كاد

See also: گاڈ

Arabic

Etymology 1

A root ك و د (k w d) hasn’t developed. The term is suggested as a borrowing from Old South Arabian 𐩫𐩵 (kd, “to almost do”, form I), related to 𐩫𐩵 (kd, “to treacherously endanger; to start a prosecution against”, form II).

Verb

كَادَ • (kāda) I (non-past يَكَادُ (yakādu), verbal noun كَوْد (kawd) or مَكَاد (makād) or مَكَادَة (makāda))

to almost do something (with following non-past or with أَن (ʔan) + subjunctive)
Synonyms: أَوْشَكَ (ʔawšaka), (rare) كَرَبَ (karaba)

كِدْتُ أَذْهَبُ ― kidtu ʔaḏhabu ― I almost went
- 609–632 CE, Qur'an, 2:20:
  يَكَادُ ٱلْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ
  yakādu l-barqu yaḵṭafu ʔabṣārahum
  It is as if the lightning almost snatched away their sight.
to hardly do something (negated, with following non-past)
- 609–632 CE, Qur'an, 2:71:
  فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا يَفْعَلُونَ
  faḏabaḥūhā wamā kādū yafʕalūna
  They slaughtered her, but they hardly brought themselves to do it.
as soon as (negated, with following non-past)

Conjugation

Conjugation of **كَادَ** (I, hollow, i ~ a, no passive (?), no imperative, verbal nouns *كَوْد*, *مَكَاد*, *مَكَادَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					كَوْد, مَكَاد, مَكَادَة kawd, makād, makāda
active participle اِسْم الْفَاعِل					—
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كِدْتُ kidtu	كِدْتَ kidta	كَادَ kāda	كِدْتُمَا kidtumā	كَادَا kādā	كِدْنَا kidnā	كِدْتُمْ kidtum	كَادُوا kādū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	كِدْتُ kidtu	كِدْتِ kidti	كَادَتْ kādat	كِدْتُمَا kidtumā	كَادَتَا kādatā	كِدْنَا kidnā	كِدْتُنَّ kidtunna	كِدْنَ kidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَكَادُ ʔakādu	تَكَادُ takādu	يَكَادُ yakādu	تَكَادَانِ takādāni	يَكَادَانِ yakādāni	نَكَادُ nakādu	تَكَادُونَ takādūna	يَكَادُونَ yakādūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَكَادُ ʔakādu	تَكَادِينَ takādīna	تَكَادُ takādu	تَكَادَانِ takādāni	تَكَادَانِ takādāni	نَكَادُ nakādu	تَكَدْنَ takadna	يَكَدْنَ yakadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَكَادَ ʔakāda	تَكَادَ takāda	يَكَادَ yakāda	تَكَادَا takādā	يَكَادَا yakādā	نَكَادَ nakāda	تَكَادُوا takādū	يَكَادُوا yakādū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَكَادَ ʔakāda	تَكَادِي takādī	تَكَادَ takāda	تَكَادَا takādā	تَكَادَا takādā	نَكَادَ nakāda	تَكَدْنَ takadna	يَكَدْنَ yakadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَكَدْ ʔakad	تَكَدْ takad	يَكَدْ yakad	تَكَادَا takādā	يَكَادَا yakādā	نَكَدْ nakad	تَكَادُوا takādū	يَكَادُوا yakādū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَكَدْ ʔakad	تَكَادِي takādī	تَكَدْ takad	تَكَادَا takādā	تَكَادَا takādā	نَكَدْ nakad	تَكَدْنَ takadna	يَكَدْنَ yakadna
imperative الْأَمْر	m		—		—			—
imperative الْأَمْر	f		—		—			—

References

Corriente, Federico, Pereira, Christophe, Vicente, Angeles, editors (2017), Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou. Perspectives phraséologiques et étymologiques (in French), Berlin: De Gruyter, →ISBN, page 1126
Freytag, Georg (1837) “كاد”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 69a
Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “كاد”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[2] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 941b
Steingass, Francis Joseph (1884) “كود”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[3], London: W.H. Allen, page 900
Wehr, Hans (1979) “كود”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, page 991

Etymology 2

Root
ك ي د (k y d)
2 terms

Verb

كَادَ • (kāda) I (non-past يَكِيدُ (yakīdu), verbal noun كَيْد (kayd) or مَكِيدَة (makīda))

to plot, to scheme [with لِ (li) ‘against someone/something’]
to plan or intend to commit crime

Conjugation

Conjugation of **كَادَ** (I, hollow, a ~ i, full passive, verbal nouns *كَيْد*, *مَكِيدَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					كَيْد, مَكِيدَة kayd, makīda
active participle اِسْم الْفَاعِل					كَائِد kāʔid
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَكِيد makīd
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كِدْتُ kidtu	كِدْتَ kidta	كَادَ kāda	كِدْتُمَا kidtumā	كَادَا kādā	كِدْنَا kidnā	كِدْتُمْ kidtum	كَادُوا kādū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	كِدْتُ kidtu	كِدْتِ kidti	كَادَتْ kādat	كِدْتُمَا kidtumā	كَادَتَا kādatā	كِدْنَا kidnā	كِدْتُنَّ kidtunna	كِدْنَ kidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَكِيدُ ʔakīdu	تَكِيدُ takīdu	يَكِيدُ yakīdu	تَكِيدَانِ takīdāni	يَكِيدَانِ yakīdāni	نَكِيدُ nakīdu	تَكِيدُونَ takīdūna	يَكِيدُونَ yakīdūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَكِيدُ ʔakīdu	تَكِيدِينَ takīdīna	تَكِيدُ takīdu	تَكِيدَانِ takīdāni	تَكِيدَانِ takīdāni	نَكِيدُ nakīdu	تَكِدْنَ takidna	يَكِدْنَ yakidna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَكِيدَ ʔakīda	تَكِيدَ takīda	يَكِيدَ yakīda	تَكِيدَا takīdā	يَكِيدَا yakīdā	نَكِيدَ nakīda	تَكِيدُوا takīdū	يَكِيدُوا yakīdū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَكِيدَ ʔakīda	تَكِيدِي takīdī	تَكِيدَ takīda	تَكِيدَا takīdā	تَكِيدَا takīdā	نَكِيدَ nakīda	تَكِدْنَ takidna	يَكِدْنَ yakidna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَكِدْ ʔakid	تَكِدْ takid	يَكِدْ yakid	تَكِيدَا takīdā	يَكِيدَا yakīdā	نَكِدْ nakid	تَكِيدُوا takīdū	يَكِيدُوا yakīdū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَكِدْ ʔakid	تَكِيدِي takīdī	تَكِدْ takid	تَكِيدَا takīdā	تَكِيدَا takīdā	نَكِدْ nakid	تَكِدْنَ takidna	يَكِدْنَ yakidna
imperative الْأَمْر	m		كِدْ kid		كِيدَا kīdā			كِيدُوا kīdū
imperative الْأَمْر	f		كِيدِي kīdī		كِيدَا kīdā			كِدْنَ kidna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	كِدْتُ kidtu	كِدْتَ kidta	كِيدَ kīda	كِدْتُمَا kidtumā	كِيدَا kīdā	كِدْنَا kidnā	كِدْتُمْ kidtum	كِيدُوا kīdū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	كِدْتُ kidtu	كِدْتِ kidti	كِيدَتْ kīdat	كِدْتُمَا kidtumā	كِيدَتَا kīdatā	كِدْنَا kidnā	كِدْتُنَّ kidtunna	كِدْنَ kidna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُكَادُ ʔukādu	تُكَادُ tukādu	يُكَادُ yukādu	تُكَادَانِ tukādāni	يُكَادَانِ yukādāni	نُكَادُ nukādu	تُكَادُونَ tukādūna	يُكَادُونَ yukādūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُكَادُ ʔukādu	تُكَادِينَ tukādīna	تُكَادُ tukādu	تُكَادَانِ tukādāni	تُكَادَانِ tukādāni	نُكَادُ nukādu	تُكَدْنَ tukadna	يُكَدْنَ yukadna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُكَادَ ʔukāda	تُكَادَ tukāda	يُكَادَ yukāda	تُكَادَا tukādā	يُكَادَا yukādā	نُكَادَ nukāda	تُكَادُوا tukādū	يُكَادُوا yukādū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُكَادَ ʔukāda	تُكَادِي tukādī	تُكَادَ tukāda	تُكَادَا tukādā	تُكَادَا tukādā	نُكَادَ nukāda	تُكَدْنَ tukadna	يُكَدْنَ yukadna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُكَدْ ʔukad	تُكَدْ tukad	يُكَدْ yukad	تُكَادَا tukādā	يُكَادَا yukādā	نُكَدْ nukad	تُكَادُوا tukādū	يُكَادُوا yukādū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُكَدْ ʔukad	تُكَادِي tukādī	تُكَدْ tukad	تُكَادَا tukādā	تُكَادَا tukādā	نُكَدْ nukad	تُكَدْنَ tukadna	يُكَدْنَ yukadna

References

Freytag, Georg (1837) “كاد”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[4] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 73b