متن

See also: مين

Arabic

Etymology 1

Root
م ت ن (m t n)
3 terms

Verb

مَتُنَ • (matuna) I (non-past يَمْتُنُ (yamtunu), verbal noun مَتَانَة (matāna))

  1. to be firm, to be solid, to be sturdy
Conjugation
Conjugation of مَتُنَ (I, sound, u ~ u, no passive (?), verbal noun مَتَانَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَتَانَة
matāna
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مَتْن, مَتِين
matn, matīn
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَتُنْتُ
matuntu
مَتُنْتَ
matunta
مَتُنَ
matuna
مَتُنْتُمَا
matuntumā
مَتُنَا
matunā
مَتُنَّا
matunnā
مَتُنْتُمْ
matuntum
مَتُنُوا
matunū
f مَتُنْتِ
matunti
مَتُنَتْ
matunat
مَتُنَتَا
matunatā
مَتُنْتُنَّ
matuntunna
مَتُنَّ
matunna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَمْتُنُ
ʔamtunu
تَمْتُنُ
tamtunu
يَمْتُنُ
yamtunu
تَمْتُنَانِ
tamtunāni
يَمْتُنَانِ
yamtunāni
نَمْتُنُ
namtunu
تَمْتُنُونَ
tamtunūna
يَمْتُنُونَ
yamtunūna
f تَمْتُنِينَ
tamtunīna
تَمْتُنُ
tamtunu
تَمْتُنَانِ
tamtunāni
تَمْتُنَّ
tamtunna
يَمْتُنَّ
yamtunna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَمْتُنَ
ʔamtuna
تَمْتُنَ
tamtuna
يَمْتُنَ
yamtuna
تَمْتُنَا
tamtunā
يَمْتُنَا
yamtunā
نَمْتُنَ
namtuna
تَمْتُنُوا
tamtunū
يَمْتُنُوا
yamtunū
f تَمْتُنِي
tamtunī
تَمْتُنَ
tamtuna
تَمْتُنَا
tamtunā
تَمْتُنَّ
tamtunna
يَمْتُنَّ
yamtunna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَمْتُنْ
ʔamtun
تَمْتُنْ
tamtun
يَمْتُنْ
yamtun
تَمْتُنَا
tamtunā
يَمْتُنَا
yamtunā
نَمْتُنْ
namtun
تَمْتُنُوا
tamtunū
يَمْتُنُوا
yamtunū
f تَمْتُنِي
tamtunī
تَمْتُنْ
tamtun
تَمْتُنَا
tamtunā
تَمْتُنَّ
tamtunna
يَمْتُنَّ
yamtunna
imperative
الْأَمْر
m اُمْتُنْ
umtun
اُمْتُنَا
umtunā
اُمْتُنُوا
umtunū
f اُمْتُنِي
umtunī
اُمْتُنَّ
umtunna

Verb

مَتَنَ • (matana) I (non-past يَمْتُنُ (yamtunu), verbal noun مَتْن (matn)) (obsolete)

