فرغ

See also: قرع and فرع

Arabic

Etymology 1

Morphologically from the root ف ر غ (f r ḡ).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.ra.ɣa/

Verb

فَرَغَ • (faraḡa) I (non-past يَفْرُغُ (yafruḡu), verbal noun فُرُوغ (furūḡ) or فَرَاغ (farāḡ))
فَرِغَ • (fariḡa) I (non-past يَفْرَغُ (yafraḡu), verbal noun فُرُوغ (furūḡ) or فَرَاغ (farāḡ))

  1. (intransitive) to be empty, to be vacant[1]
  2. (intransitive) to be exhausted, to wind up[1]
Conjugation
Conjugation of فَرَغَ (I, sound, a ~ u, full passive, verbal nouns فُرُوغ, فَرَاغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
فُرُوغ, فَرَاغ
furūḡ, farāḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَارِغ, فَرِغ
fāriḡ, fariḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْرُوغ
mafrūḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرَغْتُ
faraḡtu
فَرَغْتَ
faraḡta
فَرَغَ
faraḡa
فَرَغْتُمَا
faraḡtumā
فَرَغَا
faraḡā
فَرَغْنَا
faraḡnā
فَرَغْتُمْ
faraḡtum
فَرَغُوا
faraḡū
f فَرَغْتِ
faraḡti
فَرَغَتْ
faraḡat
فَرَغَتَا
faraḡatā
فَرَغْتُنَّ
faraḡtunna
فَرَغْنَ
faraḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْرُغُ
ʔafruḡu
تَفْرُغُ
tafruḡu
يَفْرُغُ
yafruḡu
تَفْرُغَانِ
tafruḡāni
يَفْرُغَانِ
yafruḡāni
نَفْرُغُ
nafruḡu
تَفْرُغُونَ
tafruḡūna
يَفْرُغُونَ
yafruḡūna
f تَفْرُغِينَ
tafruḡīna
تَفْرُغُ
tafruḡu
تَفْرُغَانِ
tafruḡāni
تَفْرُغْنَ
tafruḡna
يَفْرُغْنَ
yafruḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْرُغَ
ʔafruḡa
تَفْرُغَ
tafruḡa
يَفْرُغَ
yafruḡa
تَفْرُغَا
tafruḡā
يَفْرُغَا
yafruḡā
نَفْرُغَ
nafruḡa
تَفْرُغُوا
tafruḡū
يَفْرُغُوا
yafruḡū
f تَفْرُغِي
tafruḡī
تَفْرُغَ
tafruḡa
تَفْرُغَا
tafruḡā
تَفْرُغْنَ
tafruḡna
يَفْرُغْنَ
yafruḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْرُغْ
ʔafruḡ
تَفْرُغْ
tafruḡ
يَفْرُغْ
yafruḡ
تَفْرُغَا
tafruḡā
يَفْرُغَا
yafruḡā
نَفْرُغْ
nafruḡ
تَفْرُغُوا
tafruḡū
يَفْرُغُوا
yafruḡū
f تَفْرُغِي
tafruḡī
تَفْرُغْ
tafruḡ
تَفْرُغَا
tafruḡā
تَفْرُغْنَ
tafruḡna
يَفْرُغْنَ
yafruḡna
imperative
الْأَمْر
m اُفْرُغْ
ufruḡ
اُفْرُغَا
ufruḡā
اُفْرُغُوا
ufruḡū
f اُفْرُغِي
ufruḡī
اُفْرُغْنَ
ufruḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِغْتُ
furiḡtu
فُرِغْتَ
furiḡta
فُرِغَ
furiḡa
فُرِغْتُمَا
furiḡtumā
فُرِغَا
furiḡā
فُرِغْنَا
furiḡnā
فُرِغْتُمْ
furiḡtum
فُرِغُوا
furiḡū
f فُرِغْتِ
furiḡti
فُرِغَتْ
furiḡat
فُرِغَتَا
furiḡatā
فُرِغْتُنَّ
furiḡtunna
فُرِغْنَ
furiḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرَغُ
ʔufraḡu
تُفْرَغُ
tufraḡu
يُفْرَغُ
yufraḡu
تُفْرَغَانِ
tufraḡāni
يُفْرَغَانِ
yufraḡāni
نُفْرَغُ
nufraḡu
تُفْرَغُونَ
tufraḡūna
يُفْرَغُونَ
yufraḡūna
f تُفْرَغِينَ
tufraḡīna
تُفْرَغُ
tufraḡu
تُفْرَغَانِ
tufraḡāni
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرَغَ
ʔufraḡa
تُفْرَغَ
tufraḡa
يُفْرَغَ
yufraḡa
تُفْرَغَا
tufraḡā
يُفْرَغَا
yufraḡā
نُفْرَغَ
nufraḡa
تُفْرَغُوا
tufraḡū
يُفْرَغُوا
yufraḡū
f تُفْرَغِي
tufraḡī
تُفْرَغَ
tufraḡa
تُفْرَغَا
tufraḡā
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرَغْ
ʔufraḡ
تُفْرَغْ
tufraḡ
يُفْرَغْ
