فروغ

See also: فروع

Arabic

Root
ف ر غ (f r ḡ)
15 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /fu.ruːɣ/

Noun

فُرُوغ • (furūḡ)

  1. verbal noun of فَرَغَ (faraḡa) (form I)

Declension

Declension of noun فُرُوغ (furūḡ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal فُرُوغ
furūḡ
الْفُرُوغ
al-furūḡ
فُرُوغ
furūḡ
nominative فُرُوغٌ
furūḡun
الْفُرُوغُ
al-furūḡu
فُرُوغُ
furūḡu
accusative فُرُوغًا
furūḡan
الْفُرُوغَ
al-furūḡa
فُرُوغَ
furūḡa
genitive فُرُوغٍ
furūḡin
الْفُرُوغِ
al-furūḡi
فُرُوغِ
furūḡi

Persian

Etymology

From Middle Persian [script needed] (plwk' /⁠frōg⁠/), from Proto-Iranian *fra- + *ráwčah (light, from Proto-Indo-Iranian *ráwčas, from Proto-Indo-European *lewk-os (light)).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? furōġ
Dari reading? furōġ
Iranian reading? foruġ
Tajik reading? furüġ

Noun

Dari فروغ
Iranian Persian
Tajik фурӯғ

فروغ • (foruġ)

  1. brightness, lustre
    Synonym: روشنی (rowšani)
    • c. 1390, Shams-ud-Dīn Muḥammad Ḥāfiẓ, “Ghazal 12”, in دیوان حافظ [The Divān of Ḥāfiẓ]‎[1]:
      ای فروغِ ماهِ حسن از روی رخشان شما
      آبروی خوبی از چاه زنخدان شما
      ay furôġ-i mâh-i husn az rôy-i raxšân-i šumâ
      âbirôy-i xûbî az čâh-i zanaxdân-i šumâ
      O, the radiance of the moon of grace is from that bright face of yours;
      The dignity of beauty, from the dimple on that chin of yours.
      (Classical Persian transliteration)

Derived terms

  • پرفروغ (por-foruġ)
  • کم‌فروغ (kam-foruġ)

Descendants

  • Urdu: فَروغ (faroġ)

Proper noun

فروغ • (foruġ)

  1. a female given name, Forough

References