نافق

Arabic

Root
ن ف ق (n f q)
6 terms

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /naː.fa.qa/

Verb

نَافَقَ • (nāfaqa) III (non-past يُنَافِقُ (yunāfiqu), verbal noun نِفَاق (nifāq) or مُنَافَقَة (munāfaqa))

  1. to play the hypocrite
Conjugation
Conjugation of نَافَقَ (III, sound, no passive, verbal nouns نِفَاق, مُنَافَقَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
نِفَاق, مُنَافَقَة
nifāq, munāfaqa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَافِق
munāfiq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَافَقْتُ
nāfaqtu
نَافَقْتَ
nāfaqta
نَافَقَ
nāfaqa
نَافَقْتُمَا
nāfaqtumā
نَافَقَا
nāfaqā
نَافَقْنَا
nāfaqnā
نَافَقْتُمْ
nāfaqtum
نَافَقُوا
nāfaqū
f نَافَقْتِ
nāfaqti
نَافَقَتْ
nāfaqat
نَافَقَتَا
nāfaqatā
نَافَقْتُنَّ
nāfaqtunna
نَافَقْنَ
nāfaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَافِقُ
ʔunāfiqu
تُنَافِقُ
tunāfiqu
يُنَافِقُ
yunāfiqu
تُنَافِقَانِ
tunāfiqāni
يُنَافِقَانِ
yunāfiqāni
نُنَافِقُ
nunāfiqu
تُنَافِقُونَ
tunāfiqūna
يُنَافِقُونَ
yunāfiqūna
f تُنَافِقِينَ
tunāfiqīna
تُنَافِقُ
tunāfiqu
تُنَافِقَانِ
tunāfiqāni
تُنَافِقْنَ
tunāfiqna
يُنَافِقْنَ
yunāfiqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَافِقَ
ʔunāfiqa
تُنَافِقَ
tunāfiqa
يُنَافِقَ
yunāfiqa
تُنَافِقَا
tunāfiqā
يُنَافِقَا
yunāfiqā
نُنَافِقَ
nunāfiqa
تُنَافِقُوا
tunāfiqū
يُنَافِقُوا
yunāfiqū
f تُنَافِقِي
tunāfiqī
تُنَافِقَ
tunāfiqa
تُنَافِقَا
tunāfiqā
تُنَافِقْنَ
tunāfiqna
يُنَافِقْنَ
yunāfiqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَافِقْ
ʔunāfiq
تُنَافِقْ
tunāfiq
يُنَافِقْ
yunāfiq
تُنَافِقَا
tunāfiqā
يُنَافِقَا
yunāfiqā
نُنَافِقْ
nunāfiq
تُنَافِقُوا
tunāfiqū
يُنَافِقُوا
yunāfiqū
f تُنَافِقِي
tunāfiqī
تُنَافِقْ
tunāfiq
تُنَافِقَا
tunāfiqā
تُنَافِقْنَ
tunāfiqna
يُنَافِقْنَ
yunāfiqna
imperative
الْأَمْر
m نَافِقْ
nāfiq
نَافِقَا
nāfiqā
نَافِقُوا
nāfiqū
f نَافِقِي
nāfiqī
نَافِقْنَ
nāfiqna

Etymology 2

Derived from the active participle of نَفَقَ (nafaqa, to die).

Pronunciation

  • IPA(key): /naː.fiq/

Adjective

نَافِق • (nāfiq) (feminine نَافِقَة (nāfiqa), masculine plural نَافِقُونَ (nāfiqūna), feminine plural نَافِقَات (nāfiqāt))

  1. dead (especially of an animal)
Declension
Declension of adjective نَافِق (nāfiq)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal نَافِق
nāfiq
النَّافِق
an-nāfiq
نَافِقَة
nāfiqa
النَّافِقَة
an-nāfiqa
nominative نَافِقٌ
nāfiqun
النَّافِقُ
an-nāfiqu
نَافِقَةٌ
nāfiqatun
النَّافِقَةُ
an-nāfiqatu
accusative نَافِقًا
nāfiqan
النَّافِقَ
an-nāfiqa
نَافِقَةً
nāfiqatan
النَّافِقَةَ
an-nāfiqata
genitive نَافِقٍ
nāfiqin
النَّافِقِ
an-nāfiqi
نَافِقَةٍ
nāfiqatin
النَّافِقَةِ
an-nāfiqati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal نَافِقَيْن
nāfiqayn
النَّافِقَيْن
an-nāfiqayn
نَافِقَتَيْن
nāfiqatayn
النَّافِقَتَيْن
an-nāfiqatayn
nominative نَافِقَانِ
nāfiqāni
النَّافِقَانِ
an-nāfiqāni
نَافِقَتَانِ
nāfiqatāni
النَّافِقَتَانِ
an-nāfiqatāni
accusative نَافِقَيْنِ
nāfiqayni
النَّافِقَيْنِ
an-nāfiqayni
نَافِقَتَيْنِ
nāfiqatayni
النَّافِقَتَيْنِ
an-nāfiqatayni
genitive نَافِقَيْنِ
nāfiqayni
النَّافِقَيْنِ
an-nāfiqayni
نَافِقَتَيْنِ
nāfiqatayni
النَّافِقَتَيْنِ
an-nāfiqatayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal نَافِقِين
nāfiqīn
النَّافِقِين
an-nāfiqīn
نَافِقَات
nāfiqāt
النَّافِقَات
an-nāfiqāt
nominative نَافِقُونَ
nāfiqūna
النَّافِقُونَ
an-nāfiqūna
نَافِقَاتٌ
nāfiqātun
النَّافِقَاتُ
an-nāfiqātu
accusative نَافِقِينَ
nāfiqīna
النَّافِقِينَ
an-nāfiqīna
نَافِقَاتٍ
nāfiqātin
النَّافِقَاتِ
an-nāfiqāti
genitive نَافِقِينَ
nāfiqīna
النَّافِقِينَ
an-nāfiqīna
نَافِقَاتٍ
nāfiqātin
النَّافِقَاتِ
an-nāfiqāti