yufraḡ
تُفْرَغَا
tufraḡā
يُفْرَغَا
yufraḡā
نُفْرَغْ
nufraḡ
تُفْرَغُوا
tufraḡū
يُفْرَغُوا
yufraḡū
f تُفْرَغِي
tufraḡī
تُفْرَغْ
tufraḡ
تُفْرَغَا
tufraḡā
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
Conjugation of فَرِغَ (I, sound, i ~ a, full passive, verbal nouns فُرُوغ, فَرَاغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
فُرُوغ, فَرَاغ
furūḡ, farāḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
فَارِغ, فَرِغ
fāriḡ, fariḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَفْرُوغ
mafrūḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرِغْتُ
fariḡtu
فَرِغْتَ
fariḡta
فَرِغَ
fariḡa
فَرِغْتُمَا
fariḡtumā
فَرِغَا
fariḡā
فَرِغْنَا
fariḡnā
فَرِغْتُمْ
fariḡtum
فَرِغُوا
fariḡū
f فَرِغْتِ
fariḡti
فَرِغَتْ
fariḡat
فَرِغَتَا
fariḡatā
فَرِغْتُنَّ
fariḡtunna
فَرِغْنَ
fariḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفْرَغُ
ʔafraḡu
تَفْرَغُ
tafraḡu
يَفْرَغُ
yafraḡu
تَفْرَغَانِ
tafraḡāni
يَفْرَغَانِ
yafraḡāni
نَفْرَغُ
nafraḡu
تَفْرَغُونَ
tafraḡūna
يَفْرَغُونَ
yafraḡūna
f تَفْرَغِينَ
tafraḡīna
تَفْرَغُ
tafraḡu
تَفْرَغَانِ
tafraḡāni
تَفْرَغْنَ
tafraḡna
يَفْرَغْنَ
yafraḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفْرَغَ
ʔafraḡa
تَفْرَغَ
tafraḡa
يَفْرَغَ
yafraḡa
تَفْرَغَا
tafraḡā
يَفْرَغَا
yafraḡā
نَفْرَغَ
nafraḡa
تَفْرَغُوا
tafraḡū
يَفْرَغُوا
yafraḡū
f تَفْرَغِي
tafraḡī
تَفْرَغَ
tafraḡa
تَفْرَغَا
tafraḡā
تَفْرَغْنَ
tafraḡna
يَفْرَغْنَ
yafraḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفْرَغْ
ʔafraḡ
تَفْرَغْ
tafraḡ
يَفْرَغْ
yafraḡ
تَفْرَغَا
tafraḡā
يَفْرَغَا
yafraḡā
نَفْرَغْ
nafraḡ
تَفْرَغُوا
tafraḡū
يَفْرَغُوا
yafraḡū
f تَفْرَغِي
tafraḡī
تَفْرَغْ
tafraḡ
تَفْرَغَا
tafraḡā
تَفْرَغْنَ
tafraḡna
يَفْرَغْنَ
yafraḡna
imperative
الْأَمْر
m اِفْرَغْ
ifraḡ
اِفْرَغَا
ifraḡā
اِفْرَغُوا
ifraḡū
f اِفْرَغِي
ifraḡī
اِفْرَغْنَ
ifraḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِغْتُ
furiḡtu
فُرِغْتَ
furiḡta
فُرِغَ
furiḡa
فُرِغْتُمَا
furiḡtumā
فُرِغَا
furiḡā
فُرِغْنَا
furiḡnā
فُرِغْتُمْ
furiḡtum
فُرِغُوا
furiḡū
f فُرِغْتِ
furiḡti
فُرِغَتْ
furiḡat
فُرِغَتَا
furiḡatā
فُرِغْتُنَّ
furiḡtunna
فُرِغْنَ
furiḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرَغُ
ʔufraḡu
تُفْرَغُ
tufraḡu
يُفْرَغُ
yufraḡu
تُفْرَغَانِ
tufraḡāni
يُفْرَغَانِ
yufraḡāni
نُفْرَغُ
nufraḡu
تُفْرَغُونَ
tufraḡūna
يُفْرَغُونَ
yufraḡūna
f تُفْرَغِينَ
tufraḡīna
تُفْرَغُ
tufraḡu
تُفْرَغَانِ
tufraḡāni
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرَغَ
ʔufraḡa
تُفْرَغَ
tufraḡa
يُفْرَغَ
yufraḡa
تُفْرَغَا
tufraḡā
يُفْرَغَا
yufraḡā
نُفْرَغَ
nufraḡa
تُفْرَغُوا
tufraḡū
يُفْرَغُوا
yufraḡū
f تُفْرَغِي
tufraḡī
تُفْرَغَ
tufraḡa
تُفْرَغَا
tufraḡā
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرَغْ
ʔufraḡ
تُفْرَغْ
tufraḡ
يُفْرَغْ
yufraḡ
تُفْرَغَا
tufraḡā
يُفْرَغَا
yufraḡā
نُفْرَغْ
nufraḡ
تُفْرَغُوا
tufraḡū
يُفْرَغُوا
yufraḡū
f تُفْرَغِي
tufraḡī
تُفْرَغْ
tufraḡ
تُفْرَغَا
tufraḡā
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
Synonyms
Descendants
  • Maltese: forogħ