  1. to hit hard, to strike strongly
  2. to hit on the back
Conjugation
Conjugation of مَتَنَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal noun مَتْن)
verbal noun
الْمَصْدَر
مَتْن
matn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مَاتِن
mātin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَمْتُون
mamtūn
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَتَنْتُ
matantu
مَتَنْتَ
matanta
مَتَنَ
matana
مَتَنْتُمَا
matantumā
مَتَنَا
matanā
مَتَنَّا
matannā
مَتَنْتُمْ
matantum
مَتَنُوا
matanū
f مَتَنْتِ
matanti
مَتَنَتْ
matanat
مَتَنَتَا
matanatā
مَتَنْتُنَّ
matantunna
مَتَنَّ
matanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَمْتُنُ
ʔamtunu
تَمْتُنُ
tamtunu
يَمْتُنُ
yamtunu
تَمْتُنَانِ
tamtunāni
يَمْتُنَانِ
yamtunāni
نَمْتُنُ
namtunu
تَمْتُنُونَ
tamtunūna
يَمْتُنُونَ
yamtunūna
f تَمْتُنِينَ
tamtunīna
تَمْتُنُ
tamtunu
تَمْتُنَانِ
tamtunāni
تَمْتُنَّ
tamtunna
يَمْتُنَّ
yamtunna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَمْتُنَ
ʔamtuna
تَمْتُنَ
tamtuna
يَمْتُنَ
yamtuna
تَمْتُنَا
tamtunā
يَمْتُنَا
yamtunā
نَمْتُنَ
namtuna
تَمْتُنُوا
tamtunū
يَمْتُنُوا
yamtunū
f تَمْتُنِي
tamtunī
تَمْتُنَ
tamtuna
تَمْتُنَا
tamtunā
تَمْتُنَّ
tamtunna
يَمْتُنَّ
yamtunna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَمْتُنْ
ʔamtun
تَمْتُنْ
tamtun
يَمْتُنْ
yamtun
تَمْتُنَا
tamtunā
يَمْتُنَا
yamtunā
نَمْتُنْ
namtun
تَمْتُنُوا
tamtunū
يَمْتُنُوا
yamtunū
f تَمْتُنِي
tamtunī
تَمْتُنْ
tamtun
تَمْتُنَا
tamtunā
تَمْتُنَّ
tamtunna
يَمْتُنَّ
yamtunna
imperative
الْأَمْر
m اُمْتُنْ
umtun
اُمْتُنَا
umtunā
اُمْتُنُوا
umtunū
f اُمْتُنِي
umtunī
اُمْتُنَّ
umtunna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مُتِنْتُ
mutintu
مُتِنْتَ
mutinta
مُتِنَ
mutina
مُتِنْتُمَا
mutintumā
مُتِنَا
mutinā
مُتِنَّا
mutinnā
مُتِنْتُمْ
mutintum
مُتِنُوا
mutinū
f مُتِنْتِ
mutinti
مُتِنَتْ
mutinat
مُتِنَتَا
mutinatā
مُتِنْتُنَّ
mutintunna
مُتِنَّ
mutinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمْتَنُ
ʔumtanu
تُمْتَنُ
tumtanu
يُمْتَنُ
yumtanu
تُمْتَنَانِ
tumtanāni
يُمْتَنَانِ
yumtanāni
نُمْتَنُ
numtanu
تُمْتَنُونَ
tumtanūna
يُمْتَنُونَ
yumtanūna
f تُمْتَنِينَ
tumtanīna
تُمْتَنُ
tumtanu
تُمْتَنَانِ
tumtanāni
تُمْتَنَّ
tumtanna
يُمْتَنَّ
yumtanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمْتَنَ
ʔumtana
تُمْتَنَ
tumtana
يُمْتَنَ
yumtana
تُمْتَنَا
tumtanā
يُمْتَنَا
yumtanā
نُمْتَنَ
numtana
تُمْتَنُوا
tumtanū
يُمْتَنُوا
yumtanū
f تُمْتَنِي
tumtanī
تُمْتَنَ
tumtana
تُمْتَنَا
tumtanā
تُمْتَنَّ
tumtanna
يُمْتَنَّ
yumtanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمْتَنْ
ʔumtan
تُمْتَنْ
tumtan
يُمْتَنْ
yumtan
تُمْتَنَا
tumtanā
يُمْتَنَا
yumtanā
نُمْتَنْ
numtan
تُمْتَنُوا
tumtanū
يُمْتَنُوا
yumtanū
f تُمْتَنِي
tumtanī
تُمْتَنْ
tumtan
تُمْتَنَا
tumtanā
تُمْتَنَّ
tumtanna
يُمْتَنَّ
yumtanna

Verb

مَتَّنَ • (mattana) II (non-past يُمَتِّنُ (yumattinu), verbal noun تَمْتِين (tamtīn))

