أفرغ

See also: أفرع, اقرع, and أقرع

Arabic

Etymology 1

Morphologically from the root ف ر غ (f r ḡ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaf.ra.ɣa/

Verb

أَفْرَغَ • (ʔafraḡa) IV (non-past يُفْرِغُ (yufriḡu), verbal noun إِفْرَاغ (ʔifrāḡ))

  1. (transitive) to empty [with عَلَى (ʕalā) ‘over’ or فِي () ‘into’][1]
    • 609–632 CE, Qur'an, 7:126:
      رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ
      rabbanā ʔafriḡ ʕalaynā ṣabran watawaffanā muslimīna
      Our Lord! Pour out on us patience, and cause us to die as Muslims!
Conjugation
Conjugation of أَفْرَغَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِفْرَاغ)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِفْرَاغ
ʔifrāḡ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُفْرِغ
mufriḡ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُفْرَغ
mufraḡ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَفْرَغْتُ
ʔafraḡtu
أَفْرَغْتَ
ʔafraḡta
أَفْرَغَ
ʔafraḡa
أَفْرَغْتُمَا
ʔafraḡtumā
أَفْرَغَا
ʔafraḡā
أَفْرَغْنَا
ʔafraḡnā
أَفْرَغْتُمْ
ʔafraḡtum
أَفْرَغُوا
ʔafraḡū
f أَفْرَغْتِ
ʔafraḡti
أَفْرَغَتْ
ʔafraḡat
أَفْرَغَتَا
ʔafraḡatā
أَفْرَغْتُنَّ
ʔafraḡtunna
أَفْرَغْنَ
ʔafraḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرِغُ
ʔufriḡu
تُفْرِغُ
tufriḡu
يُفْرِغُ
yufriḡu
تُفْرِغَانِ
tufriḡāni
يُفْرِغَانِ
yufriḡāni
نُفْرِغُ
nufriḡu
تُفْرِغُونَ
tufriḡūna
يُفْرِغُونَ
yufriḡūna
f تُفْرِغِينَ
tufriḡīna
تُفْرِغُ
tufriḡu
تُفْرِغَانِ
tufriḡāni
تُفْرِغْنَ
tufriḡna
يُفْرِغْنَ
yufriḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرِغَ
ʔufriḡa
تُفْرِغَ
tufriḡa
يُفْرِغَ
yufriḡa
تُفْرِغَا
tufriḡā
يُفْرِغَا
yufriḡā
نُفْرِغَ
nufriḡa
تُفْرِغُوا
tufriḡū
يُفْرِغُوا
yufriḡū
f تُفْرِغِي
tufriḡī
تُفْرِغَ
tufriḡa
تُفْرِغَا
tufriḡā
تُفْرِغْنَ
tufriḡna
يُفْرِغْنَ
yufriḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرِغْ
ʔufriḡ
تُفْرِغْ
tufriḡ
يُفْرِغْ
yufriḡ
تُفْرِغَا
tufriḡā
يُفْرِغَا
yufriḡā
نُفْرِغْ
nufriḡ
تُفْرِغُوا
tufriḡū
يُفْرِغُوا
yufriḡū
f تُفْرِغِي
tufriḡī
تُفْرِغْ
tufriḡ
تُفْرِغَا
tufriḡā
تُفْرِغْنَ
tufriḡna
يُفْرِغْنَ
yufriḡna
imperative
الْأَمْر
m أَفْرِغْ
ʔafriḡ
أَفْرِغَا
ʔafriḡā
أَفْرِغُوا
ʔafriḡū
f أَفْرِغِي
ʔafriḡī
أَفْرِغْنَ
ʔafriḡna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُفْرِغْتُ
ʔufriḡtu
أُفْرِغْتَ
ʔufriḡta
أُفْرِغَ
ʔufriḡa
أُفْرِغْتُمَا
ʔufriḡtumā
أُفْرِغَا
ʔufriḡā
أُفْرِغْنَا
ʔufriḡnā
أُفْرِغْتُمْ
ʔufriḡtum
أُفْرِغُوا
ʔufriḡū
f أُفْرِغْتِ
ʔufriḡti
أُفْرِغَتْ
ʔufriḡat
أُفْرِغَتَا
ʔufriḡatā
أُفْرِغْتُنَّ
ʔufriḡtunna
أُفْرِغْنَ
ʔufriḡna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُفْرَغُ
ʔufraḡu
تُفْرَغُ
tufraḡu
يُفْرَغُ
yufraḡu
تُفْرَغَانِ
tufraḡāni
يُفْرَغَانِ
yufraḡāni
نُفْرَغُ
nufraḡu
تُفْرَغُونَ
tufraḡūna
يُفْرَغُونَ
yufraḡūna
f تُفْرَغِينَ
tufraḡīna
تُفْرَغُ
tufraḡu
تُفْرَغَانِ
tufraḡāni
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُفْرَغَ
ʔufraḡa
تُفْرَغَ
tufraḡa
يُفْرَغَ
yufraḡa
تُفْرَغَا
tufraḡā
يُفْرَغَا
yufraḡā
نُفْرَغَ
nufraḡa
تُفْرَغُوا
tufraḡū
يُفْرَغُوا
yufraḡū
f تُفْرَغِي
tufraḡī
تُفْرَغَ
tufraḡa
تُفْرَغَا
tufraḡā
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُفْرَغْ
ʔufraḡ
تُفْرَغْ
tufraḡ
يُفْرَغْ
yufraḡ
تُفْرَغَا
tufraḡā
يُفْرَغَا
yufraḡā
نُفْرَغْ
nufraḡ
تُفْرَغُوا
tufraḡū
يُفْرَغُوا
yufraḡū
f تُفْرَغِي
tufraḡī
تُفْرَغْ
tufraḡ
تُفْرَغَا
tufraḡā
تُفْرَغْنَ
tufraḡna
يُفْرَغْنَ
yufraḡna