Etymology 2

Morphologically from the root ف ر غ (f r ḡ).

Pronunciation

  • IPA(key): /far.ra.ɣa/

Verb

فَرَّغَ • (farraḡa) II (non-past يُفَرِّغُ (yufarriḡu), verbal noun تَفْرِيغ (tafrīḡ))

  1. (transitive) to empty, to void[1]
Conjugation
Conjugation of فَرَّغَ (II, sound, full passive, verbal noun تَفْرِيغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَفْرِيغ
tafrīḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُفَرِّغ
mufarriḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُفَرَّغ
mufarraḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فَرَّغْتُ
farraḡtu
فَرَّغْتَ
farraḡta
فَرَّغَ
farraḡa
فَرَّغْتُمَا
farraḡtumā
فَرَّغَا
farraḡā
فَرَّغْنَا
farraḡnā
فَرَّغْتُمْ
farraḡtum
فَرَّغُوا
farraḡū
f فَرَّغْتِ
farraḡti
فَرَّغَتْ
farraḡat
فَرَّغَتَا
farraḡatā
فَرَّغْتُنَّ
farraḡtunna
فَرَّغْنَ
farraḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَرِّغُ
ʔufarriḡu
تُفَرِّغُ
tufarriḡu
يُفَرِّغُ
yufarriḡu
تُفَرِّغَانِ
tufarriḡāni
يُفَرِّغَانِ
yufarriḡāni
نُفَرِّغُ
nufarriḡu
تُفَرِّغُونَ
tufarriḡūna
يُفَرِّغُونَ
yufarriḡūna
f تُفَرِّغِينَ
tufarriḡīna
تُفَرِّغُ
tufarriḡu
تُفَرِّغَانِ
tufarriḡāni
تُفَرِّغْنَ
tufarriḡna
يُفَرِّغْنَ
yufarriḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَرِّغَ
ʔufarriḡa
تُفَرِّغَ
tufarriḡa
يُفَرِّغَ
yufarriḡa
تُفَرِّغَا
tufarriḡā
يُفَرِّغَا
yufarriḡā
نُفَرِّغَ
nufarriḡa
تُفَرِّغُوا
tufarriḡū
يُفَرِّغُوا
yufarriḡū
f تُفَرِّغِي
tufarriḡī
تُفَرِّغَ
tufarriḡa
تُفَرِّغَا
tufarriḡā
تُفَرِّغْنَ
tufarriḡna
يُفَرِّغْنَ
yufarriḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَرِّغْ
ʔufarriḡ
تُفَرِّغْ
tufarriḡ
يُفَرِّغْ
yufarriḡ
تُفَرِّغَا
tufarriḡā
يُفَرِّغَا
yufarriḡā
نُفَرِّغْ
nufarriḡ
تُفَرِّغُوا
tufarriḡū
يُفَرِّغُوا
yufarriḡū
f تُفَرِّغِي
tufarriḡī
تُفَرِّغْ
tufarriḡ
تُفَرِّغَا
tufarriḡā
تُفَرِّغْنَ
tufarriḡna
يُفَرِّغْنَ
yufarriḡna
imperative
الْأَمْر
m فَرِّغْ
farriḡ
فَرِّغَا
farriḡā
فَرِّغُوا
farriḡū
f فَرِّغِي
farriḡī
فَرِّغْنَ
farriḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m فُرِّغْتُ
furriḡtu
فُرِّغْتَ
furriḡta
فُرِّغَ
furriḡa
فُرِّغْتُمَا
furriḡtumā
فُرِّغَا
furriḡā
فُرِّغْنَا
furriḡnā
فُرِّغْتُمْ
furriḡtum
فُرِّغُوا
furriḡū
f فُرِّغْتِ
furriḡti
فُرِّغَتْ
furriḡat
فُرِّغَتَا
furriḡatā
فُرِّغْتُنَّ
furriḡtunna
فُرِّغْنَ
furriḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفَرَّغُ
ʔufarraḡu
تُفَرَّغُ
tufarraḡu
يُفَرَّغُ
yufarraḡu
تُفَرَّغَانِ
tufarraḡāni
يُفَرَّغَانِ
yufarraḡāni
نُفَرَّغُ
nufarraḡu
تُفَرَّغُونَ
tufarraḡūna
يُفَرَّغُونَ
yufarraḡūna
f تُفَرَّغِينَ
tufarraḡīna
تُفَرَّغُ
tufarraḡu
تُفَرَّغَانِ
tufarraḡāni
تُفَرَّغْنَ
tufarraḡna
يُفَرَّغْنَ
yufarraḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفَرَّغَ
ʔufarraḡa
تُفَرَّغَ
tufarraḡa
يُفَرَّغَ
yufarraḡa
تُفَرَّغَا
tufarraḡā
يُفَرَّغَا
yufarraḡā
نُفَرَّغَ
nufarraḡa
تُفَرَّغُوا
tufarraḡū
يُفَرَّغُوا
yufarraḡū
f تُفَرَّغِي
tufarraḡī
تُفَرَّغَ
tufarraḡa
تُفَرَّغَا
tufarraḡā
تُفَرَّغْنَ
tufarraḡna
يُفَرَّغْنَ
yufarraḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفَرَّغْ
ʔufarraḡ
تُفَرَّغْ
tufarraḡ
يُفَرَّغْ
yufarraḡ
تُفَرَّغَا
tufarraḡā
يُفَرَّغَا
yufarraḡā
نُفَرَّغْ
nufarraḡ
تُفَرَّغُوا
tufarraḡū
يُفَرَّغُوا
yufarraḡū
f تُفَرَّغِي
tufarraḡī
تُفَرَّغْ
tufarraḡ
تُفَرَّغَا
tufarraḡā
تُفَرَّغْنَ
tufarraḡna
يُفَرَّغْنَ
yufarraḡna

