سلخ

Arabic

Etymology

From the root س ل خ (s l ḵ). Compare Hebrew שָׁלַח (šālaḥ) and Classical Syriac ܫܠܚ (šlaḥ).

Verb

سَلَخَ • (salaḵa) I (non-past يَسْلَخُ (yaslaḵu), verbal noun سَلْخ (salḵ))

  1. to strip
  2. to flay

Conjugation

Conjugation of سَلَخَ (I, sound, a ~ a, full passive, verbal noun سَلْخ)
verbal noun
الْمَصْدَر
سَلْخ
salḵ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
سَالِخ
sāliḵ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَسْلُوخ
maslūḵ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سَلَخْتُ
salaḵtu
سَلَخْتَ
salaḵta
سَلَخَ
salaḵa
سَلَخْتُمَا
salaḵtumā
سَلَخَا
salaḵā
سَلَخْنَا
salaḵnā
سَلَخْتُمْ
salaḵtum
سَلَخُوا
salaḵū
f سَلَخْتِ
salaḵti
سَلَخَتْ
salaḵat
سَلَخَتَا
salaḵatā
سَلَخْتُنَّ
salaḵtunna
سَلَخْنَ
salaḵna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَسْلَخُ
ʔaslaḵu
تَسْلَخُ
taslaḵu
يَسْلَخُ
yaslaḵu
تَسْلَخَانِ
taslaḵāni
يَسْلَخَانِ
yaslaḵāni
نَسْلَخُ
naslaḵu
تَسْلَخُونَ
taslaḵūna
يَسْلَخُونَ
yaslaḵūna
f تَسْلَخِينَ
taslaḵīna
تَسْلَخُ
taslaḵu
تَسْلَخَانِ
taslaḵāni
تَسْلَخْنَ
taslaḵna
يَسْلَخْنَ
yaslaḵna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَسْلَخَ
ʔaslaḵa
تَسْلَخَ
taslaḵa
يَسْلَخَ
yaslaḵa
تَسْلَخَا
taslaḵā
يَسْلَخَا
yaslaḵā
نَسْلَخَ
naslaḵa
تَسْلَخُوا
taslaḵū
يَسْلَخُوا
yaslaḵū
f تَسْلَخِي
taslaḵī
تَسْلَخَ
taslaḵa
تَسْلَخَا
taslaḵā
تَسْلَخْنَ
taslaḵna
يَسْلَخْنَ
yaslaḵna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَسْلَخْ
ʔaslaḵ
تَسْلَخْ
taslaḵ
يَسْلَخْ
yaslaḵ
تَسْلَخَا
taslaḵā
يَسْلَخَا
yaslaḵā
نَسْلَخْ
naslaḵ
تَسْلَخُوا
taslaḵū
يَسْلَخُوا
yaslaḵū
f تَسْلَخِي
taslaḵī
تَسْلَخْ
taslaḵ
تَسْلَخَا
taslaḵā
تَسْلَخْنَ
taslaḵna
يَسْلَخْنَ
yaslaḵna
imperative
الْأَمْر
m اِسْلَخْ
islaḵ
اِسْلَخَا
islaḵā
اِسْلَخُوا
islaḵū
f اِسْلَخِي
islaḵī
اِسْلَخْنَ
islaḵna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m سُلِخْتُ
suliḵtu
سُلِخْتَ
suliḵta
سُلِخَ
suliḵa
سُلِخْتُمَا
suliḵtumā
سُلِخَا
suliḵā
سُلِخْنَا
suliḵnā
سُلِخْتُمْ
suliḵtum
سُلِخُوا
suliḵū
f سُلِخْتِ
suliḵti
سُلِخَتْ
suliḵat
سُلِخَتَا
suliḵatā
سُلِخْتُنَّ
suliḵtunna
سُلِخْنَ
suliḵna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُسْلَخُ
ʔuslaḵu
تُسْلَخُ
tuslaḵu
يُسْلَخُ
yuslaḵu
تُسْلَخَانِ
tuslaḵāni
يُسْلَخَانِ
yuslaḵāni
نُسْلَخُ
nuslaḵu
تُسْلَخُونَ
tuslaḵūna
يُسْلَخُونَ
yuslaḵūna
f تُسْلَخِينَ
tuslaḵīna
تُسْلَخُ
tuslaḵu
تُسْلَخَانِ
tuslaḵāni
تُسْلَخْنَ
tuslaḵna
يُسْلَخْنَ
yuslaḵna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُسْلَخَ
ʔuslaḵa
تُسْلَخَ
tuslaḵa
يُسْلَخَ
yuslaḵa
تُسْلَخَا
tuslaḵā
يُسْلَخَا
yuslaḵā
نُسْلَخَ
nuslaḵa
تُسْلَخُوا
tuslaḵū
يُسْلَخُوا
yuslaḵū
f تُسْلَخِي
tuslaḵī
تُسْلَخَ
tuslaḵa
تُسْلَخَا
tuslaḵā
تُسْلَخْنَ
tuslaḵna
يُسْلَخْنَ
yuslaḵna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُسْلَخْ
ʔuslaḵ
تُسْلَخْ
tuslaḵ
يُسْلَخْ
yuslaḵ
تُسْلَخَا
tuslaḵā
يُسْلَخَا
yuslaḵā
نُسْلَخْ
nuslaḵ
تُسْلَخُوا
tuslaḵū
يُسْلَخُوا
yuslaḵū
f تُسْلَخِي
tuslaḵī
تُسْلَخْ
tuslaḵ
تُسْلَخَا
tuslaḵā
تُسْلَخْنَ
tuslaḵna
يُسْلَخْنَ
yuslaḵna

