غنم

Arabic

Root
غ ن م (ḡ n m)
4 terms

    Verb

    غَنِمَ • (ḡanima) I (non-past يَغْنَمُ (yaḡnamu), verbal noun غَنْم (ḡanm) or غُنْم (ḡunm) or غَنَم (ḡanam) or غُنْمَان (ḡunmān) or غَنِيمَة (ḡanīma))

    1. (intransitive) to make booty
      • 7th century CE, Sunan Abī Dāwud, 1:36:
        إِنْ كَانَ أَحَدُنَا فِي زَمَنِ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيَأْخُذُ نِضْوَ أَخِيهِ عَلَى أَنَّ لَهُ النِّصْفَ مِمَّا يَغْنَمُ وَلَنَا النِّصْفُ وَإِنْ كَانَ أَحَدُنَا لَيَطِيرُ لَهُ النَّصْلُ وَٱلرِّيشُ وَلِلْآخَرِ الْقَدَحُ.
        ʔin kāna ʔaḥadunā fī zamani rasūli llāhi ṣallā llāhu ʕalayhi wasallama layaʔḵuḏu niḍwa ʔaḵīhi ʕalā ʔanna lahu n-niṣfa mimmā yaḡnamu walanā n-niṣfu waʔin kāna ʔaḥadunā layaṭīru lahu n-naṣlu war-rīšu walilʔāḵari l-qadaḥu.
        Any one of us would borrow an arrow-shaft during the lifetime of the Prophet (ﷺ) from the other, on condition that he would give him half the booty, and the other half he would retain himself. Further, one of us received, so it flies, an arrowhead and a feather, and the other the arrow-shaft.
    2. (transitive) to take as booty
    3. (transitive) to pillage, to foray, to plunder

    Conjugation

    Conjugation of غَنِمَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive (?), verbal nouns غَنْم, غُنْم, غَنَم, غُنْمَان, غَنِيمَة)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    غَنْم, غُنْم, غَنَم, غُنْمَان, غَنِيمَة
    ḡanm, ḡunm, ḡanam, ḡunmān, ḡanīma
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    غَانِم
    ḡānim
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَغْنُوم
    maḡnūm
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m غَنِمْتُ
    ḡanimtu
    غَنِمْتَ
    ḡanimta
    غَنِمَ
    ḡanima
    غَنِمْتُمَا
    ḡanimtumā
    غَنِمَا
    ḡanimā
    غَنِمْنَا
    ḡanimnā
    غَنِمْتُمْ
    ḡanimtum
    غَنِمُوا
    ḡanimū
    f غَنِمْتِ
    ḡanimti
    غَنِمَتْ
    ḡanimat
    غَنِمَتَا
    ḡanimatā
    غَنِمْتُنَّ
    ḡanimtunna
    غَنِمْنَ
    ḡanimna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَغْنَمُ
    ʔaḡnamu
    تَغْنَمُ
    taḡnamu
    يَغْنَمُ
    yaḡnamu
    تَغْنَمَانِ
    taḡnamāni
    يَغْنَمَانِ
    yaḡnamāni
    نَغْنَمُ
    naḡnamu
    تَغْنَمُونَ
    taḡnamūna
    يَغْنَمُونَ
    yaḡnamūna
    f تَغْنَمِينَ
    taḡnamīna
    تَغْنَمُ
    taḡnamu
    تَغْنَمَانِ
    taḡnamāni
    تَغْنَمْنَ
    taḡnamna
    يَغْنَمْنَ
    yaḡnamna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَغْنَمَ
    ʔaḡnama
    تَغْنَمَ
    taḡnama
    يَغْنَمَ
    yaḡnama
    تَغْنَمَا
    taḡnamā
    يَغْنَمَا
    yaḡnamā
    نَغْنَمَ
    naḡnama
    تَغْنَمُوا
    taḡnamū
    يَغْنَمُوا
    yaḡnamū
    f تَغْنَمِي
    taḡnamī
    تَغْنَمَ
    taḡnama
    تَغْنَمَا
    taḡnamā
    تَغْنَمْنَ
    taḡnamna
    يَغْنَمْنَ
    yaḡnamna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَغْنَمْ
    ʔaḡnam
    تَغْنَمْ
    taḡnam
    يَغْنَمْ
    yaḡnam
    تَغْنَمَا
    taḡnamā
    يَغْنَمَا
    yaḡnamā
    نَغْنَمْ
    naḡnam
    تَغْنَمُوا
    taḡnamū
    يَغْنَمُوا
    yaḡnamū
    f تَغْنَمِي
    taḡnamī
    تَغْنَمْ
    taḡnam
    تَغْنَمَا
    taḡnamā
    تَغْنَمْنَ
    taḡnamna
    يَغْنَمْنَ
    yaḡnamna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِغْنَمْ
    iḡnam
    اِغْنَمَا
    iḡnamā
    اِغْنَمُوا
    iḡnamū
    f اِغْنَمِي
    iḡnamī
    اِغْنَمْنَ
    iḡnamna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m غُنِمَ
    ḡunima
    f
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m يُغْنَمُ
    yuḡnamu
    f
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m يُغْنَمَ
    yuḡnama
    f
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m يُغْنَمْ
    yuḡnam
    f

