نكاح
Arabic
| Root |
|---|
| ن ك ح (n k ḥ) |
| 6 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ni.kaːħ/
Noun
نِكَاح • (nikāḥ) m (plural أَنْكِحَة (ʔankiḥa))
- verbal noun of نَكَحَ (nakaḥa) (form I)
- (formal) marriage
- Synonym: زَوَاج (zawāj)
- عَقْد النِكَاح ― ʕaqd an-nikāḥ ― marriage contract
- (dated) marriageability
- 609–632 CE, Qur'an, 4:6:
- وَٱبْتَلُوا ٱلْيَتَامَى حَتَّى إِذَا بَلَغُوا ٱلنِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِنْهُمْ رُشْدًا فَٱدْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ […]
- wa-btalū l-yatāmā ḥattā ʔiḏā balaḡū n-nikāḥa faʔin ʔānastum minhum rušdan fa-dfaʕū ʔilayhim ʔamwālahum […]
- Make trial of orphans until they reach the age of marriage; if then ye find sound judgment in them, release their property to them; […]
- sexual intercourse
- Synonym: جِمَاع (jimāʕ)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | نِكَاح nikāḥ |
النِّكَاح an-nikāḥ |
نِكَاح nikāḥ |
| nominative | نِكَاحٌ nikāḥun |
النِّكَاحُ an-nikāḥu |
نِكَاحُ nikāḥu |
| accusative | نِكَاحًا nikāḥan |
النِّكَاحَ an-nikāḥa |
نِكَاحَ nikāḥa |
| genitive | نِكَاحٍ nikāḥin |
النِّكَاحِ an-nikāḥi |
نِكَاحِ nikāḥi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | نِكَاحَيْن nikāḥayn |
النِّكَاحَيْن an-nikāḥayn |
نِكَاحَيْ nikāḥay |
| nominative | نِكَاحَانِ nikāḥāni |
النِّكَاحَانِ an-nikāḥāni |
نِكَاحَا nikāḥā |
| accusative | نِكَاحَيْنِ nikāḥayni |
النِّكَاحَيْنِ an-nikāḥayni |
نِكَاحَيْ nikāḥay |
| genitive | نِكَاحَيْنِ nikāḥayni |
النِّكَاحَيْنِ an-nikāḥayni |
نِكَاحَيْ nikāḥay |
| plural | broken plural triptote in ـَة (-a) | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَنْكِحَة ʔankiḥa |
الْأَنْكِحَة al-ʔankiḥa |
أَنْكِحَة ʔankiḥat |
| nominative | أَنْكِحَةٌ ʔankiḥatun |
الْأَنْكِحَةُ al-ʔankiḥatu |
أَنْكِحَةُ ʔankiḥatu |
| accusative | أَنْكِحَةً ʔankiḥatan |
الْأَنْكِحَةَ al-ʔankiḥata |
أَنْكِحَةَ ʔankiḥata |
| genitive | أَنْكِحَةٍ ʔankiḥatin |
الْأَنْكِحَةِ al-ʔankiḥati |
أَنْكِحَةِ ʔankiḥati |