عبرت

Arabic

Verb

عبرت (form I)

  1. عَبَرْتُ (ʕabartu) /ʕa.bar.tu/: first-person singular past active of عَبَرَ (ʕabara)
  2. عَبَرْتَ (ʕabarta) /ʕa.bar.ta/: second-person masculine singular past active of عَبَرَ (ʕabara)
  3. عَبَرْتِ (ʕabarti) /ʕa.bar.ti/: second-person feminine singular past active of عَبَرَ (ʕabara)
  4. عَبَرَتْ (ʕabarat) /ʕa.ba.rat/: third-person feminine singular past active of عَبَرَ (ʕabara)
  5. عُبِرْتُ (ʕubirtu) /ʕu.bir.tu/: first-person singular past passive of عَبَرَ (ʕabara)
  6. عُبِرْتَ (ʕubirta) /ʕu.bir.ta/: second-person masculine singular past passive of عَبَرَ (ʕabara)
  7. عُبِرْتِ (ʕubirti) /ʕu.bir.ti/: second-person feminine singular past passive of عَبَرَ (ʕabara)
  8. عُبِرَتْ (ʕubirat) /ʕu.bi.rat/: third-person feminine singular past passive of عَبَرَ (ʕabara)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic عِبْرَة (ʕibra).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? ibrat
Dari reading? ibrat
Iranian reading? ebrat
Tajik reading? ibrat

Noun

Dari عبرت
Iranian Persian
Tajik ибрат

عبرت • (ebrat) (plural عبرت‌ها)

  1. lesson
    Synonyms: درس (dars), درس عبرت (dars-e ebrat)
  2. lesson, example
    • c. 1599, Bahāʾ al‐Dīn ʿĀmilī, کشکول[1]:
      بطلمیوس گفت: امروز را عبرتی بزرگ است، شری که دور بود، پیش آمد و خیری که بود، روبرگرداند.
      batlamiyūs guft: imrōz rā ibratē buzurg ast, sharrē ki dūr būd, pēš āmad u xayrē ki būd, rō bargardānd.
      Ptolemy said: "There is a great lesson for today: the evil that was far away has come, and the good that had existed has turned its face away."
      (Classical Persian romanization)

Derived terms

  • عبرت گرفتن (ebrat gereftan)