    Verb

    غَنَّمَ • (ḡannama) II (non-past يُغَنِّمُ (yuḡannimu), verbal noun تَغْنِيم (taḡnīm))

    1. to give away altruistically, to dole out, to deal out, to share out

    Conjugation

    Conjugation of غَنَّمَ (II, sound, full passive, verbal noun تَغْنِيم)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    تَغْنِيم
    taḡnīm
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    مُغَنِّم
    muḡannim
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مُغَنَّم
    muḡannam
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m غَنَّمْتُ
    ḡannamtu
    غَنَّمْتَ
    ḡannamta
    غَنَّمَ
    ḡannama
    غَنَّمْتُمَا
    ḡannamtumā
    غَنَّمَا
    ḡannamā
    غَنَّمْنَا
    ḡannamnā
    غَنَّمْتُمْ
    ḡannamtum
    غَنَّمُوا
    ḡannamū
    f غَنَّمْتِ
    ḡannamti
    غَنَّمَتْ
    ḡannamat
    غَنَّمَتَا
    ḡannamatā
    غَنَّمْتُنَّ
    ḡannamtunna
    غَنَّمْنَ
    ḡannamna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُغَنِّمُ
    ʔuḡannimu
    تُغَنِّمُ
    tuḡannimu
    يُغَنِّمُ
    yuḡannimu
    تُغَنِّمَانِ
    tuḡannimāni
    يُغَنِّمَانِ
    yuḡannimāni
    نُغَنِّمُ
    nuḡannimu
    تُغَنِّمُونَ
    tuḡannimūna
    يُغَنِّمُونَ
    yuḡannimūna
    f تُغَنِّمِينَ
    tuḡannimīna
    تُغَنِّمُ
    tuḡannimu
    تُغَنِّمَانِ
    tuḡannimāni
    تُغَنِّمْنَ
    tuḡannimna
    يُغَنِّمْنَ
    yuḡannimna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُغَنِّمَ
    ʔuḡannima
    تُغَنِّمَ
    tuḡannima
    يُغَنِّمَ
    yuḡannima
    تُغَنِّمَا
    tuḡannimā
    يُغَنِّمَا
    yuḡannimā
    نُغَنِّمَ
    nuḡannima
    تُغَنِّمُوا
    tuḡannimū
    يُغَنِّمُوا
    yuḡannimū
    f تُغَنِّمِي
    tuḡannimī
    تُغَنِّمَ
    tuḡannima
    تُغَنِّمَا
    tuḡannimā
    تُغَنِّمْنَ
    tuḡannimna
    يُغَنِّمْنَ
    yuḡannimna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُغَنِّمْ
    ʔuḡannim
    تُغَنِّمْ
    tuḡannim
    يُغَنِّمْ
    yuḡannim
    تُغَنِّمَا
    tuḡannimā
    يُغَنِّمَا
    yuḡannimā
    نُغَنِّمْ
    nuḡannim
    تُغَنِّمُوا
    tuḡannimū
    يُغَنِّمُوا
    yuḡannimū
    f تُغَنِّمِي
    tuḡannimī
    تُغَنِّمْ
    tuḡannim
    تُغَنِّمَا
    tuḡannimā
    تُغَنِّمْنَ
    tuḡannimna
    يُغَنِّمْنَ
    yuḡannimna
    imperative
    الْأَمْر
    m غَنِّمْ
    ḡannim
    غَنِّمَا
    ḡannimā
    غَنِّمُوا
    ḡannimū
    f غَنِّمِي
    ḡannimī
    غَنِّمْنَ
    ḡannimna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m غُنِّمْتُ
    ḡunnimtu
    غُنِّمْتَ
    ḡunnimta
    غُنِّمَ
    ḡunnima
    غُنِّمْتُمَا
    ḡunnimtumā
    غُنِّمَا
    ḡunnimā
    غُنِّمْنَا
    ḡunnimnā
    غُنِّمْتُمْ
    ḡunnimtum
    غُنِّمُوا
    ḡunnimū
    f غُنِّمْتِ
    ḡunnimti
    غُنِّمَتْ
    ḡunnimat
    غُنِّمَتَا
    ḡunnimatā
    غُنِّمْتُنَّ
    ḡunnimtunna
    غُنِّمْنَ
    ḡunnimna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُغَنَّمُ
    ʔuḡannamu
    تُغَنَّمُ
    tuḡannamu
    يُغَنَّمُ
    yuḡannamu
    تُغَنَّمَانِ
    tuḡannamāni
    يُغَنَّمَانِ
    yuḡannamāni
    نُغَنَّمُ
    nuḡannamu
    تُغَنَّمُونَ
    tuḡannamūna
    يُغَنَّمُونَ
    yuḡannamūna
    f تُغَنَّمِينَ
    tuḡannamīna
    تُغَنَّمُ
    tuḡannamu
    تُغَنَّمَانِ
    tuḡannamāni
    تُغَنَّمْنَ
    tuḡannamna
    يُغَنَّمْنَ
    yuḡannamna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُغَنَّمَ
    ʔuḡannama
    تُغَنَّمَ
    tuḡannama
    يُغَنَّمَ
    yuḡannama
    تُغَنَّمَا
    tuḡannamā
    يُغَنَّمَا
    yuḡannamā
    نُغَنَّمَ
    nuḡannama
    تُغَنَّمُوا
    tuḡannamū
    يُغَنَّمُوا
    yuḡannamū
    f تُغَنَّمِي
    tuḡannamī
    تُغَنَّمَ
    tuḡannama
    تُغَنَّمَا
    tuḡannamā
    تُغَنَّمْنَ
    tuḡannamna
    يُغَنَّمْنَ
    yuḡannamna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُغَنَّمْ
    ʔuḡannam
    تُغَنَّمْ
    tuḡannam
    يُغَنَّمْ
    yuḡannam
    تُغَنَّمَا
    tuḡannamā
    يُغَنَّمَا
    yuḡannamā
    نُغَنَّمْ
    nuḡannam
    تُغَنَّمُوا
    tuḡannamū
    يُغَنَّمُوا
    yuḡannamū
    f تُغَنَّمِي
    tuḡannamī
    تُغَنَّمْ
    tuḡannam
    تُغَنَّمَا
    tuḡannamā
    تُغَنَّمْنَ
    tuḡannamna
    يُغَنَّمْنَ
    yuḡannamna