  1. to strengthen, to solidify, to make sturdier, to render stout
Conjugation
Conjugation of مَتَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَمْتِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَمْتِين
tamtīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُمَتِّن
mumattin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُمَتَّن
mumattan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مَتَّنْتُ
mattantu
مَتَّنْتَ
mattanta
مَتَّنَ
mattana
مَتَّنْتُمَا
mattantumā
مَتَّنَا
mattanā
مَتَّنَّا
mattannā
مَتَّنْتُمْ
mattantum
مَتَّنُوا
mattanū
f مَتَّنْتِ
mattanti
مَتَّنَتْ
mattanat
مَتَّنَتَا
mattanatā
مَتَّنْتُنَّ
mattantunna
مَتَّنَّ
mattanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمَتِّنُ
ʔumattinu
تُمَتِّنُ
tumattinu
يُمَتِّنُ
yumattinu
تُمَتِّنَانِ
tumattināni
يُمَتِّنَانِ
yumattināni
نُمَتِّنُ
numattinu
تُمَتِّنُونَ
tumattinūna
يُمَتِّنُونَ
yumattinūna
f تُمَتِّنِينَ
tumattinīna
تُمَتِّنُ
tumattinu
تُمَتِّنَانِ
tumattināni
تُمَتِّنَّ
tumattinna
يُمَتِّنَّ
yumattinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمَتِّنَ
ʔumattina
تُمَتِّنَ
tumattina
يُمَتِّنَ
yumattina
تُمَتِّنَا
tumattinā
يُمَتِّنَا
yumattinā
نُمَتِّنَ
numattina
تُمَتِّنُوا
tumattinū
يُمَتِّنُوا
yumattinū
f تُمَتِّنِي
tumattinī
تُمَتِّنَ
tumattina
تُمَتِّنَا
tumattinā
تُمَتِّنَّ
tumattinna
يُمَتِّنَّ
yumattinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمَتِّنْ
ʔumattin
تُمَتِّنْ
tumattin
يُمَتِّنْ
yumattin
تُمَتِّنَا
tumattinā
يُمَتِّنَا
yumattinā
نُمَتِّنْ
numattin
تُمَتِّنُوا
tumattinū
يُمَتِّنُوا
yumattinū
f تُمَتِّنِي
tumattinī
تُمَتِّنْ
tumattin
تُمَتِّنَا
tumattinā
تُمَتِّنَّ
tumattinna
يُمَتِّنَّ
yumattinna
imperative
الْأَمْر
m مَتِّنْ
mattin
مَتِّنَا
mattinā
مَتِّنُوا
mattinū
f مَتِّنِي
mattinī
مَتِّنَّ
mattinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m مُتِّنْتُ
muttintu
مُتِّنْتَ
muttinta
مُتِّنَ
muttina
مُتِّنْتُمَا
muttintumā
مُتِّنَا
muttinā
مُتِّنَّا
muttinnā
مُتِّنْتُمْ
muttintum
مُتِّنُوا
muttinū
f مُتِّنْتِ
muttinti
مُتِّنَتْ
muttinat
مُتِّنَتَا
muttinatā
مُتِّنْتُنَّ
muttintunna
مُتِّنَّ
muttinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُمَتَّنُ
ʔumattanu
تُمَتَّنُ
tumattanu
يُمَتَّنُ
yumattanu
تُمَتَّنَانِ
tumattanāni
يُمَتَّنَانِ
yumattanāni
نُمَتَّنُ
numattanu
تُمَتَّنُونَ
tumattanūna
يُمَتَّنُونَ
yumattanūna
f تُمَتَّنِينَ
tumattanīna
تُمَتَّنُ
tumattanu
تُمَتَّنَانِ
tumattanāni
تُمَتَّنَّ
tumattanna
يُمَتَّنَّ
yumattanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُمَتَّنَ
ʔumattana
تُمَتَّنَ
tumattana
يُمَتَّنَ
yumattana
تُمَتَّنَا
tumattanā
يُمَتَّنَا
yumattanā
نُمَتَّنَ
numattana
تُمَتَّنُوا
tumattanū
يُمَتَّنُوا
yumattanū
f تُمَتَّنِي
tumattanī
تُمَتَّنَ
tumattana
تُمَتَّنَا
tumattanā
تُمَتَّنَّ
tumattanna
يُمَتَّنَّ
yumattanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُمَتَّنْ
ʔumattan
تُمَتَّنْ
tumattan
يُمَتَّنْ
yumattan
تُمَتَّنَا
tumattanā
يُمَتَّنَا
yumattanā
نُمَتَّنْ
numattan
تُمَتَّنُوا
tumattanū
يُمَتَّنُوا
yumattanū
f تُمَتَّنِي
tumattanī
تُمَتَّنْ
tumattan
تُمَتَّنَا
tumattanā
تُمَتَّنَّ
tumattanna
يُمَتَّنَّ
yumattanna

Noun

مَتْن • (matnm (plural مُتُون (mutūn) or مِتَان (mitān))

