هرب

Arabic

Root
ه ر ب (h r b)
4 terms

Verb

هَرَبَ • (haraba) I (non-past يَهْرُبُ (yahrubu), verbal noun هَرَب (harab) or هُرُوب (hurūb) or مَهْرَب (mahrab) or هَرَبَان (harabān))

  1. to flee, to escape
  2. to desert, to run away
  3. to elope

Conjugation

Conjugation of هَرَبَ (I, sound, a ~ u, impersonal passive, verbal nouns هَرَب, هُرُوب, مَهْرَب, هَرَبَان)
verbal noun
الْمَصْدَر
هَرَب, هُرُوب, مَهْرَب, هَرَبَان
harab, hurūb, mahrab, harabān
active participle
اِسْم الْفَاعِل
هَارِب
hārib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَهْرُوب
mahrūb
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَبْتُ
harabtu
هَرَبْتَ
harabta
هَرَبَ
haraba
هَرَبْتُمَا
harabtumā
هَرَبَا
harabā
هَرَبْنَا
harabnā
هَرَبْتُمْ
harabtum
هَرَبُوا
harabū
f هَرَبْتِ
harabti
هَرَبَتْ
harabat
هَرَبَتَا
harabatā
هَرَبْتُنَّ
harabtunna
هَرَبْنَ
harabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهْرُبُ
ʔahrubu
تَهْرُبُ
tahrubu
يَهْرُبُ
yahrubu
تَهْرُبَانِ
tahrubāni
يَهْرُبَانِ
yahrubāni
نَهْرُبُ
nahrubu
تَهْرُبُونَ
tahrubūna
يَهْرُبُونَ
yahrubūna
f تَهْرُبِينَ
tahrubīna
تَهْرُبُ
tahrubu
تَهْرُبَانِ
tahrubāni
تَهْرُبْنَ
tahrubna
يَهْرُبْنَ
yahrubna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهْرُبَ
ʔahruba
تَهْرُبَ
tahruba
يَهْرُبَ
yahruba
تَهْرُبَا
tahrubā
يَهْرُبَا
yahrubā
نَهْرُبَ
nahruba
تَهْرُبُوا
tahrubū
يَهْرُبُوا
yahrubū
f تَهْرُبِي
tahrubī
تَهْرُبَ
tahruba
تَهْرُبَا
tahrubā
تَهْرُبْنَ
tahrubna
يَهْرُبْنَ
yahrubna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهْرُبْ
ʔahrub
تَهْرُبْ
tahrub
يَهْرُبْ
yahrub
تَهْرُبَا
tahrubā
يَهْرُبَا
yahrubā
نَهْرُبْ
nahrub
تَهْرُبُوا
tahrubū
يَهْرُبُوا
yahrubū
f تَهْرُبِي
tahrubī
تَهْرُبْ
tahrub
تَهْرُبَا
tahrubā
تَهْرُبْنَ
tahrubna
يَهْرُبْنَ
yahrubna
imperative
الْأَمْر
m اُهْرُبْ
uhrub
اُهْرُبَا
uhrubā
اُهْرُبُوا
uhrubū
f اُهْرُبِي
uhrubī
اُهْرُبْنَ
uhrubna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُرِبَ
huriba
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُهْرَبُ
yuhrabu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُهْرَبَ
yuhraba
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُهْرَبْ
yuhrab
f

Verb

هَرَّبَ • (harraba) II (non-past يُهَرِّبُ (yuharribu), verbal noun تَهْرِيب (tahrīb))

  1. to help escape
  2. to force to flee
  3. to put to flight
  4. to liberate, to free
  5. to rescue
  6. to smuggle, to traffic illicitly
    هَرَّبَ ٱلْمُجْرِمُونَ ٱلْمُخَدِّرَاتِ.
    harraba l-mujrimūna l-muḵaddirāti.
    The criminals smuggled drugs.