Etymology 2

Morphologically from the root ف ر غ (f r ḡ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔaf.raɣ/

Adjective

أَفْرَغ • (ʔafraḡ) (feminine فُرْغَى (furḡā), masculine plural أَفَارِغ (ʔafāriḡ), feminine plural فُرْغَيَات (furḡayāt))

  1. elative degree of فَارِغ (fāriḡ), elative degree of فَرِغ (fariḡ):
    1. emptier; emptiest
    2. more vacant; most vacant
  2. elative degree of فَارِغ (fāriḡ):
    1. more idle; most idle
    2. more meaningless, more inane; most meaningless, most inane
Declension
Declension of adjective أَفْرَغ (ʔafraḡ)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَفْرَغ
ʔafraḡ
الْأَفْرَغ
al-ʔafraḡ
فُرْغى
furḡā
الْفُرْغى
al-furḡā
nominative أَفْرَغُ
ʔafraḡu
الْأَفْرَغُ
al-ʔafraḡu
فُرْغى
furḡā
الْفُرْغى
al-furḡā
accusative أَفْرَغَ
ʔafraḡa
الْأَفْرَغَ
al-ʔafraḡa
فُرْغى
furḡā
الْفُرْغى
al-furḡā
genitive أَفْرَغَ
ʔafraḡa
الْأَفْرَغِ
al-ʔafraḡi
فُرْغى
furḡā
الْفُرْغى
al-furḡā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَفْرَغَيْن
ʔafraḡayn
الْأَفْرَغَيْن
al-ʔafraḡayn
فُرْغَيَيْن
furḡayayn
الْفُرْغَيَيْن
al-furḡayayn
nominative أَفْرَغَانِ
ʔafraḡāni
الْأَفْرَغَانِ
al-ʔafraḡāni
فُرْغَيَانِ
furḡayāni
الْفُرْغَيَانِ
al-furḡayāni
accusative أَفْرَغَيْنِ
ʔafraḡayni
الْأَفْرَغَيْنِ
al-ʔafraḡayni
فُرْغَيَيْنِ
furḡayayni
الْفُرْغَيَيْنِ
al-furḡayayni
genitive أَفْرَغَيْنِ
ʔafraḡayni
الْأَفْرَغَيْنِ
al-ʔafraḡayni
فُرْغَيَيْنِ
furḡayayni
الْفُرْغَيَيْنِ
al-furḡayayni
plural masculine feminine
basic broken plural diptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَفَارِغ
ʔafāriḡ
الْأَفَارِغ
al-ʔafāriḡ
فُرْغَيَات
furḡayāt
الْفُرْغَيَات
al-furḡayāt
nominative أَفَارِغُ
ʔafāriḡu
الْأَفَارِغُ
al-ʔafāriḡu
فُرْغَيَاتٌ
furḡayātun
الْفُرْغَيَاتُ
al-furḡayātu
accusative أَفَارِغَ
ʔafāriḡa
الْأَفَارِغَ
al-ʔafāriḡa
فُرْغَيَاتٍ
furḡayātin
الْفُرْغَيَاتِ
al-furḡayāti
genitive أَفَارِغَ
ʔafāriḡa
الْأَفَارِغِ
al-ʔafāriḡi
فُرْغَيَاتٍ
furḡayātin
الْفُرْغَيَاتِ
al-furḡayāti

References

  1. ^ Wehr, Hans (1979) “فرغ”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN.