كرامة

Arabic

Root
ك ر م (k r m)
10 terms

Pronunciation

IPA^(key): /ka.raː.ma/

Noun

كَرَامَة • (karāma) f

verbal noun of كَرُمَ (karuma) (form I)
dignity
(Islam) miracle, wonder (that happens to a pious person)

Declension

Declension of noun **كَرَامَة** (karāma)
singular	singular triptote in ـَة (-a)
singular	indefinite	definite	construct
informal	كَرَامَة karāma	الْكَرَامَة al-karāma	كَرَامَة karāmat
nominative	كَرَامَةٌ karāmatun	الْكَرَامَةُ al-karāmatu	كَرَامَةُ karāmatu
accusative	كَرَامَةً karāmatan	الْكَرَامَةَ al-karāmata	كَرَامَةَ karāmata
genitive	كَرَامَةٍ karāmatin	الْكَرَامَةِ al-karāmati	كَرَامَةِ karāmati

Descendants

→ Armenian: քյարամաթ (kʻyaramatʻ)
→ Kazakh: керемет (keremet)
→ Malay: keramat
- → Indonesian: keramat
→ Ottoman Turkish: كرامت (keramet)
- Turkish: keramet
→ Persian: كرامت
- → Bengali: কেরামত (keramot)
→ Spanish: encaramar
→ Somali: karaama
→ Swahili: karama
→ Turkmen: keramat
→ Uyghur: كارامەت (karamet)
→ Uzbek: karomat