مهرب

See also: مهرت

Arabic

Root
ه ر ب (h r b)
4 terms

Etymology

Noun of place of the verb هَرَبَ (haraba, to run).

Pronunciation

  • IPA(key): /mah.rab/

Noun

مَهْرَب • (mahrabm (plural مَهَارِب (mahārib))

  1. verbal noun of هَرَبَ (haraba) (form I)
  2. fleeing in dismay, escape, refuge

Declension

Declension of noun مَهْرَب (mahrab)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مَهْرَب
mahrab
الْمَهْرَب
al-mahrab
مَهْرَب
mahrab
nominative مَهْرَبٌ
mahrabun
الْمَهْرَبُ
al-mahrabu
مَهْرَبُ
mahrabu
accusative مَهْرَبًا
mahraban
الْمَهْرَبَ
al-mahraba
مَهْرَبَ
mahraba
genitive مَهْرَبٍ
mahrabin
الْمَهْرَبِ
al-mahrabi
مَهْرَبِ
mahrabi
dual indefinite definite construct
informal مَهْرَبَيْن
mahrabayn
الْمَهْرَبَيْن
al-mahrabayn
مَهْرَبَيْ
mahrabay
nominative مَهْرَبَانِ
mahrabāni
الْمَهْرَبَانِ
al-mahrabāni
مَهْرَبَا
mahrabā
accusative مَهْرَبَيْنِ
mahrabayni
الْمَهْرَبَيْنِ
al-mahrabayni
مَهْرَبَيْ
mahrabay
genitive مَهْرَبَيْنِ
mahrabayni
الْمَهْرَبَيْنِ
al-mahrabayni
مَهْرَبَيْ
mahrabay
plural basic broken plural diptote
indefinite definite construct
informal مَهَارِب
mahārib
الْمَهَارِب
al-mahārib
مَهَارِب
mahārib
nominative مَهَارِبُ
mahāribu
الْمَهَارِبُ
al-mahāribu
مَهَارِبُ
mahāribu
accusative مَهَارِبَ
mahāriba
الْمَهَارِبَ
al-mahāriba
مَهَارِبَ
mahāriba
genitive مَهَارِبَ
mahāriba
الْمَهَارِبِ
al-mahāribi
مَهَارِبِ
mahāribi

Descendants

  • Ottoman Turkish: مهرب (mehreb)