زل

See also: رل and زَل

Arabic

Etymology 1

Verb

زَلَّ • (zalla) I (non-past يَزِلُّ (yazillu), verbal noun زَلّ (zall) or زُلُول (zulūl))

  1. to slip, to lose one's traction
    • 609–632 CE, Qur'an, 16:94:
      وَلَا تَتَّخِذُوا أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُوا السُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِيلِ اللَّهِ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
Conjugation of زَلَّ (I, geminate, a ~ i, full passive (?), verbal nouns زَلّ, زُلُول)
verbal noun
الْمَصْدَر
زَلّ, زُلُول
zall, zulūl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
زَالّ
zāll
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَزْلُول
mazlūl
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m زَلَلْتُ
zalaltu
زَلَلْتَ
zalalta
زَلَّ
zalla
زَلَلْتُمَا
zalaltumā
زَلَّا
zallā
زَلَلْنَا
zalalnā
زَلَلْتُمْ
zalaltum
زَلُّوا
zallū
f زَلَلْتِ
zalalti
زَلَّتْ
zallat
زَلَّتَا
zallatā
زَلَلْتُنَّ
zalaltunna
زَلَلْنَ
zalalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَزِلُّ
ʔazillu
تَزِلُّ
tazillu
يَزِلُّ
yazillu
تَزِلَّانِ
tazillāni
يَزِلَّانِ
yazillāni
نَزِلُّ
nazillu
تَزِلُّونَ
tazillūna
يَزِلُّونَ
yazillūna
f تَزِلِّينَ
tazillīna
تَزِلُّ
tazillu
تَزِلَّانِ
tazillāni
تَزْلِلْنَ
tazlilna
يَزْلِلْنَ
yazlilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَزِلَّ
ʔazilla
تَزِلَّ
tazilla
يَزِلَّ
yazilla
تَزِلَّا
tazillā
يَزِلَّا
yazillā
نَزِلَّ
nazilla
تَزِلُّوا
tazillū
يَزِلُّوا
yazillū
f تَزِلِّي
tazillī
تَزِلَّ
tazilla
تَزِلَّا
tazillā
تَزْلِلْنَ
tazlilna
يَزْلِلْنَ
yazlilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَزِلَّ, أَزِلِّ, أَزْلِلْ
ʔazilla, ʔazilli, ʔazlil
تَزِلَّ, تَزِلِّ, تَزْلِلْ
tazilla, tazilli, tazlil
يَزِلَّ, يَزِلِّ, يَزْلِلْ
yazilla, yazilli, yazlil
تَزِلَّا
tazillā
يَزِلَّا
yazillā
نَزِلَّ, نَزِلِّ, نَزْلِلْ
nazilla, nazilli, nazlil
تَزِلُّوا
tazillū
يَزِلُّوا
yazillū
f تَزِلِّي
tazillī
تَزِلَّ, تَزِلِّ, تَزْلِلْ
tazilla, tazilli, tazlil
تَزِلَّا
tazillā
تَزْلِلْنَ
tazlilna
يَزْلِلْنَ
yazlilna
imperative
الْأَمْر
m زِلَّ, زِلِّ, اِزْلِلْ
zilla, zilli, izlil
زِلَّا
zillā
زِلُّوا
zillū
f زِلِّي
zillī
اِزْلِلْنَ
izlilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m زُلِلْتُ
zuliltu
زُلِلْتَ
zulilta
زُلَّ
zulla
زُلِلْتُمَا
zuliltumā
زُلَّا
zullā
زُلِلْنَا
zulilnā
زُلِلْتُمْ
zuliltum
زُلُّوا
zullū
f زُلِلْتِ
zulilti
زُلَّتْ
zullat
زُلَّتَا
zullatā
زُلِلْتُنَّ
zuliltunna
زُلِلْنَ
zulilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُزَلُّ
ʔuzallu
تُزَلُّ
tuzallu
يُزَلُّ
yuzallu
تُزَلَّانِ
tuzallāni
يُزَلَّانِ
yuzallāni
نُزَلُّ
nuzallu
تُزَلُّونَ
tuzallūna
يُزَلُّونَ
yuzallūna
f تُزَلِّينَ
tuzallīna
تُزَلُّ
tuzallu
تُزَلَّانِ
tuzallāni
تُزْلَلْنَ
tuzlalna
يُزْلَلْنَ
yuzlalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُزَلَّ
ʔuzalla
تُزَلَّ
tuzalla
يُزَلَّ
yuzalla
تُزَلَّا
tuzallā
يُزَلَّا
yuzallā
نُزَلَّ
nuzalla
تُزَلُّوا
tuzallū
يُزَلُّوا
yuzallū
f تُزَلِّي
tuzallī
تُزَلَّ
tuzalla
تُزَلَّا
tuzallā
تُزْلَلْنَ
tuzlalna
يُزْلَلْنَ
yuzlalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُزَلَّ, أُزَلِّ, أُزْلَلْ
ʔuzalla, ʔuzalli, ʔuzlal
تُزَلَّ, تُزَلِّ, تُزْلَلْ
tuzalla, tuzalli, tuzlal
يُزَلَّ, يُزَلِّ, يُزْلَلْ
yuzalla, yuzalli, yuzlal
تُزَلَّا
tuzallā
يُزَلَّا
yuzallā
نُزَلَّ, نُزَلِّ, نُزْلَلْ
nuzalla, nuzalli, nuzlal
تُزَلُّوا
tuzallū
يُزَلُّوا
yuzallū
f تُزَلِّي
tuzallī
تُزَلَّ, تُزَلِّ, تُزْلَلْ
tuzalla, tuzalli, tuzlal
تُزَلَّا
tuzallā
تُزْلَلْنَ
tuzlalna
يُزْلَلْنَ
yuzlalna

Verb

زَلَّ • (zalla) I (non-past يَزِلُّ (yazillu), verbal noun زَلَل (zalal))

  1. to make a mistake or an error, to err; to slip, to blunder; to lapse
    Synonyms: غَلِطَ (ḡaliṭa), أَخْطَأَ (ʔaḵṭaʔa)
    • 609–632 CE, Qur'an, 2:209:
      فَإِن زَلَلْتُم مِّن بَعْدِ مَا جَاءَتْكُمُ الْبَيِّنَاتُ فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ
      faʔin zalaltum min baʕdi mā jāʔatkumu l-bayyinātu fāʕlamū ʔanna l-laha ʕazīzun ḥakīmun
      And if you lapse after the clear truths have reached you, know that Allah is mighty and wise.
Conjugation
Conjugation of زَلَّ (I, geminate, a ~ i, full passive (?), verbal noun زَلَل)
verbal noun
الْمَصْدَر
زَلَل
zalal
active participle
اِسْم الْفَاعِل
زَالّ
zāll
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَزْلُول
mazlūl
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m زَلَلْتُ
zalaltu
زَلَلْتَ
zalalta
زَلَّ
zalla
زَلَلْتُمَا
zalaltumā
زَلَّا
zallā
زَلَلْنَا
zalalnā
زَلَلْتُمْ
zalaltum
زَلُّوا
zallū
f زَلَلْتِ
zalalti
زَلَّتْ
zallat
زَلَّتَا
zallatā
زَلَلْتُنَّ
zalaltunna
زَلَلْنَ
zalalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَزِلُّ
ʔazillu
تَزِلُّ
tazillu
يَزِلُّ
yazillu
تَزِلَّانِ
tazillāni
يَزِلَّانِ
yazillāni
نَزِلُّ
nazillu
تَزِلُّونَ
tazillūna
يَزِلُّونَ
yazillūna
f تَزِلِّينَ
tazillīna
تَزِلُّ
tazillu
تَزِلَّانِ
tazillāni
تَزْلِلْنَ
tazlilna
يَزْلِلْنَ
yazlilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَزِلَّ
ʔazilla
تَزِلَّ
tazilla
يَزِلَّ
yazilla
تَزِلَّا
tazillā
يَزِلَّا
yazillā
نَزِلَّ
nazilla
تَزِلُّوا
tazillū
يَزِلُّوا
yazillū
f تَزِلِّي
tazillī
تَزِلَّ
tazilla
تَزِلَّا
tazillā
تَزْلِلْنَ
tazlilna
يَزْلِلْنَ
yazlilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَزِلَّ, أَزِلِّ, أَزْلِلْ
ʔazilla, ʔazilli, ʔazlil
تَزِلَّ, تَزِلِّ, تَزْلِلْ
tazilla, tazilli, tazlil
يَزِلَّ, يَزِلِّ, يَزْلِلْ
yazilla, yazilli, yazlil
تَزِلَّا
tazillā
يَزِلَّا
yazillā
نَزِلَّ, نَزِلِّ, نَزْلِلْ
nazilla, nazilli, nazlil
تَزِلُّوا
tazillū
يَزِلُّوا
yazillū
f تَزِلِّي
tazillī
تَزِلَّ, تَزِلِّ, تَزْلِلْ
tazilla, tazilli, tazlil
تَزِلَّا
tazillā
تَزْلِلْنَ
tazlilna
يَزْلِلْنَ
yazlilna
imperative
