علمنة
Arabic
Noun
عَلْمَنَة • (ʕalmana) f
- verbal noun of عَلْمَنَ (ʕalmana) (form Iq)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | عَلْمَنَة ʕalmana |
الْعَلْمَنَة al-ʕalmana |
عَلْمَنَة ʕalmanat |
| nominative | عَلْمَنَةٌ ʕalmanatun |
الْعَلْمَنَةُ al-ʕalmanatu |
عَلْمَنَةُ ʕalmanatu |
| accusative | عَلْمَنَةً ʕalmanatan |
الْعَلْمَنَةَ al-ʕalmanata |
عَلْمَنَةَ ʕalmanata |
| genitive | عَلْمَنَةٍ ʕalmanatin |
الْعَلْمَنَةِ al-ʕalmanati |
عَلْمَنَةِ ʕalmanati |