زمانه

See also: زمانہ

Ottoman Turkish

Etymology

From Persian زمانه (zamâne); see there for more.

Noun

زمانه • (zemane)

  1. time
  2. fortune
  3. world

Persian

Etymology

    From Middle Persian ẕmʾnk' (zamānag). Baluchi زمانگ (zamānag) Compare Old Armenian ժամանակ (žamanak), an Iranian borrowing. Equivalent to زمان (zamân) +‎ ـه (-e).

    Noun

    Dari زمانه
    Iranian Persian
    Tajik замона

    زمانه • (zamâne)

    1. age, epoch
    2. fortune
    3. world

    Descendants

    • Azerbaijani: zəmanə
    • Bashkir: замана (zamana)
    • Bengali: জমানা (jomana)
    • Gujarati: જમાનો (jamāno)
    • Hindustani:
      Hindi: ज़माना (zamānā)
      Urdu: زَمَانَہ (zamānā)
    • Marathi: जमाना (jamānā)
    • Ottoman Turkish: زمانه (zemane)
    • Punjabi:
      Gurmukhi script: ਜ਼ਮਾਨਾ (zamānā)
      Shahmukhi script: زَمانہ (zamānh)

    See also

    References