Etymology 3

Morphologically from the root ف ر غ (f r ḡ).

Pronunciation

  • IPA(key): /fa.riɣ/

Adjective

فَرِغ • (fariḡ) (feminine فَرِغَة (fariḡa), elative أَفْرَغ (ʔafraḡ))

  1. empty, vacant[1]
Declension
Declension of adjective فَرِغ (fariḡ)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal فَرِغ
fariḡ
الْفَرِغ
al-fariḡ
فَرِغَة
fariḡa
الْفَرِغَة
al-fariḡa
nominative فَرِغٌ
fariḡun
الْفَرِغُ
al-fariḡu
فَرِغَةٌ
fariḡatun
الْفَرِغَةُ
al-fariḡatu
accusative فَرِغًا
fariḡan
الْفَرِغَ
al-fariḡa
فَرِغَةً
fariḡatan
الْفَرِغَةَ
al-fariḡata
genitive فَرِغٍ
fariḡin
الْفَرِغِ
al-fariḡi
فَرِغَةٍ
fariḡatin
الْفَرِغَةِ
al-fariḡati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal فَرِغَيْن
fariḡayn
الْفَرِغَيْن
al-fariḡayn
فَرِغَتَيْن
fariḡatayn
الْفَرِغَتَيْن
al-fariḡatayn
nominative فَرِغَانِ
fariḡāni
الْفَرِغَانِ
al-fariḡāni
فَرِغَتَانِ
fariḡatāni
الْفَرِغَتَانِ
al-fariḡatāni
accusative فَرِغَيْنِ
fariḡayni
الْفَرِغَيْنِ
al-fariḡayni
فَرِغَتَيْنِ
fariḡatayni
الْفَرِغَتَيْنِ
al-fariḡatayni
genitive فَرِغَيْنِ
fariḡayni
الْفَرِغَيْنِ
al-fariḡayni
فَرِغَتَيْنِ
fariḡatayni
الْفَرِغَتَيْنِ
al-fariḡatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? فَرِغَات
fariḡāt
الْفَرِغَات
al-fariḡāt
nominative ? ? فَرِغَاتٌ
fariḡātun
الْفَرِغَاتُ
al-fariḡātu
accusative ? ? فَرِغَاتٍ
fariḡātin
الْفَرِغَاتِ
al-fariḡāti
genitive ? ? فَرِغَاتٍ
fariḡātin
الْفَرِغَاتِ
al-fariḡāti
Synonyms

References

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 Wehr, Hans (1979) “فرغ”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN