyz.ɟaːɾ/

Noun

روزكار • (rüzgâr) (definite accusative روزكاری (rüzgârı), plural روزكارلر (rüzgârlar))

  1. wind, the real or perceived movement of atmospheric air usually caused by convection or differences in air pressure
    Synonyms: باد (bâd), ریح (rih), یل (yel)

Derived terms

  • اویغون روزكار (uygun rüzgâr, fair wind)
  • باتی روزكاری (batı rüzgârı, west wind)
  • روزكار آلتی (rüzgâr altı, leeside)
  • روزكار اسمك (rüzgâr esmek, to be favored by fortune)
  • روزكار اوستی (rüzgâr üstü, windward)
  • روزكار اوكی (rüzgâr üñü, light man carried by the wind)
  • روزكار ایله كتمك (rüzgâr ile gitmek, to sail before the wind)
  • روزكار قالمق (rüzgâr kalmak, for the wind, to die away)
  • روزكار كسمك (rüzgâr kesmek, to abridge the way)
  • روزكارلو (rüzgârlı, windy)
  • شرق روزكاری (şark rüzgârı, eastern wind)
  • طاتلو روزكار (tatlı rüzgâr, gentle breeze)
  • قرارسز روزكار (kararsız rüzgâr, variable wind)
  • كسكین روزكار (keskin rüzgâr, strong wind)
  • كون طوغریسی روزكار (gün doğrusu rüzgâr, east wind)
  • مخالف روزكار (muhâlif rüzgâr, contrary wind)
  • موافق روزكار (muvâfık rüzgâr, favourable wind)
  • هندوستان روزكاری (hindostan rüzgârı, hot wind from India)
  • پك روزكار (pek rüzgâr, strong wind)

Descendants

  • Turkish: rüzgâr

Further reading