    Noun

    غَنَم • (ḡanamf (collective, plural أَغْنَام (ʔaḡnām))

    1. (collective) sheep
      • 7th century CE, Riyāḍ as-Ṣālihīn, 9:80:
        إنما يأكل الذئب من الغنم القاصية.
        The wolf eats up a solitary sheep that stays far from the flock.
    2. (collective) small cattle

    Declension

    Declension of noun غَنَم (ḡanam)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal غَنَم
    ḡanam
    الْغَنَم
    al-ḡanam
    غَنَم
    ḡanam
    nominative غَنَمٌ
    ḡanamun
    الْغَنَمُ
    al-ḡanamu
    غَنَمُ
    ḡanamu
    accusative غَنَمًا
    ḡanaman
    الْغَنَمَ
    al-ḡanama
    غَنَمَ
    ḡanama
    genitive غَنَمٍ
    ḡanamin
    الْغَنَمِ
    al-ḡanami
    غَنَمِ
    ḡanami
    dual indefinite definite construct
    informal غَنَمَيْن
    ḡanamayn
    الْغَنَمَيْن
    al-ḡanamayn
    غَنَمَيْ
    ḡanamay
    nominative غَنَمَانِ
    ḡanamāni
    الْغَنَمَانِ
    al-ḡanamāni
    غَنَمَا
    ḡanamā
    accusative غَنَمَيْنِ
    ḡanamayni
    الْغَنَمَيْنِ
    al-ḡanamayni
    غَنَمَيْ
    ḡanamay
    genitive غَنَمَيْنِ
    ḡanamayni
    الْغَنَمَيْنِ
    al-ḡanamayni
    غَنَمَيْ
    ḡanamay
    plural basic broken plural triptote
    indefinite definite construct
    informal أَغْنَام
    ʔaḡnām
    الْأَغْنَام
    al-ʔaḡnām
    أَغْنَام
    ʔaḡnām
    nominative أَغْنَامٌ
    ʔaḡnāmun
    الْأَغْنَامُ
    al-ʔaḡnāmu
    أَغْنَامُ
    ʔaḡnāmu
    accusative أَغْنَامًا
    ʔaḡnāman
    الْأَغْنَامَ
    al-ʔaḡnāma
    أَغْنَامَ
    ʔaḡnāma
    genitive أَغْنَامٍ
    ʔaḡnāmin
    الْأَغْنَامِ
    al-ʔaḡnāmi
    أَغْنَامِ
    ʔaḡnāmi

