كرم

See also: کرم and گرم

Arabic

Etymology 1.1

Root
ك ر م (k r m)
10 terms

Verb

كَرُمَ • (karuma) I (non-past يَكْرُمُ (yakrumu), verbal noun كَرَم (karam) or كَرَمَة (karama) or كَرَامَة (karāma))

  1. to be or become noble
    Antonym: لَؤُمَ (laʔuma)
  2. to be or become generous
    Antonym: بَخِلَ (baḵila)
  3. to be or become precious
Conjugation
Conjugation of كَرُمَ (I, sound, u ~ u, no passive, verbal nouns كَرَم, كَرَمَة, كَرَامَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
كَرَم, كَرَمَة, كَرَامَة
karam, karama, karāma
active participle
اِسْم الْفَاعِل
كَرِيم
karīm
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَرُمْتُ
karumtu
كَرُمْتَ
karumta
كَرُمَ
karuma
كَرُمْتُمَا
karumtumā
كَرُمَا
karumā
كَرُمْنَا
karumnā
كَرُمْتُمْ
karumtum
كَرُمُوا
karumū
f كَرُمْتِ
karumti
كَرُمَتْ
karumat
كَرُمَتَا
karumatā
كَرُمْتُنَّ
karumtunna
كَرُمْنَ
karumna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَكْرُمُ
ʔakrumu
تَكْرُمُ
takrumu
يَكْرُمُ
yakrumu
تَكْرُمَانِ
takrumāni
يَكْرُمَانِ
yakrumāni
نَكْرُمُ
nakrumu
تَكْرُمُونَ
takrumūna
يَكْرُمُونَ
yakrumūna
f تَكْرُمِينَ
takrumīna
تَكْرُمُ
takrumu
تَكْرُمَانِ
takrumāni
تَكْرُمْنَ
takrumna
يَكْرُمْنَ
yakrumna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَكْرُمَ
ʔakruma
تَكْرُمَ
takruma
يَكْرُمَ
yakruma
تَكْرُمَا
takrumā
يَكْرُمَا
yakrumā
نَكْرُمَ
nakruma
تَكْرُمُوا
takrumū
يَكْرُمُوا
yakrumū
f تَكْرُمِي
takrumī
تَكْرُمَ
takruma
تَكْرُمَا
takrumā
تَكْرُمْنَ
takrumna
يَكْرُمْنَ
yakrumna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَكْرُمْ
ʔakrum
تَكْرُمْ
takrum
يَكْرُمْ
yakrum
تَكْرُمَا
takrumā
يَكْرُمَا
yakrumā
نَكْرُمْ
nakrum
تَكْرُمُوا
takrumū
يَكْرُمُوا
yakrumū
f تَكْرُمِي
takrumī
تَكْرُمْ
takrum
تَكْرُمَا
takrumā
تَكْرُمْنَ
takrumna
يَكْرُمْنَ
yakrumna
imperative
الْأَمْر
m اُكْرُمْ
ukrum
اُكْرُمَا
ukrumā
اُكْرُمُوا
ukrumū
f اُكْرُمِي
ukrumī
اُكْرُمْنَ
ukrumna

Etymology 1.2

Verb

كَرَّمَ • (karrama) II (non-past يُكَرِّمُ (yukarrimu), verbal noun تَكْرِيم (takrīm))