  1. back, ridge, or specifically the erector spinae muscles
  2. the core part of something
    1. body, text without notes
    2. text
    3. operative part
    4. parenchyma
  3. surface
  4. board, deck (such as of a ship)
  5. verbal noun of مَتَنَ (matana) (form I)
Declension
Declension of noun مَتْن (matn)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَتْن
matn
الْمَتْن
al-matn
مَتْن
matn
nominative مَتْنٌ
matnun
الْمَتْنُ
al-matnu
مَتْنُ
matnu
accusative مَتْنًا
matnan
الْمَتْنَ
al-matna
مَتْنَ
matna
genitive مَتْنٍ
matnin
الْمَتْنِ
al-matni
مَتْنِ
matni
dual indefinite definite construct
informal مَتْنَيْن
matnayn
الْمَتْنَيْن
al-matnayn
مَتْنَيْ
matnay
nominative مَتْنَانِ
matnāni
الْمَتْنَانِ
al-matnāni
مَتْنَا
matnā
accusative مَتْنَيْنِ
matnayni
الْمَتْنَيْنِ
al-matnayni
مَتْنَيْ
matnay
genitive مَتْنَيْنِ
matnayni
الْمَتْنَيْنِ
al-matnayni
مَتْنَيْ
matnay
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal مُتُون‎; مِتَان
mutūn‎; mitān
الْمُتُون‎; الْمِتَان
al-mutūn‎; al-mitān
مُتُون‎; مِتَان
mutūn‎; mitān
nominative مُتُونٌ‎; مِتَانٌ
mutūnun‎; mitānun
الْمُتُونُ‎; الْمِتَانُ
al-mutūnu‎; al-mitānu
مُتُونُ‎; مِتَانُ
mutūnu‎; mitānu
accusative مُتُونًا‎; مِتَانًا
mutūnan‎; mitānan
الْمُتُونَ‎; الْمِتَانَ
al-mutūna‎; al-mitāna
مُتُونَ‎; مِتَانَ
mutūna‎; mitāna
genitive مُتُونٍ‎; مِتَانٍ
mutūnin‎; mitānin
الْمُتُونِ‎; الْمِتَانِ
al-mutūni‎; al-mitāni
مُتُونِ‎; مِتَانِ
mutūni‎; mitāni
Antonyms
Descendants
  • Middle Armenian: մատն (matn)
    • Armenian: մատ (mat)
  • Azerbaijani: mətn
  • Tatar: мәтен (mäten)
  • Ottoman Turkish: متن (metn)
  • Pashto: متن (matən)
  • Persian: متن (matn)
  • Uzbek: matn
  • English: matn

Adjective

مَتْن • (matn) (elative أَمْتَن (ʔamtan))

  1. firm, solid, sturdy, solid, robust
Declension
Declension of adjective مَتْن (matn)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal مَتْن
matn
الْمَتْن
al-matn
مَتْنَة
matna
الْمَتْنَة
al-matna
nominative مَتْنٌ
matnun
الْمَتْنُ
al-matnu
مَتْنَةٌ
matnatun
الْمَتْنَةُ
al-matnatu
accusative مَتْنًا
matnan
الْمَتْنَ
al-matna
مَتْنَةً
matnatan
الْمَتْنَةَ
al-matnata
genitive مَتْنٍ
matnin
الْمَتْنِ
al-matni
مَتْنَةٍ
matnatin
الْمَتْنَةِ
al-matnati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal مَتْنَيْن
matnayn
الْمَتْنَيْن
al-matnayn
مَتْنَتَيْن
matnatayn
الْمَتْنَتَيْن
al-matnatayn
nominative مَتْنَانِ
matnāni
الْمَتْنَانِ
al-matnāni
مَتْنَتَانِ
matnatāni
الْمَتْنَتَانِ
al-matnatāni
accusative مَتْنَيْنِ
matnayni
الْمَتْنَيْنِ
al-matnayni
مَتْنَتَيْنِ
matnatayni
الْمَتْنَتَيْنِ
al-matnatayni
genitive مَتْنَيْنِ
matnayni
الْمَتْنَيْنِ
al-matnayni
مَتْنَتَيْنِ
matnatayni
الْمَتْنَتَيْنِ
al-matnatayni
plural masculine feminine
plural unknown sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal ? ? مَتْنَات
matnāt
الْمَتْنَات
al-matnāt
nominative ? ? مَتْنَاتٌ
matnātun
الْمَتْنَاتُ
al-matnātu
accusative ? ? مَتْنَاتٍ
matnātin
الْمَتْنَاتِ
al-matnāti
genitive ? ? مَتْنَاتٍ
matnātin
الْمَتْنَاتِ
al-matnāti

Etymology 2

Verb

متن (form I)

  1. مُتُّنَّ (muttunna) /mut.tun.na/: second-person feminine plural past active of مَاتَ (māta)
  2. مُتْنَ (mutna) /mut.na/: inflection of مَاتَ (māta):
    1. third-person feminine plural past active
    2. second-person feminine plural imperative
  3. مِتُّنَّ (mittunna) /mit.tun.na/: second-person feminine plural past active of مَاتَ (māta)
  4. مِتْنَ (mitna) /mit.na/: third-person feminine plural past active of مَاتَ (māta)
  5. مَتْنَ (matna) /mat.na/: second-person feminine plural imperative of مَاتَ (māta)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic مَتْن (matn).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? matn
Dari reading? matn
Iranian reading? matn
Tajik reading? matn

Noun

Dari متن
Iranian Persian
Tajik матн

مَتن • (matn) (plural مَتن‌ها (matn-hâ), or مُتون (motun))

  1. text, document
    Synonym: نوشته (nevešte)
  2. context (of a word)