    Synonyms

    Noun

    غَنَم or غُنْم or غَنْم • (ḡanam or ḡunm or ḡanmm

    1. verbal noun of غَنِمَ (ḡanima) (form I)

    Declension

    Declension of noun غَنَم (ḡanam)‎; غُنْم (ḡunm)‎; غَنْم (ḡanm)
    singular basic singular triptote
    indefinite definite construct
    informal غَنَم‎; غُنْم‎; غَنْم
    ḡanam‎; ḡunm‎; ḡanm
    الْغَنَم‎; الْغُنْم‎; الْغَنْم
    al-ḡanam‎; al-ḡunm‎; al-ḡanm
    غَنَم‎; غُنْم‎; غَنْم
    ḡanam‎; ḡunm‎; ḡanm
    nominative غَنَمٌ‎; غُنْمٌ‎; غَنْمٌ
    ḡanamun‎; ḡunmun‎; ḡanmun
    الْغَنَمُ‎; الْغُنْمُ‎; الْغَنْمُ
    al-ḡanamu‎; al-ḡunmu‎; al-ḡanmu
    غَنَمُ‎; غُنْمُ‎; غَنْمُ
    ḡanamu‎; ḡunmu‎; ḡanmu
    accusative غَنَمًا‎; غُنْمًا‎; غَنْمًا
    ḡanaman‎; ḡunman‎; ḡanman
    الْغَنَمَ‎; الْغُنْمَ‎; الْغَنْمَ
    al-ḡanama‎; al-ḡunma‎; al-ḡanma
    غَنَمَ‎; غُنْمَ‎; غَنْمَ
    ḡanama‎; ḡunma‎; ḡanma
    genitive غَنَمٍ‎; غُنْمٍ‎; غَنْمٍ
    ḡanamin‎; ḡunmin‎; ḡanmin
    الْغَنَمِ‎; الْغُنْمِ‎; الْغَنْمِ
    al-ḡanami‎; al-ḡunmi‎; al-ḡanmi
    غَنَمِ‎; غُنْمِ‎; غَنْمِ
    ḡanami‎; ḡunmi‎; ḡanmi

    References

    • Freytag, Georg (1835) “غنم”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 3, Halle: C. A. Schwetschke, page 299
    • Wehr, Hans (1979) “غنم”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
    • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “غنم”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 929

    Pashto

    Etymology

    From Proto-Iranian [Term?].

    Compare Parthian 𐫃𐫗𐫅𐫇𐫖 (gndwm /⁠gandum⁠/), Sogdian 𐼲𐼻𐽂𐼺 (γntm /⁠γandam⁠/), Northern Kurdish genim, Persian گندم (gandom), Avestan 𐬔𐬀𐬧𐬙𐬎𐬨𐬀 (gaṇtuma), 𐬔𐬀𐬥𐬙𐬎𐬨𐬀 (gantuma), Sanskrit गोधूम (godhūma).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ɣa.nəm/

    Noun

    The template Template:ps-noun does not use the parameter(s):
    1=ǧanëm
    Please see Module:checkparams for help with this warning.

    غنم • (ǧanëmm (plural غنم)

    1. wheat

    Declension

    Declension of غنم
    singular plural
    direct غنم (ǧanëm) غنم (ǧanëm)
    oblique {{{3}}}و ({{{4}}}o) {{{3}}}و ({{{4}}}o)
    vocative غنم (ǧanëm) غنم (ǧanëm)

    South Levantine Arabic

    Etymology

    From Arabic غَنَم (ḡanam).

    Pronunciation

    • IPA(key): /ɣa.nam/, [ˈɣa.nam]
    • Audio (Ramallah):(file)

    Noun

    غنم • (ḡanamm (collective, singulative غنمة f (ḡaname), paucal غنمات (ḡanamāt))

    1. (collective) sheep
      Synonym: خرفان (ḵerfān)
    2. (collective) sheep and goats

    See also