  1. to call (someone) noble
  2. to honor, to venerate
  3. to exalt
Conjugation
Conjugation of كَرَّمَ (II, sound, full passive, verbal noun تَكْرِيم)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَكْرِيم
takrīm
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُكَرِّم
mukarrim
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُكَرَّم
mukarram
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كَرَّمْتُ
karramtu
كَرَّمْتَ
karramta
كَرَّمَ
karrama
كَرَّمْتُمَا
karramtumā
كَرَّمَا
karramā
كَرَّمْنَا
karramnā
كَرَّمْتُمْ
karramtum
كَرَّمُوا
karramū
f كَرَّمْتِ
karramti
كَرَّمَتْ
karramat
كَرَّمَتَا
karramatā
كَرَّمْتُنَّ
karramtunna
كَرَّمْنَ
karramna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَرِّمُ
ʔukarrimu
تُكَرِّمُ
tukarrimu
يُكَرِّمُ
yukarrimu
تُكَرِّمَانِ
tukarrimāni
يُكَرِّمَانِ
yukarrimāni
نُكَرِّمُ
nukarrimu
تُكَرِّمُونَ
tukarrimūna
يُكَرِّمُونَ
yukarrimūna
f تُكَرِّمِينَ
tukarrimīna
تُكَرِّمُ
tukarrimu
تُكَرِّمَانِ
tukarrimāni
تُكَرِّمْنَ
tukarrimna
يُكَرِّمْنَ
yukarrimna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَرِّمَ
ʔukarrima
تُكَرِّمَ
tukarrima
يُكَرِّمَ
yukarrima
تُكَرِّمَا
tukarrimā
يُكَرِّمَا
yukarrimā
نُكَرِّمَ
nukarrima
تُكَرِّمُوا
tukarrimū
يُكَرِّمُوا
yukarrimū
f تُكَرِّمِي
tukarrimī
تُكَرِّمَ
tukarrima
تُكَرِّمَا
tukarrimā
تُكَرِّمْنَ
tukarrimna
يُكَرِّمْنَ
yukarrimna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَرِّمْ
ʔukarrim
تُكَرِّمْ
tukarrim
يُكَرِّمْ
yukarrim
تُكَرِّمَا
tukarrimā
يُكَرِّمَا
yukarrimā
نُكَرِّمْ
nukarrim
تُكَرِّمُوا
tukarrimū
يُكَرِّمُوا
yukarrimū
f تُكَرِّمِي
tukarrimī
تُكَرِّمْ
tukarrim
تُكَرِّمَا
tukarrimā
تُكَرِّمْنَ
tukarrimna
يُكَرِّمْنَ
yukarrimna
imperative
الْأَمْر
m كَرِّمْ
karrim
كَرِّمَا
karrimā
كَرِّمُوا
karrimū
f كَرِّمِي
karrimī
كَرِّمْنَ
karrimna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m كُرِّمْتُ
kurrimtu
كُرِّمْتَ
kurrimta
كُرِّمَ
kurrima
كُرِّمْتُمَا
kurrimtumā
كُرِّمَا
kurrimā
كُرِّمْنَا
kurrimnā
كُرِّمْتُمْ
kurrimtum
كُرِّمُوا
kurrimū
f كُرِّمْتِ
kurrimti
كُرِّمَتْ
kurrimat
كُرِّمَتَا
kurrimatā
كُرِّمْتُنَّ
kurrimtunna
كُرِّمْنَ
kurrimna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكَرَّمُ
ʔukarramu
تُكَرَّمُ
tukarramu
يُكَرَّمُ
yukarramu
تُكَرَّمَانِ
tukarramāni
يُكَرَّمَانِ
yukarramāni
نُكَرَّمُ
nukarramu
تُكَرَّمُونَ
tukarramūna
يُكَرَّمُونَ
yukarramūna
f تُكَرَّمِينَ
tukarramīna
تُكَرَّمُ
tukarramu
تُكَرَّمَانِ
tukarramāni
تُكَرَّمْنَ
tukarramna
يُكَرَّمْنَ
yukarramna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكَرَّمَ
ʔukarrama
تُكَرَّمَ
tukarrama
يُكَرَّمَ
yukarrama
تُكَرَّمَا
tukarramā
يُكَرَّمَا
yukarramā
نُكَرَّمَ
nukarrama
تُكَرَّمُوا
tukarramū
يُكَرَّمُوا
yukarramū
f تُكَرَّمِي
tukarramī
تُكَرَّمَ
tukarrama
تُكَرَّمَا
tukarramā
تُكَرَّمْنَ
tukarramna
يُكَرَّمْنَ
yukarramna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكَرَّمْ
ʔukarram
تُكَرَّمْ
tukarram
يُكَرَّمْ
yukarram
تُكَرَّمَا
tukarramā
يُكَرَّمَا
yukarramā
نُكَرَّمْ
nukarram
تُكَرَّمُوا
tukarramū
يُكَرَّمُوا
yukarramū
f تُكَرَّمِي
tukarramī
تُكَرَّمْ
tukarram
تُكَرَّمَا
tukarramā
تُكَرَّمْنَ
tukarramna
يُكَرَّمْنَ
yukarramna