Conjugation

Conjugation of هَرَّبَ (II, sound, full passive, verbal noun تَهْرِيب)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَهْرِيب
tahrīb
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُهَرِّب
muharrib
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُهَرَّب
muharrab
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَّبْتُ
harrabtu
هَرَّبْتَ
harrabta
هَرَّبَ
harraba
هَرَّبْتُمَا
harrabtumā
هَرَّبَا
harrabā
هَرَّبْنَا
harrabnā
هَرَّبْتُمْ
harrabtum
هَرَّبُوا
harrabū
f هَرَّبْتِ
harrabti
هَرَّبَتْ
harrabat
هَرَّبَتَا
harrabatā
هَرَّبْتُنَّ
harrabtunna
هَرَّبْنَ
harrabna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَرِّبُ
ʔuharribu
تُهَرِّبُ
tuharribu
يُهَرِّبُ
yuharribu
تُهَرِّبَانِ
tuharribāni
يُهَرِّبَانِ
yuharribāni
نُهَرِّبُ
nuharribu
تُهَرِّبُونَ
tuharribūna
يُهَرِّبُونَ
yuharribūna
f تُهَرِّبِينَ
tuharribīna
تُهَرِّبُ
tuharribu
تُهَرِّبَانِ
tuharribāni
تُهَرِّبْنَ
tuharribna
يُهَرِّبْنَ
yuharribna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَرِّبَ
ʔuharriba
تُهَرِّبَ
tuharriba
يُهَرِّبَ
yuharriba
تُهَرِّبَا
tuharribā
يُهَرِّبَا
yuharribā
نُهَرِّبَ
nuharriba
تُهَرِّبُوا
tuharribū
يُهَرِّبُوا
yuharribū
f تُهَرِّبِي
tuharribī
تُهَرِّبَ
tuharriba
تُهَرِّبَا
tuharribā
تُهَرِّبْنَ
tuharribna
يُهَرِّبْنَ
yuharribna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَرِّبْ
ʔuharrib
تُهَرِّبْ
tuharrib
يُهَرِّبْ
yuharrib
تُهَرِّبَا
tuharribā
يُهَرِّبَا
yuharribā
نُهَرِّبْ
nuharrib
تُهَرِّبُوا
tuharribū
يُهَرِّبُوا
yuharribū
f تُهَرِّبِي
tuharribī
تُهَرِّبْ
tuharrib
تُهَرِّبَا
tuharribā
تُهَرِّبْنَ
tuharribna
يُهَرِّبْنَ
yuharribna
imperative
الْأَمْر
m هَرِّبْ
harrib
هَرِّبَا
harribā
هَرِّبُوا
harribū
f هَرِّبِي
harribī
هَرِّبْنَ
harribna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُرِّبْتُ
hurribtu
هُرِّبْتَ
hurribta
هُرِّبَ
hurriba
هُرِّبْتُمَا
hurribtumā
هُرِّبَا
hurribā
هُرِّبْنَا
hurribnā
هُرِّبْتُمْ
hurribtum
هُرِّبُوا
hurribū
f هُرِّبْتِ
hurribti
هُرِّبَتْ
hurribat
هُرِّبَتَا
hurribatā
هُرِّبْتُنَّ
hurribtunna
هُرِّبْنَ
hurribna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَرَّبُ
ʔuharrabu
تُهَرَّبُ
tuharrabu
يُهَرَّبُ
yuharrabu
تُهَرَّبَانِ
tuharrabāni
يُهَرَّبَانِ
yuharrabāni
نُهَرَّبُ
nuharrabu
تُهَرَّبُونَ
tuharrabūna
يُهَرَّبُونَ
yuharrabūna
f تُهَرَّبِينَ
tuharrabīna
تُهَرَّبُ
tuharrabu
تُهَرَّبَانِ
tuharrabāni
تُهَرَّبْنَ
tuharrabna
يُهَرَّبْنَ
yuharrabna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَرَّبَ
ʔuharraba
تُهَرَّبَ
tuharraba
يُهَرَّبَ
yuharraba
تُهَرَّبَا
tuharrabā
يُهَرَّبَا
yuharrabā
نُهَرَّبَ
nuharraba
تُهَرَّبُوا
tuharrabū
يُهَرَّبُوا
yuharrabū
f تُهَرَّبِي
tuharrabī
تُهَرَّبَ
tuharraba
تُهَرَّبَا
tuharrabā
تُهَرَّبْنَ
tuharrabna
يُهَرَّبْنَ
yuharrabna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَرَّبْ
ʔuharrab
تُهَرَّبْ
tuharrab
يُهَرَّبْ
yuharrab
تُهَرَّبَا
tuharrabā
يُهَرَّبَا
yuharrabā
نُهَرَّبْ
nuharrab
تُهَرَّبُوا
tuharrabū
يُهَرَّبُوا
yuharrabū
f تُهَرَّبِي
tuharrabī
تُهَرَّبْ
tuharrab
تُهَرَّبَا
tuharrabā
تُهَرَّبْنَ
tuharrabna
يُهَرَّبْنَ
yuharrabna

