ضمیر
See also: ضمير
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic ضَمِير (ḍamīr, “conscience; pronoun”).
Noun
ضمیر • (zamir) (plural ضمایر (zamair))
- conscience, the ethical or moral sense of right and wrong
- Synonym: وجدان (vicdan)
- (grammar) pronoun, a type of word that refers anaphorically to a noun or noun phrase
Derived terms
- ضمیری (zamiri, “pronominal”)
Descendants
- Turkish: zamir
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “zamir2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5431
- Devellioğlu, Ferit (1962) “zamîr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1403
- Kélékian, Diran (1911) “ضمیر”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 786a
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Conscientia”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 250
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ضمیر”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3052
- Nişanyan, Sevan (2002–) “zamir”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ضمیر”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1214
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic ضَمِير (ḍamīr).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /za.ˈmiːɾ/
- (Dari, formal) IPA(key): [zä.míːɾ]
- (Iran, formal) IPA(key): [zæ.míːɹ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [zä.míɾ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | zamīr |
| Dari reading? | zamīr |
| Iranian reading? | zamir |
| Tajik reading? | zamir |
Noun
| Dari | ضمیر |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | замир |
ضمیر • (zamir) (plural ضمایر (zamâyer), or ضمیرها)
Descendants
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian ضَمِیر (zamīr), from Arabic ضَمِير (ḍamīr). First attested in c. 1657[1] as Middle Hindi ضمیر (zamīr).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /zə.miːɾ/
- Rhymes: -iːɾ
- Hyphenation: ضَ‧مِیر
Noun
ضَمِیر • (zamīr) m (Hindi spelling ज़मीर)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | ضَمِیر (zamīr) | ضَمِیر (zamīr) |
| oblique | ضَمِیر (zamīr) | ضَمِیروں (zamīrõ) |
| vocative | ضَمِیر (zamīr) | ضَمِیرو (zamīro) |
See also
Urdu terms derived from the Arabic root ض م ر (0 c, 1 e)
References
Further reading
- “ضمیر”, in ریخْتَہ لُغَت (rexta luġat) - Rekhta Dictionary [Urdu dictionary with meanings in Hindi & English], Noida, India: Rekhta Foundation, 2025.
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “ضمیر”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co.
- Platts, John T. (1884) “ضمير”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co., page 750
- S. W. Fallon (1879) “ضمیر”, in A New Hindustani-English Dictionary, Banaras, London: Trubner and Co.
- John Shakespear (1834) “ضمیر”, in A dictionary, Hindustani and English: with a copious index, fitting the work to serve, also, as a dictionary of English and Hindustani, 3rd edition, London: J.L. Cox and Son, →OCLC