Etymology 1.3

Noun

كَرَم • (karamm

  1. verbal noun of كَرُمَ (karuma) (form I)
  2. nobleness, kindness
  3. generosity
    Synonym: سَخَاء (saḵāʔ)
    • 2018 July 6, “رئيس الجمهورية يزور مدينة “عرتا” الجيبوتية [The President of the Republic visits the town of ʿartā of Djibouti]”, in وكالة الأنباء الوطنية الصومالية [Somali National News Agency]‎[1], archived from the original on 27 January 2019:
      لمدينة عرتا لها ذاكرة في قلوب الصوماليين، حيث إحتضنت نقبة كبيرة من المجتمع الصومالي، وأنها أصبحت رمزا للكرم والسخاء.
      li-madīnati ʕartā la-hā ḏākiratun fī qulūbi ṣ-ṣūmāliyyīna, ḥayṯu ḥtaḍanat naqbatan kabīratan mina l-mujtamaʕi ṣ-ṣūmāliyyi, wa-ʔanna-hā ʔaṣbaḥat ramzan li-l-karami wa-s-saḵāʔi.
      The town of ʿartā is of avid memory with the Somalis in that it embraced a large swathe of Somali society and became a symbol of openhandedness and generosity.
Declension
Declension of noun كَرَم (karam)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal كَرَم
karam
الْكَرَم
al-karam
كَرَم
karam
nominative كَرَمٌ
karamun
الْكَرَمُ
al-karamu
كَرَمُ
karamu
accusative كَرَمًا
karaman
الْكَرَمَ
al-karama
كَرَمَ
karama
genitive كَرَمٍ
karamin
الْكَرَمِ
al-karami
كَرَمِ
karami
Descendants
  • Azerbaijani: kərəm
  • Swahili: karamu (banquet, celebration)
  • Ottoman Turkish: كرم (kerem)
  • Spanish: encaramar (to climb, to lift)
  • Uyghur: كەرەم (kerem)
  • Uzbek: karam

Etymology 2

Compare Ugaritic 𐎋𐎗𐎎 (krm, vineyard), Aramaic כַּרְמָא (karmā, vineyard), Hebrew כֶּרֶם (kérem, vineyard), Akkadian 𒃾 (karānum, wine, vine, grapes), and the possible etymon Egyptian kꜣm. Due to the small difference in the third consonant of the Akkadian form, the Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou suggests a borrowing from a language of Anatolia, the same suspicion as for Proto-West Semitic *wayn- (grape), and additionally speculates that the homonymic root related to nobleness derived from the name of the vine plant.

Noun

كَرْم • (karmm (collective, singulative كَرْمَة f (karma), plural كُرُوم (kurūm))

