عنود
Arabic
| Root |
|---|
| ع ن د (ʕ n d) |
| 4 terms |
Adjective
عَنُود • (ʕanūd) (common plural عُنُد (ʕunud))
- perverse, aberrant, declining from the right way, off from a comparandum
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | عَنُود ʕanūd |
الْعَنُود al-ʕanūd |
عَنُودَة ʕanūda |
الْعَنُودَة al-ʕanūda |
| nominative | عَنُودٌ ʕanūdun |
الْعَنُودُ al-ʕanūdu |
عَنُودَةٌ ʕanūdatun |
الْعَنُودَةُ al-ʕanūdatu |
| accusative | عَنُودًا ʕanūdan |
الْعَنُودَ al-ʕanūda |
عَنُودَةً ʕanūdatan |
الْعَنُودَةَ al-ʕanūdata |
| genitive | عَنُودٍ ʕanūdin |
الْعَنُودِ al-ʕanūdi |
عَنُودَةٍ ʕanūdatin |
الْعَنُودَةِ al-ʕanūdati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | عَنُودَيْن ʕanūdayn |
الْعَنُودَيْن al-ʕanūdayn |
عَنُودَتَيْن ʕanūdatayn |
الْعَنُودَتَيْن al-ʕanūdatayn |
| nominative | عَنُودَانِ ʕanūdāni |
الْعَنُودَانِ al-ʕanūdāni |
عَنُودَتَانِ ʕanūdatāni |
الْعَنُودَتَانِ al-ʕanūdatāni |
| accusative | عَنُودَيْنِ ʕanūdayni |
الْعَنُودَيْنِ al-ʕanūdayni |
عَنُودَتَيْنِ ʕanūdatayni |
الْعَنُودَتَيْنِ al-ʕanūdatayni |
| genitive | عَنُودَيْنِ ʕanūdayni |
الْعَنُودَيْنِ al-ʕanūdayni |
عَنُودَتَيْنِ ʕanūdatayni |
الْعَنُودَتَيْنِ al-ʕanūdatayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| basic broken plural triptote | basic broken plural triptote | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | عُنُد ʕunud |
الْعُنُد al-ʕunud |
عُنُد ʕunud |
الْعُنُد al-ʕunud |
| nominative | عُنُدٌ ʕunudun |
الْعُنُدُ al-ʕunudu |
عُنُدٌ ʕunudun |
الْعُنُدُ al-ʕunudu |
| accusative | عُنُدًا ʕunudan |
الْعُنُدَ al-ʕunuda |
عُنُدًا ʕunudan |
الْعُنُدَ al-ʕunuda |
| genitive | عُنُدٍ ʕunudin |
الْعُنُدِ al-ʕunudi |
عُنُدٍ ʕunudin |
الْعُنُدِ al-ʕunudi |
Noun
عُنُود • (ʕunūd) m
- verbal noun of عَنَدَ (ʕanada) (form I), perverseness, diverging or obstinacy
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | عُنُود ʕunūd |
الْعُنُود al-ʕunūd |
عُنُود ʕunūd |
| nominative | عُنُودٌ ʕunūdun |
الْعُنُودُ al-ʕunūdu |
عُنُودُ ʕunūdu |
| accusative | عُنُودًا ʕunūdan |
الْعُنُودَ al-ʕunūda |
عُنُودَ ʕunūda |
| genitive | عُنُودٍ ʕunūdin |
الْعُنُودِ al-ʕunūdi |
عُنُودِ ʕunūdi |
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic عَنُود (ʕanūd) and عُنُود (ʕunūd).
Adjective
عنود • (anud)
- obstinate, perverse, stubborn
Descendants
- Turkish: anut
Noun
عنود • (unud)
- obstinacy, perversity
References
- Nişanyan, Sevan (2002–) “anut”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “عنود”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1325
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN, page 65