مهرب
See also: مهرت
Arabic
| Root |
|---|
| ه ر ب (h r b) |
| 4 terms |
Etymology
Noun of place of the verb هَرَبَ (haraba, “to run”).
Pronunciation
- IPA(key): /mah.rab/
Noun
مَهْرَب • (mahrab) m (plural مَهَارِب (mahārib))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَهْرَب mahrab |
الْمَهْرَب al-mahrab |
مَهْرَب mahrab |
| nominative | مَهْرَبٌ mahrabun |
الْمَهْرَبُ al-mahrabu |
مَهْرَبُ mahrabu |
| accusative | مَهْرَبًا mahraban |
الْمَهْرَبَ al-mahraba |
مَهْرَبَ mahraba |
| genitive | مَهْرَبٍ mahrabin |
الْمَهْرَبِ al-mahrabi |
مَهْرَبِ mahrabi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | مَهْرَبَيْن mahrabayn |
الْمَهْرَبَيْن al-mahrabayn |
مَهْرَبَيْ mahrabay |
| nominative | مَهْرَبَانِ mahrabāni |
الْمَهْرَبَانِ al-mahrabāni |
مَهْرَبَا mahrabā |
| accusative | مَهْرَبَيْنِ mahrabayni |
الْمَهْرَبَيْنِ al-mahrabayni |
مَهْرَبَيْ mahrabay |
| genitive | مَهْرَبَيْنِ mahrabayni |
الْمَهْرَبَيْنِ al-mahrabayni |
مَهْرَبَيْ mahrabay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَهَارِب mahārib |
الْمَهَارِب al-mahārib |
مَهَارِب mahārib |
| nominative | مَهَارِبُ mahāribu |
الْمَهَارِبُ al-mahāribu |
مَهَارِبُ mahāribu |
| accusative | مَهَارِبَ mahāriba |
الْمَهَارِبَ al-mahāriba |
مَهَارِبَ mahāriba |
| genitive | مَهَارِبَ mahāriba |
الْمَهَارِبِ al-mahāribi |
مَهَارِبِ mahāribi |
Descendants
- → Ottoman Turkish: مهرب (mehreb)