ساين
Moroccan Arabic
| Root |
|---|
| س ي ن |
| 1 term |
Etymology
An alteration of Arabic اِسْتَأْنَى (istaʔnā, “to wait”). In Moroccan Arabic, a new root س ي ن was derived from this.
Pronunciation
- IPA(key): /saː.jan/
Verb
ساين • (sāyan) III (non-past يساين (ysāyan))
- (transitive, intransitive) to wait
Conjugation
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| past | m | ساينت (sāyant) | ساينتي (sāyanti) | ساين (sāyan) | سايننا (sāyanna) | ساينتوا (sāyantu) | ساينوا (sāynu) | |
| f | ساينت (sāynāt) | |||||||
| non-past | m | نساين (nsāyan) | تساين (tsāyan) | يساين (ysāyan) | نساينوا (nsāynu) | تساينوا (tsāynu) | يساينوا (ysāynu) | |
| f | تسايني (tsāyni) | تساين (tsāyan) | ||||||
| imperative | m | ساين (sāyan) | ساينوا (sāynu) | |||||
| f | سايني (sāyni) | |||||||