قبیح

See also: قبيح

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic قَبِيح (qabīḥ).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? qabīh
Dari reading? qabīh
Iranian reading? ġabih
Tajik reading? qabih

Adjective

قبیح • (qabih) (comparative قبیح‌تَر, superlative قبیح‌تَرین)

  1. ugly
    Synonym: زشت (zešt)
    Antonym: زیبا (zibâ)
  2. obscene, vile, indecent, filthy, foul
    Synonym: زشت (zešt)
    Antonyms: پاک (pâk), تمیز (tamiz), خالص (xâles)
    • 1200s, Naṣīr al-Dīn al-Ṭūsī, اخلاق ناصری [Nāṣirean Ethics]‎[1]:
      چون تأمل کنند هیچ کار نبود در دنیا که آن را دو وجه نبود، یکی جمیل و دیگر قبیح، پس وجه جمیل هر کاری طلب کند []
      čūn ta'ammul kunand hēč kār na-buwad dar dunyā ki ān rā du wajh na-buwad, yakē jamīl u dīgar qabīh, pas wajh-i jamīl-i har karē talab kunad []
      When one thinks about it, there is nothing in this world which does not have two aspects: one beautiful and one foul. So one should seek out the beautiful aspect of everything []
      (Classical Persian transliteration)

Further reading