  1. vineyard, vines, orchard
Declension
Declension of noun كَرْم (karm)
collective basic collective triptote
indefinite definite construct
informal كَرْم
karm
الْكَرْم
al-karm
كَرْم
karm
nominative كَرْمٌ
karmun
الْكَرْمُ
al-karmu
كَرْمُ
karmu
accusative كَرْمًا
karman
الْكَرْمَ
al-karma
كَرْمَ
karma
genitive كَرْمٍ
karmin
الْكَرْمِ
al-karmi
كَرْمِ
karmi
singulative singulative triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal كَرْمَة
karma
الْكَرْمَة
al-karma
كَرْمَة
karmat
nominative كَرْمَةٌ
karmatun
الْكَرْمَةُ
al-karmatu
كَرْمَةُ
karmatu
accusative كَرْمَةً
karmatan
الْكَرْمَةَ
al-karmata
كَرْمَةَ
karmata
genitive كَرْمَةٍ
karmatin
الْكَرْمَةِ
al-karmati
كَرْمَةِ
karmati
dual indefinite definite construct
informal كَرْمَتَيْن
karmatayn
الْكَرْمَتَيْن
al-karmatayn
كَرْمَتَيْ
karmatay
nominative كَرْمَتَانِ
karmatāni
الْكَرْمَتَانِ
al-karmatāni
كَرْمَتَا
karmatā
accusative كَرْمَتَيْنِ
karmatayni
الْكَرْمَتَيْنِ
al-karmatayni
كَرْمَتَيْ
karmatay
genitive كَرْمَتَيْنِ
karmatayni
الْكَرْمَتَيْنِ
al-karmatayni
كَرْمَتَيْ
karmatay
paucal (3-10) sound feminine paucal
indefinite definite construct
informal كَرْمَات
karmāt
الْكَرْمَات
al-karmāt
كَرْمَات
karmāt
nominative كَرْمَاتٌ
karmātun
الْكَرْمَاتُ
al-karmātu
كَرْمَاتُ
karmātu
accusative كَرْمَاتٍ
karmātin
الْكَرْمَاتِ
al-karmāti
كَرْمَاتِ
karmāti
genitive كَرْمَاتٍ
karmātin
الْكَرْمَاتِ
al-karmāti
كَرْمَاتِ
karmāti
plural of variety basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal كُرُوم
kurūm
الْكُرُوم
al-kurūm
كُرُوم
kurūm
nominative كُرُومٌ
kurūmun
الْكُرُومُ
al-kurūmu
كُرُومُ
kurūmu
accusative كُرُومًا
kurūman
الْكُرُومَ
al-kurūma
كُرُومَ
kurūma
genitive كُرُومٍ
kurūmin
الْكُرُومِ
al-kurūmi
كُرُومِ
kurūmi
Descendants
  • Ge'ez: ክርም (kərm)
  • Spanish: carmen

References

  • Corriente, Federico, Pereira, Christophe, Vicente, Angeles, editors (2017), Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou. Perspectives phraséologiques et étymologiques (in French), Berlin: De Gruyter, →ISBN, pages 1100–1101
  • Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881) “كرم”, in Supplément aux dictionnaires arabes[2] (in French), volume 2, Leiden: E. J. Brill, pages 459–460
  • Freytag, Georg (1837) “كرم”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[3] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, pages 28–29
  • Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “كرم”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc[4] (in French), volume 2, Paris: Maisonneuve et Cie, pages 888–890
  • Wehr, Hans (1979) “كرم”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN, pages 962–963

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic كَرَم (karam).

Noun

كرم • (karim)

  1. generous
  2. noble

Descendants

Proper noun

كرم • (Kerem)

  1. a male given name, Kerem, from Arabic

South Levantine Arabic

Root
ك ر م
2 terms

Etymology

From Arabic كَرَّمَ (karrama).

Pronunciation

  • IPA(key): /kar.ram/, [ˈkar.ram]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

كرّم • (karram) II (present بكرّم (bikarrem))

  1. to honor
    Synonym: أكرم (ʔakram)

Conjugation

Conjugation of كرم
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m كرّمت (karramt) كرّمت (karramt) كرّم (karram) كرّمنا (karramna) كرّمتو (karramtu) كرّمو (karramu)
f كرّمتي (karramti) كرّمت (karramat)
present m بكرّم (bakarrim) بتكرّم (bitkarrim) بكرّم (bikarrim) منكرّم (minkarrim) بتكرّمو (bitkarrmu) بكرّمو (bikarrmu)
f بتكرّمي (bitkarrmi) بتكرّم (bitkarrim)
subjunctive m اكرّم (akarrim) تكرّم (tkarrim) يكرّم (ykarrim) نكرّم (nkarrim) تكرّمو (tkarrmu) يكرّمو (ykarrmu)
f تكرّمي (tkarrmi) تكرّم (tkarrim)
imperative m كرّم (karrim) كرّمو (karrmu)
f كرّمي (karrmi)