الْأَمْر
m زِلَّ, زِلِّ, اِزْلِلْ
zilla, zilli, izlil
زِلَّا
zillā
زِلُّوا
zillū
f زِلِّي
zillī
اِزْلِلْنَ
izlilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m زُلِلْتُ
zuliltu
زُلِلْتَ
zulilta
زُلَّ
zulla
زُلِلْتُمَا
zuliltumā
زُلَّا
zullā
زُلِلْنَا
zulilnā
زُلِلْتُمْ
zuliltum
زُلُّوا
zullū
f زُلِلْتِ
zulilti
زُلَّتْ
zullat
زُلَّتَا
zullatā
زُلِلْتُنَّ
zuliltunna
زُلِلْنَ
zulilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُزَلُّ
ʔuzallu
تُزَلُّ
tuzallu
يُزَلُّ
yuzallu
تُزَلَّانِ
tuzallāni
يُزَلَّانِ
yuzallāni
نُزَلُّ
nuzallu
تُزَلُّونَ
tuzallūna
يُزَلُّونَ
yuzallūna
f تُزَلِّينَ
tuzallīna
تُزَلُّ
tuzallu
تُزَلَّانِ
tuzallāni
تُزْلَلْنَ
tuzlalna
يُزْلَلْنَ
yuzlalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُزَلَّ
ʔuzalla
تُزَلَّ
tuzalla
يُزَلَّ
yuzalla
تُزَلَّا
tuzallā
يُزَلَّا
yuzallā
نُزَلَّ
nuzalla
تُزَلُّوا
tuzallū
يُزَلُّوا
yuzallū
f تُزَلِّي
tuzallī
تُزَلَّ
tuzalla
تُزَلَّا
tuzallā
تُزْلَلْنَ
tuzlalna
يُزْلَلْنَ
yuzlalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُزَلَّ, أُزَلِّ, أُزْلَلْ
ʔuzalla, ʔuzalli, ʔuzlal
تُزَلَّ, تُزَلِّ, تُزْلَلْ
tuzalla, tuzalli, tuzlal
يُزَلَّ, يُزَلِّ, يُزْلَلْ
yuzalla, yuzalli, yuzlal
تُزَلَّا
tuzallā
يُزَلَّا
yuzallā
نُزَلَّ, نُزَلِّ, نُزْلَلْ
nuzalla, nuzalli, nuzlal
تُزَلُّوا
tuzallū
يُزَلُّوا
yuzallū
f تُزَلِّي
tuzallī
تُزَلَّ, تُزَلِّ, تُزْلَلْ
tuzalla, tuzalli, tuzlal
تُزَلَّا
tuzallā
تُزْلَلْنَ
tuzlalna
يُزْلَلْنَ
yuzlalna

Etymology 2

Verb

زل (form I)

  1. زُلْ (zul) /zul/: second-person masculine singular imperative of زَالَ (zāla, to go away, to leave)
  2. زِلْ (zil) /zil/: second-person masculine singular imperative of زَالَ (zāla, to separate)

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

Perhaps from Persian زیر (zir, high-pitched).

Noun

زل • (zil)

  1. cymbal or pair of cymbals or a gong
  2. castanets
  3. the bells on tambourines

Derived terms

Descendants

  • Turkish: zil
  • Albanian: zile
  • Cypriot Greek: ζίλιν (zílin)
  • English: zill, zil
  • Georgian: ზილი (zili)
  • Middle Armenian: զիլ (zil)
    • Armenian: զիլ (zil)
  • Serbo-Croatian: zȉl / зи̏л

References