قوری
Ottoman Turkish
Alternative forms
- قورو (koru)
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *kōrïg (“enclosure, enclosed area”),[1] a word related to *kōrï- (“to protect”). Cognate with Old Turkic [script needed] (korïg), Azerbaijani qoruq and Uzbek qoʻriq.
Noun
قوری • (korı or koru) (definite accusative قورییی (korıyı, koruyu), plural قوریلر (korılar, korular))
- reserve, paddock, enclosure, a piece of meadow or forest kept for private use and often guarded or fenced
Derived terms
- قوریجی (korucu, “reserve keeper”)
- قوریلق (koruluk, “wooded district”)
Related terms
- قوریمق (korumak, “to protect, defend”)
Descendants
- Turkish: koru
- → Albanian: korié, kori
- → Aromanian: curíe
- → Bulgarian: кори́я (koríja) (regional)
- → Greek: κουρί n (kourí) (Thracia, Macedonia, Epirus)
- → Macedonian: корија (korija)
- → Serbo-Croatian: (Southeast Serbia, Macedonia, Bulgaria)
References
- ^ Clauson, Gerard (1972) “korığ”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 652
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “قوری”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 559
- Çağbayır, Yaşar (2007) “koru2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2752
- Hindoglu, Artin (1838) “قوری”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[1], Vienna: F. Beck, page 374a
- Kélékian, Diran (1911) “قوری”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 981
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Saltus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 1504
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قوری”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 3792
- Nişanyan, Sevan (2002–) “koru”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “قوری”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1486
Persian
Etymology
From Classical Persian غوری (ġōri, “porcelain plate”), further etymology unclear.
Pronunciation
- (Iran, formal) IPA(key): [quː.ɹíː]
| Readings | |
|---|---|
| Iranian reading? | ġuri |
Audio (Iran): (file)
Noun
قوری • (quri)
Descendants
See also
- کتری (ketri, “tea kettle”)