Noun

هَرَب • (harabm

  1. verbal noun of هَرَبَ (haraba) (form I)
  2. flight, escape, getaway
  3. desertion
  4. elopement

Declension

Declension of noun هَرَب (harab)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal هَرَب
harab
الْهَرَب
al-harab
هَرَب
harab
nominative هَرَبٌ
harabun
الْهَرَبُ
al-harabu
هَرَبُ
harabu
accusative هَرَبًا
haraban
الْهَرَبَ
al-haraba
هَرَبَ
haraba
genitive هَرَبٍ
harabin
الْهَرَبِ
al-harabi
هَرَبِ
harabi

Gulf Arabic

Root
ه ر ب
1 term

Etymology

From Arabic هَرَّبَ (harraba).

Pronunciation

  • IPA(key): /hər.rəb/

Verb

هَرَّب • (harrab) II (non-past يهرب (yharrib), verbal noun تهريب (tahrīb))

  1. to smuggle
  2. to cut class
    Synonym: قص (gaṣṣ)

South Levantine Arabic

Root
ه ر ب
2 terms

Etymology 1

From Arabic هَرَبَ (haraba).

Pronunciation

  • IPA(key): /ha.rab/, [ˈhɑ.rˤɑb]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

هرب • (harab) I (present بهرب (bohrob))

  1. to escape, to run away
    Synonym: شرد (šarad)
Conjugation
Conjugation of هرب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m هربت (harabt) هربت (harabt) هرب (harab) هربنا (harabna) هربتو (harabtu) هربو (harabu)
f هربتي (harabti) هربت (harbat)
present m بهرب (bahrob) بتهرب (btohrob) بهرب (bohrob) منهرب (mnohrob) بتهربو (btohrobu) بهربو (bohrobu)
f بتهربي (btohrobi) بتهرب (btohrob)
subjunctive m أهرب (ʔahrob) تهرب (tohrob) يهرب (yohrob) نهرب (nohrob) تهربو (tohrobu) يهربو (yohrobu)
f تهربي (tohrobi) تهرب (tohrob)
imperative m اهرب (ohrob) اهربو (ohrobu)
f اهربي (ohrobi)

Etymology 2

From Arabic هَرَّبَ (harraba).

Pronunciation

IPA(key): /har.rab/, [ˈhɑrˤ.rˤɑb]

Verb

هرّب • (harrab) II (present بهرّب (biharreb))

  1. to make (someone) flee or run away, to scare off
  2. to smuggle
Conjugation
Conjugation of هرب
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m هرّبت (harrabt) هرّبت (harrabt) هرّب (harrab) هرّبنا (harrabna) هرّبتو (harrabtu) هرّبو (harrabu)
f هرّبتي (harrabti) هرّبت (harrabat)
present m بهرّب (baharrib) بتهرّب (bitharrib) بهرّب (biharrib) منهرّب (minharrib) بتهرّبو (bitharrbu) بهرّبو (biharrbu)
f بتهرّبي (bitharrbi) بتهرّب (bitharrib)
subjunctive m اهرّب (aharrib) تهرّب (tharrib) يهرّب (yharrib) نهرّب (nharrib) تهرّبو (tharrbu) يهرّبو (yharrbu)
f تهرّبي (tharrbi) تهرّب (tharrib)
imperative m هرّب (harrib) هرّبو (harrbu)
f هرّبي (harrbi)