نفح

Arabic

Etymology

From the root ن ف ح (n f ḥ). Also compare نَفَخَ (nafaḵa) and فَاحَ (fāḥa).

Verb

نَفَحَ • (nafaḥa) I (non-past يَنْفَحُ (yanfaḥu), verbal noun نَفْح (nafḥ) or نَفَحَان (nafaḥān) or نَفَاح (nafāḥ))

  1. (intransitive) to diffuse, to forspread (said of odors as of blood)
  2. (ditransitive) to endow with (with double accusative or with accusative and بِ)
    • 2018, وَجْدِيّ الْأَهْدَل [wajdiyy al-ʔahdal], أرض المؤامرات السعيدة, Bayrūt: Nawfal / Hachette Antoine, →ISBN, page 61:
      ناولني عامل الخدمة ربطة قات شامي فاخرة، وعروسة سجائر. لاحظت أنّ عين النادل كانت تلاحق عروسة السجائر، أمرته أن ينتظر، أزلت غشاءها النايلوني الرقيق ونفحته علبة، فانصرف مسروراً.
      A service worker brought me a bundle of fine Levantine qāt, and a carton of cigarettes. I recognized that the eye of the waiter was fixed on the carton of cigarettes, I hight him to bide, removed the thin nylon covering and tipped him a packet, and he left in gaiety.

Conjugation

Conjugation of نَفَحَ (I, sound, a ~ a, full passive (?), verbal nouns نَفْح, نَفَحَان, نَفَاح)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَفْح, نَفَحَان, نَفَاح
nafḥ, nafaḥān, nafāḥ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَافِح
nāfiḥ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْفُوح
manfūḥ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَفَحْتُ
nafaḥtu
نَفَحْتَ
nafaḥta
نَفَحَ
nafaḥa
نَفَحْتُمَا
nafaḥtumā
نَفَحَا
nafaḥā
نَفَحْنَا
nafaḥnā
نَفَحْتُمْ
nafaḥtum
نَفَحُوا
nafaḥū
f نَفَحْتِ
nafaḥti
نَفَحَتْ
nafaḥat
نَفَحَتَا
nafaḥatā
نَفَحْتُنَّ
nafaḥtunna
نَفَحْنَ
nafaḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْفَحُ
ʔanfaḥu
تَنْفَحُ
tanfaḥu
يَنْفَحُ
yanfaḥu
تَنْفَحَانِ
tanfaḥāni
يَنْفَحَانِ
yanfaḥāni
نَنْفَحُ
nanfaḥu
تَنْفَحُونَ
tanfaḥūna
يَنْفَحُونَ
yanfaḥūna
f تَنْفَحِينَ
tanfaḥīna
تَنْفَحُ
tanfaḥu
تَنْفَحَانِ
tanfaḥāni
تَنْفَحْنَ
tanfaḥna
يَنْفَحْنَ
yanfaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْفَحَ
ʔanfaḥa
تَنْفَحَ
tanfaḥa
يَنْفَحَ
yanfaḥa
تَنْفَحَا
tanfaḥā
يَنْفَحَا
yanfaḥā
نَنْفَحَ
nanfaḥa
تَنْفَحُوا
tanfaḥū
يَنْفَحُوا
yanfaḥū
f تَنْفَحِي
tanfaḥī
تَنْفَحَ
tanfaḥa
تَنْفَحَا
tanfaḥā
تَنْفَحْنَ
tanfaḥna
يَنْفَحْنَ
yanfaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْفَحْ
ʔanfaḥ
تَنْفَحْ
tanfaḥ
يَنْفَحْ
yanfaḥ
تَنْفَحَا
tanfaḥā
يَنْفَحَا
yanfaḥā
نَنْفَحْ
nanfaḥ
تَنْفَحُوا
tanfaḥū
يَنْفَحُوا
yanfaḥū
f تَنْفَحِي
tanfaḥī
تَنْفَحْ
tanfaḥ
تَنْفَحَا
tanfaḥā
تَنْفَحْنَ
tanfaḥna
يَنْفَحْنَ
yanfaḥna
imperative
الْأَمْر
m اِنْفَحْ
infaḥ
اِنْفَحَا
infaḥā
اِنْفَحُوا
infaḥū
f اِنْفَحِي
infaḥī
اِنْفَحْنَ
infaḥna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُفِحْتُ
nufiḥtu
نُفِحْتَ
nufiḥta
نُفِحَ
nufiḥa
نُفِحْتُمَا
nufiḥtumā
نُفِحَا
nufiḥā
نُفِحْنَا
nufiḥnā
نُفِحْتُمْ
nufiḥtum
نُفِحُوا
nufiḥū
f نُفِحْتِ
nufiḥti
نُفِحَتْ
nufiḥat
نُفِحَتَا
nufiḥatā
نُفِحْتُنَّ
nufiḥtunna
نُفِحْنَ
nufiḥna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْفَحُ
ʔunfaḥu
تُنْفَحُ
tunfaḥu
يُنْفَحُ
yunfaḥu
تُنْفَحَانِ
tunfaḥāni
يُنْفَحَانِ
yunfaḥāni
نُنْفَحُ
nunfaḥu
تُنْفَحُونَ
tunfaḥūna
يُنْفَحُونَ
yunfaḥūna
f تُنْفَحِينَ
tunfaḥīna
تُنْفَحُ
tunfaḥu
تُنْفَحَانِ
tunfaḥāni
تُنْفَحْنَ
tunfaḥna
يُنْفَحْنَ
yunfaḥna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْفَحَ
ʔunfaḥa
تُنْفَحَ
tunfaḥa
يُنْفَحَ
yunfaḥa
تُنْفَحَا
tunfaḥā
يُنْفَحَا
yunfaḥā
نُنْفَحَ
nunfaḥa
تُنْفَحُوا
tunfaḥū
يُنْفَحُوا
yunfaḥū
f تُنْفَحِي
tunfaḥī
تُنْفَحَ
tunfaḥa
تُنْفَحَا
tunfaḥā
تُنْفَحْنَ
tunfaḥna
يُنْفَحْنَ
yunfaḥna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْفَحْ
ʔunfaḥ
تُنْفَحْ
tunfaḥ
يُنْفَحْ
yunfaḥ
تُنْفَحَا
tunfaḥā
يُنْفَحَا
yunfaḥā
نُنْفَحْ
nunfaḥ
تُنْفَحُوا
tunfaḥū
يُنْفَحُوا
yunfaḥū
f تُنْفَحِي
tunfaḥī
تُنْفَحْ
tunfaḥ
تُنْفَحَا
tunfaḥā
تُنْفَحْنَ
tunfaḥna
يُنْفَحْنَ
yunfaḥna

Noun

نَفْح • (nafḥm

  1. verbal noun of نَفَحَ (nafaḥa) (form I)

Declension

Declension of noun نَفْح (nafḥ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَفْح
nafḥ
النَّفْح
an-nafḥ
نَفْح
nafḥ
nominative نَفْحٌ
nafḥun
النَّفْحُ
an-nafḥu
نَفْحُ
nafḥu
accusative نَفْحًا
nafḥan
النَّفْحَ
an-nafḥa
نَفْحَ
nafḥa
genitive نَفْحٍ
nafḥin
النَّفْحِ
an-nafḥi
نَفْحِ
nafḥi

References

  • نفح” in Almaany
  • Freytag, Georg (1837) “نفح”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 310
  • Wehr, Hans with Kropfitsch, Lorenz (1985) “نفح”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart[2] (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1294