Noun

سَلْخ • (salḵm

  1. verbal noun of سَلَخَ (salaḵa) (form I)
  2. the act of stripping

Declension

Declension of noun سَلْخ (salḵ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سَلْخ
salḵ
السَّلْخ
as-salḵ
سَلْخ
salḵ
nominative سَلْخٌ
salḵun
السَّلْخُ
as-salḵu
سَلْخُ
salḵu
accusative سَلْخًا
salḵan
السَّلْخَ
as-salḵa
سَلْخَ
salḵa
genitive سَلْخٍ
salḵin
السَّلْخِ
as-salḵi
سَلْخِ
salḵi

Noun

سِلْخ • (silḵm (plural أَسْلَاخ (ʔaslāḵ) or سُلُوخ (sulūḵ))

  1. hide, skin

Declension

Declension of noun سِلْخ (silḵ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal سِلْخ
silḵ
السِّلْخ
as-silḵ
سِلْخ
silḵ
nominative سِلْخٌ
silḵun
السِّلْخُ
as-silḵu
سِلْخُ
silḵu
accusative سِلْخًا
silḵan
السِّلْخَ
as-silḵa
سِلْخَ
silḵa
genitive سِلْخٍ
silḵin
السِّلْخِ
as-silḵi
سِلْخِ
silḵi
dual indefinite definite construct
informal سِلْخَيْن
silḵayn
السِّلْخَيْن
as-silḵayn
سِلْخَيْ
silḵay
nominative سِلْخَانِ
silḵāni
السِّلْخَانِ
as-silḵāni
سِلْخَا
silḵā
accusative سِلْخَيْنِ
silḵayni
السِّلْخَيْنِ
as-silḵayni
سِلْخَيْ
silḵay
genitive سِلْخَيْنِ
silḵayni
السِّلْخَيْنِ
as-silḵayni
سِلْخَيْ
silḵay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal أَسْلَاخ‎; سُلُوخ
ʔaslāḵ‎; sulūḵ
الْأَسْلَاخ‎; السُّلُوخ
al-ʔaslāḵ‎; as-sulūḵ
أَسْلَاخ‎; سُلُوخ
ʔaslāḵ‎; sulūḵ
nominative أَسْلَاخٌ‎; سُلُوخٌ
ʔaslāḵun‎; sulūḵun
الْأَسْلَاخُ‎; السُّلُوخُ
al-ʔaslāḵu‎; as-sulūḵu
أَسْلَاخُ‎; سُلُوخُ
ʔaslāḵu‎; sulūḵu
accusative أَسْلَاخًا‎; سُلُوخًا
ʔaslāḵan‎; sulūḵan
الْأَسْلَاخَ‎; السُّلُوخَ
al-ʔaslāḵa‎; as-sulūḵa
أَسْلَاخَ‎; سُلُوخَ
ʔaslāḵa‎; sulūḵa
genitive أَسْلَاخٍ‎; سُلُوخٍ
ʔaslāḵin‎; sulūḵin
الْأَسْلَاخِ‎; السُّلُوخِ
al-ʔaslāḵi‎; as-sulūḵi
أَسْلَاخِ‎; سُلُوخِ
ʔaslāḵi‎; sulūḵi

References

  • سلخ” in Almaany
  • Freytag, Georg (1833) “سلخ”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 339
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “سلخ”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et Cie, page 1121

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic سِلْخ (silḵ, hide, skin).

Noun

سلخ • (selh)

  1. hide, pelt, the flayed off skin of an animal used by humans for various purposes
  2. slough, the skin shed by a snake or other reptile when the old skin is outgrown
    Synonyms: قاو (kav), ییلان قاوی (yılan kavı)
  3. the last day of a lunar month, in reference to the Hijri, the Islamic lunar calendar
  4. plagiarism, the act of copying another person's poem and presenting it as one's own
    Synonym: انتحال (intihal)

Descendants

  • Turkish: selh

Further reading

South Levantine Arabic

Root
س ل خ
0 terms

Etymology

From Arabic سَلَخَ (salaḵa).

Pronunciation

  • IPA(key): /sa.lax/, [ˈsa.lax]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

سلخ • (salaḵ) I (present بسلخ (bislaḵ))

  1. (transitive) to skin
  2. to hit with, to slap (a fine, penalty)

Conjugation

Conjugation of سلخ
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m سلخت (salaḵt) سلخت (salaḵt) سلخ (salaḵ) سلخنا (salaḵna) سلختو (salaḵtu) سلخو (salaḵu)
f سلختي (salaḵti) سلخت (salḵat)
present m بسلخ (baslaḵ) بتسلخ (btislaḵ) بسلخ (bislaḵ) منسلخ (mnislaḵ) بتسلخو (btislaḵu) بسلخو (bislaḵu)
f بتسلخي (btislaḵi) بتسلخ (btislaḵ)
subjunctive m أسلخ (ʔaslaḵ) تسلخ (tislaḵ) يسلخ (yislaḵ) نسلخ (nislaḵ) تسلخو (tislaḵu) يسلخو (yislaḵu)
f تسلخي (tislaḵi) تسلخ (tislaḵ)
imperative m اسلخ (islaḵ) اسلخو (islaḵu)
f اسلخي (islaḵi)