قرابة

Arabic

Etymology

Root
ق ر ب (q r b)
17 terms

Compare قَرُبَ (qaruba, to be near).

Preposition

قُرَابَة • (qurāba)

  1. about, almost, approximately, just, nearly, roughly
    Synonym: حَوَالِي (ḥawālī)
    عَاشَ قُرَابَةَ مِائَةِ سَنَةٍ
    ʕāša qurābata miʔati sanatin
    He lived approximately/nearly a hundred years.
    قَبْلَ قُرَابَةِ ثَلَاثَةِ أَسَابِيعَ
    qabla qurābati ṯalāṯati ʔasābīʕa
    approximately three weeks ago

Usage notes

  • This preposition behaves like a noun as it can be declined. See also other prepositions that can be declined to some extent, e. g. بَعْدَ (baʕda) and مِنْ بَعْدِ (min baʕdi).

Inflection

Nominative
Inflected forms
base form قُرَابَةُ (qurābatu)
Personal-pronoun including forms
singular dual plural
m f m f
1st person قُرَابَتِي (qurābatī) قُرَابَتُنَا (qurābatunā)
2nd person قُرَابَتُكَ (qurābatuka) قُرَابَتُكِ (qurābatuki) قُرَابَتُكُمَا (qurābatukumā) قُرَابَتُكُمْ (qurābatukum) قُرَابَتُكُنَّ (qurābatukunna)
3rd person قُرَابَتُهُ (qurābatuhu) قُرَابَتُهَا (qurābatuhā) قُرَابَتُهُمَا (qurābatuhumā) قُرَابَتُهُمْ (qurābatuhum) قُرَابَتُهُنَّ (qurābatuhunna)
Accusative
Inflected forms
base form قُرَابَةَ (qurābata)
Personal-pronoun including forms
singular dual plural
m f m f
1st person قُرَابَتِي (qurābatī) قُرَابَتَنَا (qurābatanā)
2nd person قُرَابَتَكَ (qurābataka) قُرَابَتَكِ (qurābataki) قُرَابَتَكُمَا (qurābatakumā) قُرَابَتَكُمْ (qurābatakum) قُرَابَتَكُنَّ (qurābatakunna)
3rd person قُرَابَتَهُ (qurābatahu) قُرَابَتَهَا (qurābatahā) قُرَابَتَهُمَا (qurābatahumā) قُرَابَتَهُمْ (qurābatahum) قُرَابَتَهُنَّ (qurābatahunna)
Genitive
Inflected forms
base form قُرَابَةِ (qurābati)
Personal-pronoun including forms
singular dual plural
m f m f
1st person قُرَابَتِي (qurābatī) قُرَابَتِنَا (qurābatinā)
2nd person قُرَابَتِكَ (qurābatika) قُرَابَتِكِ (qurābatiki) قُرَابَتِكُمَا (qurābatikumā) قُرَابَتِكُمْ (qurābatikum) قُرَابَتِكُنَّ (qurābatikunna)
3rd person قُرَابَتِهِ (qurābatihi) قُرَابَتِهَا (qurābatihā) قُرَابَتِهِمَا (qurābatihimā) قُرَابَتِهِمْ (qurābatihim) قُرَابَتِهِنَّ (qurābatihinna)

Noun

قَرَابَة • (qarābaf

  1. verbal noun of قَرُبَ (qaruba) (form I)
  2. relation, relationship, kinship

Declension

Declension of noun قَرَابَة (qarāba)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal قَرَابَة
qarāba
الْقَرَابَة
al-qarāba
قَرَابَة
qarābat
nominative قَرَابَةٌ
qarābatun
الْقَرَابَةُ
al-qarābatu
قَرَابَةُ
qarābatu
accusative قَرَابَةً
qarābatan
الْقَرَابَةَ
al-qarābata
قَرَابَةَ
qarābata
genitive قَرَابَةٍ
qarābatin
الْقَرَابَةِ
al-qarābati
قَرَابَةِ
qarābati

Descendants

  • Azerbaijani: qərabət
  • Persian: قرابت (qarâbat)
  • Ottoman Turkish: قرابت (karâbet)

Hijazi Arabic

Root
ق ر ب
6 terms

Etymology

From Arabic قَرَابَة (qarāba).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɡa.raː.ba/

Noun

قرابة • (garābaf (plural قرابات (garābāt))

  1. relativity
  2. relatives